چقدر از ارزش تغذیه ای آنچه می خوریم آگاهیم

احتمالا پاسخ بسیاری از افراد به این سوال منفی است چراکه طبق بررسی هایی که توسط وزارت بهداشت صورت گرفته تنها ۵ درصد افراد جامعه هنگام خرید محصولات غذایی به نشانگرهای رنگی الصاق شده روی بسته بندی محصولات غذایی توجه می کنند.

نشانگرهای رنگی تغذیه‌ای

نشانگرهای رنگی تغذیه‌ای در رابطه با شاخص‌های تغذیه ای مانند قند، چربی، نمک و اسیدهای چرب ترانس در هر سهم از ماده غذایی اطلاعاتی را به مصرف‌کننده ارائه کرده و اینگونه به خریدار کمک می کنند تا با در نظر گرفتن شاخص‌های مهم تغذیه‌ای انتخاب مناسبی داشته باشند.

طبق بررسی های انجام شده افراد در هنگام خرید مواد غذ ایی به طور میانگین حدود چهار تا ده ثانیه برای انتخاب یک محصول زمان صرف می کنند اما متاسفانه در هنگام خرید توجهی به جدول ارزش تغذیه‌ای و نشانگرهای رنگی روی بسته بندی ها که با استفاده از رنگ‌های سبز، نارنجی و قرمز ارزش غذایی و شاخص های تغذیه ای را بدون پیچیدگی و دشواری بیان کرده است، ندارند.

اصلی ترین کارکرد این نشانگرها این است که با توجه به تنوع مواد غذایی و آشامیدنی و برندهای مختلفی که اقدام به تولید آن می کنند، این برچسب های نشانگر رنگی این امکان را به مصرف کننده می‌دهد تا با کمک گرفتن از آنها ماده غذایی مناسب و کم خطرتر را انتخاب کند.

این در حالیست که بسیار اهمیت دارد که چه می خوریم و قطعا برای داشتن سبک زندگی سالم و برای پیروی از یک رژیم غذایی مناسب، باید از ارزش تغذیه ای آنچه که می خوریم آگاه باشیم.

از این روست که توجه به نشانگرهای رنگی تغذیه‌ای که با درج موارد شاخص‌های قند، چربی، نمک و اسیدهای چرب ترانس در هر سهم از ماده غذایی به مصرف‌کننده کمک می‌کند تا بتواند با نگاه سریع و با استفاده از رنگ‌های سبز، نارنجی و قرمز ماده غذایی را از حیث شاخص‌های مهم تغذیه‌ای ارزیابی و مناسب‌ترین را انتخاب کند، بسیار لازم و ضروری است.

توجه به این مهم از سوی مردم نیازمند فرهنگ سازی و اطلاع رسانی مناسب در این زمینه است تا این برچسب های رنگی بر خرید مردم نفوذ داشته و مورد توجه قرار بگیرند که اینگونه به نظر می رسد که تا کنون این اتفاق از سوی هیچ مسوول و نهادی جدی گرفته نشده و به آن پرداخته نشده است.

مفهوم رنگ ها در نشانگرهای تغذیه ای

در این نشانگرها، رنگ قرمز به معنای وجود مقادیر زیاد قند، چربی، نمک یا اسید چرب ترانس در ماده غذایی، رنگ نارنجی به معنای متوسط مقادیر و رنگ سبز به معنای وجود مقادیر اندک در ماده غذایی است که محصولات غذایی با نشانگرهای سبز بهترین و مناسب‌ترین انتخاب از حیث تغذیه‌ای هستند.

نکته جالب توجه در استفاده از این نشانگرها این است که نشانگر هر محصول باید با محصول مشابه مقایسه شود، به عنوان مثال هنگام خرید شیر نشانگرهای دو برند شیر متفاوت باهم مقایسه شوند و در صورتی که رنگ نشانگرهای دو محصول یکسان بود آن ماده غذایی که مقدار چربی، قند، نمک و اسید چرب ترانس کمتری دارد، انتخاب شود.

اصلی ترین کارکرد این نشانگرها این است که با توجه به تنوع مواد غذایی و آشامیدنی و برندهای مختلفی که اقدام به تولید آن می کنند، این برچسب های نشانگر رنگی این امکان را به مصرف کننده می‌دهد تا با کمک گرفتن از آنها ماده غذایی مناسب و کم خطرتر را انتخاب کند.

گزارش: هانیه حقیقی

No tags for this post.