مدیریت حساب شده‌ برای رسیدن به توسعه پایدار گردشگری نیاز است

دکتر رکن الدین افتخاری، عضو هیات مدیره انجمن علمی گردشگری ایران در نشست تخصصی امروز با عنوان چشم انداز گردشگری جمهوری اسلامی ایران در سال 94  گفت:هم اکنون شرایط حاکم بر منطقه فرصت های زیادی برای توسعه گردشگری ایران فراهم کرده است بنابراین ضرورت دارد نگاه مسوولان و دست اندرکاران اجرایی نسبت به این مقوله تغییر یابد و برنامه ریزی‌های مدون و درستی برای این منظور انجام شود.

وی افزود: پیش بینی فزونی تقاضای گردشگران به ایران حباب محسوب می شود و اگر نگاه ما و دیدگاه ما نسبت به این مساله تغییر نکند، بار دیگر قادر به رقابت و استمرار این پدیده نخواهیم بود.

وی تصریح کرد: هم اکنون در دنیا ساختار نظام بندی و برنامه ریزی شده و انعطافی بین زمان و مکان وجود دارد در حالی که در ایران برنامه ریزی ها مبتنی بر فعالیت هاست.ما باید تراکم و توزیع  سفرها را بین مکان و زمان به درستی برنامه ریزی کنیم. ما همچنین باید تعادلی بین شهرها برای گردشگری مان ایجاد و توزیع مقصد هایمان را متعدد کنیم. متاسفانه هم اکنون برای گردشگران خارجی تنها 3 مقصد شیراز، اصفهان و تهران  تعریف شده است.

وی به مشکلات گردشگری داخلی نیز اشاره کرد و گفت: هم اکنون بر اساس مطالعات انجام شده 16 درصد فعالیت های انسان برای کسب سلامتی بیشتر باید به امر اوقات فراغت اختصاص یابد. تنها 8 درصد از این میزان به گردشگری اختصاص دارد. متاسفانه هم اکنون برنامه ریزی درستی در ایران برای این امر نشده است.

دکتر محمود ضیایی، عضو هیات مدیره انجمن علمی گردشگری ایران نیز در این نشست  به پدیده گردشگری و تقاضای بازدید گردشگری خارجی از ایران اشاره کرد و در پاسخ به این سوال که آیا هم اکنون می توان با رویکردهای قدیمی پدیده جدید را مدیریت کرد؟ گفت: متاسفانه اکنون رویکردهای ما به لحاظ مدیریتی و برنامه ریزی قدیمی هستند و نتوانسته اند با پدیده پویایی به نام گردشگری که هر روز آن با روز دیگرش متفاوت است، هماهنگ کند.

وی افزود: ما امروزه در محیط پر آشوبی زندگی می کنیم. هیچ چیز ثابتی وجود ندارد. در گذشته شاید نسل ها طول می کشید که تغییراتی صورت بگیرد ولی امروزه حتی تغییرات در حوزه علایق و انگیزه های گردشگرها می بینیم. تغییراتی که عواملی مانند ثبات اقتصادی، امنیتی و… در آنان تاثیر گذار است بنابراین در چنین محیطی نیاز به یک مدیریت چالاک داریم.

وی اظهار کرد: امروزه بحث مدیریت بحران مطرح می شود؛ مدیریت بحران زمانی رخ می دهد که مسایل قابل پیش بینی نباشند. مدیریت ما باید پیش بینانه و آینده نگرانه( نه دنباله رو) باشد. مدیریت ما نباید به گونه ای باشد که پس از پیش آمدن مشکلی، کمیته ای برای مدیریت بحران تشکیل شود. مثلا گردشگری ایام نوروزی دور از انتظار نیست. همه ساله  آن را تجربه  می کنیم و خیلی از مشکلات، مقاصد گردشگران  این ایام را می توانیم از قبل پیش بینی کنیم اما متاسفانه هر سال این مسایل تکرار می شوند.

وی تصریح کرد: ما برای رسیدن به توسعه پایدار نیاز به یک یکسری الزمات قانونی داریم مثلا ما نیاز به درک درست از مفاهیم گردشگری پایدار داریم. اگر ما به این درک درست نرسیم و با این سیستم قدیمی مان پیش برویم، قادر نخوایمی بود به مدیریت یکپارچه ای در این زمینه برسیم. ما برای تحقق این منظور باید مفاهیمی همچون توسعه پایدار، اصول، اهداف، شاخص ها داشته باشیم. فصل مشخصی برای  مفاهیم گردشگری پایدار با پایداری گردشگری تعیین کنیم.

 متاسفانه هم اکنون به این مباحث شعاری پرداخته می شود.  اکنون زمان گذار از شعار به شعور پایدار فرا رسیده است. ما برای رسیدن به توسعه پایدار باید ارزش ها، دانش و تکنولوژی مان به همراه بخش مدیریتی مان تغییر کند. زمانی ارزش ما تغییر کند، مشتری مدار باشد و به دانش و تکنولوژی دست یابیم، می توانیم به راهکار مناسب برسیم بنابراین ضرورت دارد حوزه مدیریتی، دانشگاهی و صنعتی، مردمی و گردشگری ما دست خوش تغییر شود. هر کدام به تنهایی راه به جایی نمی برند.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا