استفاده از انرژی فیوژن در شبکه برق تا 2030

فیوژن به محیطی با دمای بالای 30 میلیون درجه سانتیگراد نیاز دارد. فیوژن یا گداخت هسته ای (nuclear fusion) در ابتدایی ترین سطح، معکوس فیسیون یا شکافت هسته ای (nuclear fission) است.

به عبارت دیگر به جای تقسیم اتم ها برای آزاد کردن انرژی، گداخت هسته ای، اتم های هیدروژن کوچک را به یک پلاسما که انرژی تولید می کند، همجوشی می دهد. در حقیقت، پلاسما اقدام به تولید چند برابر انرژی بیشتر نسبت به انرژی تولید شده در فیسیون می کند.

ارل مرمر، مدیر پروژه فیوژن Alcator C-Mod در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) براین باور است که شاید لازم نباشد مدت زمان طولانی صبر کنیم و (احتمالا) استفاده از انرژی فیوژن در شبکه برق تا دهه 2030 امکانپذیر شود. این تاریخ مشابه بازه زمان اعلام شده از سوی محققان کانادایی است.

مرمر خاطر نشان کرد: پرسشی در مورد عملکرد فیزیک هسته ای باقی نمانده است؛ تنها باید به سوالاتی در مورد فناوری فیوژن پاسخ داده شود. باتوجه به تغییرات آب و هوایی، باید به تحقیقات خود در حوزه انرژی فیوژن سرعت ببخشیم.

راکتور توکامک (tokamak) موسسه فناوری ماساچوست (MIT) دیگر فعال نیست، اما بیش از 20 سال برای تحقیقات در حوزه فناوری فیوژن مورد استفاده قرار گرفته و داده های کافی درخصوص واکنش های فیوژن در اختیار محققان قرار داده است.

محققان MIT بدنبال افزایش قدرت میدان مغناطیسی هستند که به حفظ پلاسما کمک می کند. این تلاش بین المللی با همکاری 35 کشور در پروژه ITER، بزرگترین آزمایش گداخت هسته ای جهان در حال انجام است.

 

 

مترجم: معصومه سوهانی

منبع: sciencealert

No tags for this post.