برنامه‌های مخرب ترامپ در حوزه محیط‌زیست

دولت ترامپ، طی هفته جاری برنامه جایگزین پیشنهادی خود در حوزه انرژی پاک که توسط باراک اوباما برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از نیروگاه‌های موجود ارائه‌شده بود را عرضه کرد که موسوم به طرح انرژی پاک مقرون‌به‌صرفه یا ACE است.

قانون جدید ترامپ که به ACE شهرت دارد در تنظيم انتشار گازهای آلاینده بسيار ضعيف است که این موضوع به‌طور بالقوه می‌تواند منجر به انتشار آلاینده‌های بیش‌تری شود. سازمان محیط‌زیست آمریکا تحت نظر دولت ترامپ برخلاف اوباما به کارخانه‌ها و نیروگاه‌ها به‌طور منفرد نگاه می‌کند و درنتیجه از میزان تولید گازهای آلاینده کاسته نخواهد شد.

بر اساس گزارش سازمان حفاظت از محیط‌زیست ایالات‌متحده آمریکا (EPA)، این طرح جدید ترامپ نه‌تنها آلودگی هوا را کاهش نخواهد داد بلکه ممکن است در افزایش آن نیز مؤثر باشد. به باور کارشناسان شش نکته مهم در مورد طرح انرژی پاک مقرون‌به‌صرفه ترامپ (Affordable Clean Energy) وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند:

۱- طرح انرژی پاک مقرون‌به‌صرفه ترامپ قابلیت تنظیم تولید کربن را ندارد. ترامپ بارها تردید خود در مورد تغییرات آب‌وهوایی را اعلام کرده و خصومت خود را در مورد مقررات زیست‌محیطی در این رابطه نشان داده است.

در دادگاه عالی ایالات‌متحده در ماساچوست در سال ۲۰۰۷ میلادی، دیوان عالی این کشور تصریح کرد اگر سازمان حفاظت از محیط‌زیست دریافت که گازهای گلخانه‌ای تهدیدی برای سلامت عمومی است، باید آن‌ها را به‌عنوان آلاینده‌های هوا تحت قانون هوای پاک قرار داده و تنظیم کرد. در سال ۲۰۰۹ میلادی این سازمان دریافت که تغییرات آب‌وهوایی خطری جدی برای سلامت عمومی محسوب می‌شود. این تحولات توأمان مجموعه‌ای از تعهدات قانونی را در این سازمان ایجاد کرد که شامل موارد زیر است:

  • تنظیم منابع سیال گازهای گلخانه‌ای، یعنی وسایل نقلیه که همان استانداردهای مصرف سوخت اوباما بود.
  • تنظیم منابع ثابت جدید گازهای گلخانه‌ای، یعنی نیروگاه‌ها و پالایشگاه‌ها با محدودیت‌هایی درزمینهٔ تولید آلاینده‌ها روبه‌رو بودند. این موضوع همان قانون اوباما است که در سال ۲۰۱۳ وضع شد.
  • تنظیم منابع ثابت موجود در گازهای گلخانه‌ای – این برنامه انرژی پاک (Clean Power Plan) معروف به CPP بود.

۲- موضوع حقوقی اختلاف در مورد برنامه انرژی پاک هرگز در دادگاه مطرح نشده است.

قانون هوای پاک به‌طور خاص در بخش ۱۱۱، سازمان حفاظت از محیط‌زیست ایالات‌متحده آمریکا را مسئول تنظیم استانداردهای آلودگی هوا و تعیین میزان محدودیت انتشار گازهای آلاینده تعیین کرده است. سازمان محیط‌زیست در دولت باراک اوباما پس از مطالعه این موضوع برای چندین سال، به نتایج ارزشمندی رسید. نخست اینکه نیروگاه‌ها به‌عنوان یک واحد مجزا عمل‌نکرده و در حقیقت آن‌ها؛ آن‌ها بخش‌هایی از یک شبکه بزرگ و به‌هم‌پیوسته هستند. دوم اینکه، ایالت‌های مختلف در حال تلاش برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای با استفاده از انواع ابزار سیاست‌گذاری متصل به عملیات شبکه – تعویض سوخت از زغال‌سنگ به گاز طبیعی، اضافه کردن انرژی‌های تجدید پذیر، بهره‌وری انرژی و غیره هستند.

سازمان محیط‌زیست آمریکا طی مطالعات خود نتیجه گرفت که بهترین، کارآمدترین و اقتصادی‌ترین راه کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای این است که دولت مرکزی از این تلاش‌ها حمایت کرده و از دولت‌های ایالتی بخواهد تا میزان شدت کربن در بخش‌های کل انرژی خود را کاهش دهند. آن‌ها می‌توانند تولید گازهای گلخانه‌ای را کاهش داده و باعث افزایش بهره‌وری انرژی و یا تولید انرژی‌های تجدید پذیر شوند. در این برنامه، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای فراتر میزان کاهش در نیروگاه‌های فردی بود. در حال حاضر قانون جدید ترامپ این محدودیت‌های تولید آلاینده و مشوق‌های دولتی برای کاهش گازهای گلخانه‌ای را تعلیق کرده و این موضوع موجب ثبت شکایات متعددی به دادگاه عالی آمریکا شده است.

۳- قانون جدید ترامپ که به ACE شهرت دارد در تنظيم انتشار گازهای آلاینده بسيار ضعيف است که این موضوع به‌طور بالقوه می‌تواند منجر به انتشار آلاینده‌های بیش‌تری شود. سازمان محیط‌زیست آمریکا تحت نظر دولت ترامپ برخلاف اوباما به کارخانه‌ها و نیروگاه‌ها به‌طور منفرد نگاه می‌کند و درنتیجه از میزان تولید گازهای آلاینده کاسته نخواهد شد.

بر اساس برنامه انرژی پاک یا CPP مقادیر اجباری محدودیت تولید کربن تعیین نشده است، اما سازمان محیط‌زیست آمریکا محاسبه کرده است که اگر دولت تصمیم‌های دقیق‌تری گرفته و برنامه‌های کنترل آلودگی را انتخاب کند، می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ آلاینده‌های ناشی از تولید برق را در مقایسه با سال ۲۰۰۵ به میزان ۳۲ درصد کاهش دهد.

این مسئله در حالی است که کارشناسان اعتقاددارند قوانین جدید زیست‌محیطی ترامپ منجر به بحرانی‌تر شدن شرایط آب‌وهوایی شده و تجزیه‌وتحلیل‌های انجام‌شده نشان می‌دهد که احتمال افزایش شدید انتشار گازهای گلخانه‌ای در پی وضع استانداردهای جدید برای نیروگاه‌های هسته‌ای وجود دارد که این مسئله به‌نوبه خود منجر به افزایش میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای و به‌ویژه دی‌اکسید کربن شده که می‌تواند کیفیت هوا را کاهش دهد و اثرات نامطلوب بهداشتی داشته باشد.

۴- طرح ترامپ یعنی برنامه انرژی پاک مقرون‌به‌صرفه یا ACE می‌تواند افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای را در پی داشته باشد. از منظر زیست‌محیطی، مقصر اصلی در عدم دستیابی به هوای پاک قوانین و اصلاحات سال‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۹۰ بود.

در قوانین اوباما پیش‌فرض این بود که نیروگاه‌های جدید با کنترل‌های آلودگی مدرن ساخته می‌شوند و کارخانه‌های قدیمی به‌تدریج تعطیل شوند. این برنامه در قوانین جدید حذف‌شده و حتی بسیاری از کارخانه‌ها با توجه به لغو قوانین دست و پاگیر پیشین که برای حفظ محیط‌زیست وضع‌شده بودند، به استفاده دوباره از زغال‌سنگ روی آوردند. این موضوع نیز واکنش‌های فعالان محیط‌زیست را در پی داشته و شکایات متعددی در این زمینه ثبت شد.

۵- سازمان محیط‌زیست ترامپ حتی با ایجاد تغییرات فراوان نیز نمی‌تواند برنامه انرژی پاک مقرون‌به‌صرفه را به یک معامله خوب برای حفظ محیط‌زیست تبدیل کند. متأسفانه این‌یک واقعیت است که برای جمهوری خواهان همواره مزایای اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی به میزان قابل‌توجهی مهم‌تر از شرایط زیست‌محیطی بوده و در هر دور جدید مقررات مرتبط با محیط‌زیست، محافظه‌کاران و صنایع آلاینده شکایت دارند که قوانین موجود بسیار سخت‌گیرانه بوده و شرایط اقتصادی آن‌ها را تخریب می‌کنند.

جمهوری خواهان با پذیرش این حقیقت که در مورد مقررات کیفیت هوا اشتباه کرده‌اند، به این واقعیت پاسخ نداده‌اند. در عوض، آن‌ها تلاش می‌کنند از طریق بازی با اعداد و ارائه آمارهای مردم فریبانِه و غیرواقعی به نتایج قابل‌قبول برسند.

۶- ممکن است تاکنون برخی اهداف قانون CPP که باید تا سال ۲۰۳۰ به آن‌ها دست پیدا می‌کردیم، محقق شده باشد اما این موضوع کافی نبوده و باید به‌طور بیشتری به موضوعات زیست‌محیطی توجه کرد.

بر اساس گزارش سازمان انرژی پایدار آمریکا (BCSE)، در حال حاضر میزان تولید گازهای گلخانه‌ای ایالات‌متحده به نسبت سال ۲۰۰۵ به میزان ۲۸ درصد کاهش‌یافته است. محققان تخمین می‌زنند که این میزان تا سال ۲۰۲۵ به ۳۷ درصد می‌رسد.

همان‌طور که اشاره کردم، بهترین سناریو برای CPP کاهش ۳۲ درصدی نسبت به سال ۲۰۰۵ تا سال ۲۰۳۰ بود. با توجه به اقدامات دولت ترامپ چشم‌انداز کاهش انتشار کربن با استفاده از مقررات سازمان محیط‌زیست ایالات‌متحده آمریکا اساساً نادیده گرفته خواهد شد و تنها قوانین فدرال یا اقدامات در سطح دولت‌های محلی تنها چشم‌انداز روبه‌جلو در تغییر آب‌وهوا به شمار می‌رود.

به گفته کارشناسان اگر ترامپ مجدداً انتخاب شود، احتمالاً تا سال ۲۰۲۴ سازمان محیط‌زیست آمریکا عملاً یک سازمان تخریب‌شده و ناکارآمد خواهد بود و این موضوع در کنار خروج کامل ایالات‌متحده از اقدامات جهانی آب‌وهوایی می‌تواند بسیار خطرناک باشد. باید در نظر داشت که طی چند دهه گذشته ایالات‌متحده آمریکا به همراه چین و هندوستان همواره سه کشور اصلی تولیدکننده آلاینده‌های جوی در جهان بودند که اکنون دو کشور آسیایی فوق در مسیر کاهش گازهای آلاینده حرکت کرده و ایالات‌متحده راهی متفاوت در پیش‌گرفته است که عواقب آن نه‌تنها این کشور بلکه تمامی کره زمین را درگیر خواهد کرد.

ترجمه: احسان محمدحسینی

منبع: vox

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا