شناسایی مانعی جدید در مسیر توسعه ایمونوتراپی

سیستم ایمنی بدن، سلاح موثری برای مقابله با بیماری‌های مختلف است و تقویت قدرت آن از طریق روشی موسوم به ایمن‌درمانی یا ایمونوتراپی (immunotherapy)، در خط مقدم تحقیقات اخیر درمان سرطان و سایر بیماری‌ها قرار دارد.  

سلول‌های تی، زیرمجموعه‌ای از گلبول سفید خون هستند که مسئول سنجش سلامت فرد یا تشخیص وجود عفونت هستند؛ اما در اغلب موارد، سلول‌های سرطانی را به عنوان یک تهدید بالقوه نادیده می‌گیرند.

در روش ایمونوتراپی سلول تی، برخی از سلول‌ها تغییر پیدا کرده و حاوی گیرنده‌هایی می شوند که به سلول‌های تی این اجازه را می‌دهند تا سلول‌‌های نامطلوب را شناسایی و از بین ببرند. واکنش گیرنده‌ سلول تی (TCR) با آنتی‌ژن‌های پپتیدی خاص، امکان نابودی سلول‌های ناخواسته را فراهم می‌کند.

در حالی که ایمونوتراپی سلول تی در برخی از موارد موثر است، گاهی اوقات باعث نابود شدن سلول‌های سالم می‌شود. به همین دلیل، پژوهشگران به دنبال کسب اطمینان از این هستند که واکنش گیرنده‌ سلول تی (TCR) با آنتی‌ژن‌های پپتیدی تنها در سلول‌های هدف اتفاق می‌افتد.

پژوهشگران دپارتمان شیمی و بیوشیمی دانشگاه نوتردام با همکاری محققان دانشگاه‌های استنفورد، لایولا و کنتاکی (آمریکا)، گیرنده‌های سلول تی را مورد تجزیه و تحلیل دقیق قرار داده و کشف کردند که TCRs واکنش‌پذیرتر از تصورات قبلی هستند.

برایان بکر (Brian Baker)، محقق ارشد این مطالعه تأکید کرد: پیش از این تصویر می‌کردیم که TCR، تفاوت‌های کوچک در سلول‌های هدف را نادیده گرفته و نمونه‌های مشابه را شناسایی می‌کنند؛ اما این تصور اشتباه بود.

بکر خاطر نشان کرد:  در تحقیقات خود کشف کردیم که پپتیدها حرکت کرده و برای اتصال به گیرنده‌های سلول تی به روشی که پیش از این مشاهده نشده بود، سازگار می‌شوند. دو آنتی‌ژن پپتیدی متفاوت به شکل یکسان به گیرنده سلول تی DMF5 متصل و باعث تحریک گیرنده و پاسخ سیستم ایمنی می‌شوند.

این کشف از آن جهت قابل توجه است که درک محققان از چگونگی توسعه ایمونوتراپی را افزایش می‌دهد، اما درعین حال، چالشی غیرمنتظره است که غلبه بر آن بسیار دشوار است. این مطالعه تنها روی یک گیرنده‌ سلول تی (TCR) و دو آنتی‌ژن پپتیدی تکمیل شده است، اما این احتمال وجود دارد که بر روی سایر گیرنده‌ها و آنتی‌ژن‌ها، عملکرد یکسانی داشته باشد.

نتایج این مطالعه در مجله Nature Chemical Biology منتشر شد.

 

مترجم: معصومه سوهانی

منبع: phys.org

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا