نجات گونه های در معرض خطر در ایران

اصل ماجرای انقراض این است که گونه های مهم حیوانی که در حیات وحش که زادگاه اصلی آنهاست به دلیل ایجاد جاده ها، اتوبان ها، راه آهن و چندین مورد دیگر در خطر انقراض قرار گرفته و یا حتی منقرض شده اند. گسترش فضای شهرنشینی به لحاظ مساحت هم در این امر تأثیر به سزایی ایجاد کرده است.

از این رو، مسوولان مربوطه و فعالان محیط زیستی همواره به دنبال پیدا کردن راه حلی برای محافظت گونه های خاص از خطر انقراض هستند.

یکی از اقداماتی که در سراسر دنیا و به ویژه در ایران برای جلوگیری از انقراض گونه های جانوری انجام می شود، شبیه سازی است که همه متخصصان و دست اندرکاران مربوطه معتقدند که مطالعات بر روی تکنیک‌های گونه‌های درحال انقراض نیازمند حمایت های خاص‌ است.

بر اساس این گزارش، برای شبیه‌سازی به سه عنصر «تخمک»، «سلول» و «رحم» نیاز است و حیواناتی که شبیه‌سازی می شوند، همانند حیوانات معمولی هستند. شبیه‌سازی (Cloning) اصطلاحاً عبارت است از کشت هسته سلول غیر جنسی انسان یا حیوانی که دارای کروموزوم کامل هستند در سلول تخمک عاری از هسته جنس ماده و بارور کردن این تخمک به کمک روش‌های ویژه در رحم طبیعی یا مصنوعی، به منظور تشکیل موجود زنده‌ای که از لحاظ شکل ظاهری دقیقاً مانند صاحب هسته سلول اولیه باشد.

مهمترین شبیه سازی در ایران بر روی بُز بوده که با اسامی «شنگول»، «منگول» و «حبه انگور» انجام گرفته و نسل چهارم حبه انگور نیز متولد شده است و در مجتمع تحقیقاتی جهاددانشگاهی نگهداری می‌شود. علاوه بر این، تولد «مارال» قوچ شبیه‌سازی بین گونه‌ای نیز یکی از کارهای بزرگی است که در داخل کشور انجام شده است.

یکی دیگر از اقداماتی که در این راستا انجام می گیرد انجام عمل لقاح مصنوعی است. پیرو این اقدامات صبح امروز(پنجشنبه)، عمل پیچیده و نادر تلقیح مصنوعی بر روی پلنگ ایرانی، در باغ وحش پارک ارم تهران انجام شد.

عمل تلقیح مصنوعی بر روی پلنگ ایرانی (کیجا) برای اولین بار در کشور و در غرب آسیا توسط متخصصان کشور انجام شد. با انجام این عمل و در صورت موفقیت آمیز بودن آن، از خطر انقراض پلنگ ایرانی پیشگیری می‌شود. گزارش ها حکایت از آن دارد که این پتانسیل فقط در ایران به عنوان زیستگاه پلنگ ایرانی وجود دارد و امکان این کار فقط در باغ وحش تهران بوده است.

تمامی این فعالیت ها در راستای جلوگیری از خطر انقراض گونه های جانوری در صورتی انجام می گیرد که برخی از زیست شناسان هنوز به اتفاق نظر در این مورد نرسیده اند که این اقدامات، تا چه حد می تواند برای حیات وحش مفید باشد. چراکه، برخی از آنها معتقدند که حیوانی که در نتیجه این تلاش ها به دنیا می آید احتمالا نتواند به صورت طبیعی در فضای حیات وحش دوام بیاورد.

No tags for this post.