مناطق حفاظت‌شده ای که حفاظت نمی شوند

محیط‌زیست برای بشر و تداوم زندگی وی در کره زمین نقشی حیاتی دارد و طی چند قرن گذشته شاهد تخریب لجام‌گسیخته طبیعت توسط انسان بودیم. در این میان دو خبر خوب و بد وجود دارد.

حدود یک‌سوم از مناطقی که در سراسر جهان به‌عنوان منطقه حفاظت‌شده معرفی‌شده‌اند، شاهد فعالیت مفرط انسانی بوده و این مسئله به‌منزله آسیب دیدن مناطقی است که باهدف حفظ گونه‌های گیاهی و جانوری در نظر گرفته‌شده‌اند.

خبر خوب این است که حدود 15 درصد از پوشش گیاهی و جنگلی سطح کره زمین به‌عنوان مناطق حفاظت‌شده تعیین‌شده‌اند که جانوران و گیاهان می‌توانند در آن بدون مشکل و ترس از صدمات ناشی از فعالیت‌های انسانی زندگی کنند؛ و اما خبر بد این است که معمولاً قوانین این مناطق توسط انسان‌ها نادیده گرفته می‌شوند.

بر اساس مطالعات انجام‌شده توسط پژوهشگران که نتایج آن در آخرین شماره مجله ساینس (Science) منتشر شد، حدود یک‌سوم از مناطقی که در سراسر جهان به‌عنوان منطقه حفاظت‌شده معرفی‌شده‌اند، شاهد فعالیت مفرط انسانی بوده و این مسئله به‌منزله آسیب دیدن مناطقی است که باهدف حفظ گونه‌های گیاهی و جانوری در نظر گرفته‌شده‌اند. عمده‌ترین تهدیداتی که مناطق حفاظت‌شده در جهان را تهدید می‌کند شامل گردشگران، تاجران چوب، توسعه‌دهندگان مناطق شهری و روستایی، معدن کاران، کشاورزان و سایر افرادی است که در طبیعت به‌طور بی‌مبالات رفتار می‌کنند.

متأسفانه باید اذعان داشت که تنها مناطقی در جهان که به‌عنوان مناطق حفاظت‌شده معرفی‌شده‌اند و از خرابی و آسیب‌های انسانی مصون مانده‌اند، مناطق دوردست و صعب‌العبور محسوب می‌شوند. این اطلاعات بر اساس نتایج تحقیقات جدید و آنالیز سلامت اکوسیستم‌های مختلف به‌دست‌آمده است.

در مقاله‌ای که به‌تازگی در ژورنال تخصصی Conversation منتشرشده است، پژوهشگران از تمامی افراد فعال در حوزه محیط‌زیست درخواست کرده‌اند که در این رابطه بحث و گفتگو کرده و درحالی‌که همچنین خواستار ارزیابی شفاف و صادقانه از زمینه‌های حیاتی برای تنوع زیستی و اکوسیستم کارکرد دارند، به موضوع اهداف سیاسی و هوس‌های رهبران سیاسی و اقتصادی جهان نیز توجه کرده‌اند.

در ایالات‌متحده آمریکا مناطق حفاظت‌شده‌ای که شاهد بدترین آسیب‌های مربوط به فعالیت انسانی هستند، معمولاً بخش‌هایی به شمار می‌روند که نامشان به‌عنوان مناطق حفاظت‌شده قبل از کنوانسیون تنوع زیستی 1992 ثبت‌شده بود.

با توجه به تحقیقات جدید، بیش از نیمی از این مناطق با فشار رو به رشد فعالیت‌های انسانی مواجه شده‌اند. در همین حال، مناطقی که عنوان منطقه حفاظت‌شده به آن‌ها پس از کنوانسیون تنوع زیستی حفاظت اطلاق شده است تا حدودی بهتری حفظ‌شده‌اند.

بررسی دقیق این موضوع نشان می‌دهد که ما باید قوانین سختگیرانِه ای را به خودمان تحمیل کنیم، زیرا ما در کره زمین تنها نیستیم و حیات انسان وابسته به طبیعت سیاره ما است و باید بپذیریم که این محل خانه ما بوده و باید در حفظ و نگهداری آن کوشا باشیم.

ترجمه: احسان محمدحسینی

منبع: futurism

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا