لزوم حفظ هرم دانشجویی در کشور

سیناپرس: دکتر محمدرضا موحدی در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس، با اشاره به گسترش دوره های دکترا و شمار دانشجویان و فارغ التحصیلان این مقطع در کشور، گفت: تربیت دانشجوی دکترا باید با یک هدفی صورت بگیرد و صرف اعطای مدرک تحصیلی نباید هدف گذراندن این دوره باشد. متاسفانه در حال حاضر به جای اینکه به تربیت دانشجوی دکترا با اهدافی چون دستیابی به فناوری های برتر و پژوهش های عمیق تر نگاه شود، به این دوره بیشتر به عنوان یک مرتبه و رتبه دانشگاهی نگاه می شود.

موحدی افزود: تربیت دانشجوی دکترا باید برای اهداف مشخصی انجام شود که بخشی از آن، پر کردن پست های علمی مانند استادان دانشگاه و محققان دانشگاهی است اما طبیعی است که هر کشوری برای این منظور، ظرفیت معینی دارد و اگر این ظرفیت پر شود، با یک معضل بزرگ مواجه می شویم. بنابراین گسترش بی رویه دوره های دکترا بدون آنکه برای به کارگیری فارغ التحصیلان این مقاطع فکری شده باشد، تنها هدر دادن منابع کشور را در پی دارد و افزایش شمار فارغ التحصیلان بیکار را که با توجه به زحمت بیشتری که کشیده اند، توقعات بالاتری دارند.

مدیر امور پژوهشی دانشگاه صنعتی شریف، خاطرنشان کرد: کسانی باید وارد این مقاطع شوند که اولا به دنبال کار تحقیقاتی باشند، و ثانیا از نظر علمی در سطح بالاتری نسبت به عموم قرار داشته باشند. در واقع می توان گفت که هرم دانشجویی در کشور باید حفظ شود.

درصد دانشجویان کشور در مقطع دکترا نسبت به مقطع کارشناسی ارشد و کارشناسی باید خیلی خیلی کمتر باشد. اما چون تنها به عنوان یک مدرک به آن نگاه می شود، هرکس که وارد مقطع لیسانس می شود، می خواهد بعد از طی آن وارد مقطع فوق لیسانس شود و هرکس وارد مقطع فوق لیسانس می شود، می خواهد پس از آن وارد مقطع دکترا شود. در صورتی که این غلط است و در هرکدام از این مقاطع، باید بخش عمده فارغ التحصیلان وارد بازار کار شوند و درصد کمتر وارد مقطع بالاتر شوند.

 کسانی باید وارد مقاطع تحصیلات تکمیلی شوند که اولا به دنبال کار تحقیقاتی باشند، و ثانیا از نظر علمی در سطح بالاتری نسبت به عموم قرار داشته باشند.

وی در ادامه با ابراز نگرانی نسبت به کاهش کیفیت آموزشی و بی ارزش شدن مدرک دانشگاهی در اثر گسترش بی رویه مقاطع تحصیلات تکمیلی در کشور، تصریح کرد: بخشی از دانشگاه ها که با گرفتن شهریه فعالیت می کنند، بیشتر به این ماجرا از جنبه درآمد مالی نگاه می کنند و دیگر پیامدهای آن چندان برایشان اهمیت ندارد.

مثلا به فرض چون در مقطع کارشناسی کم کم تقاضا برای ورود کاهش پیدا کرده، نتیجه آن می شود که این دانشگاه ها و موسسات به دنبال گسترش دوره های تحصیلات تکمیلی بروند. و چون ورود به این دوره ها سهل الوصول می شود، افراد بیشتری با سطح علمی پایین تر به این مقاطع وارد می شوند. این پدیده در دراز مدت باعث افت سطح کیفی آموزش در کشور و حتی بی اعتبار شدن مدرک دانشگاهی می شود. به هرحال مدرک دکترا یک جایگاه و یک معنی مشخصی دارد ولی اگر همه این مدرک را داشته باشند مثل این است که در یک جامعه همه پزشک باشند. در این صورت باید به دنبال آن برویم که مدرک بالاتر درست کنیم!      

No tags for this post.