کامپیوتر مبتنی بر DNA دو گام بلند به سوی تحقق برداشت
به گزارش سینا پرس به نقل از فناوران، دو تیم تحقیقات دانشگاهی موفق شدند با استفاده از مولکول های ژنتیکی موجودات زنده کامپیوتر و ابزار پرظرفیت ذخیره سازی بسازند که می تواند انقلابی در عرصه محاسبات و حل مساله ایجاد کند.
رشته های DNA از چهار مولکول به نام نوکلئوتید تشکیل شده اند. نوکلئوتیدها در واقع حروف الفبای ژنتیک موجودات زنده هستند و به عنوان عامل زندگی بخش که می تواند تمام اجزای زنده این جهان را از یکدیگر متمایز کند، شناخته می شوند. نکته بسیار جالب این است که این توانایی بی نهایت فقط با چهار حرف به دست آمده است در حالی که کامپیوترها و در واقع حسابگرهای ساخته بشر با دو حرف صفر و یک که در اختیار دارند و توان الکتریکی و پردازنده های مافوق سریع سیلیکونی، بسیار محدود هستند.
به نوشته وب سایت Popular Mechanics محققان دانشگاه منچستر اخیرا موفق به ساخت کامپیوتری شدند که با DNA محاسبه می کند. سرپرست تیم تحقیق برای شرح ساده تفاوت سرعت عمل این کامپیوتر گفت: تصور کنید یک کامپیوتر معمولی برای حل یک ماز (هزارتو) به یک دوراهی برسد؛ در این شرایط او باید انتخاب کند که سمت راست را ادامه دهد یا سمت چپ یا اینکه کدام مسیر را اول امتحان کند و شانس موفقیتش در این مرحله، بیش از 50 درصد نیست. کامپیوتر DNAدار می تواند خودش را تکثیر کند و همزمان هر دو مسیر را بیازماید و درنتیجه بسیار سریع تر می تواند مسیر درست را بیابد.
اما هم زمان یک تجربه موفق دیگر در زمینه استفاده های رایانشی با استفاده از DNA به ثبت رسیده است. به نوشته وب سایت UPI مرکز ژنوم نیویورک با همکاری محققان دانشگاه کلمبیا در نیویورک راهی پیدا کرده اند که اطلاعات را روی DNA ذخیره کنند. این محققان 5 نوع فایل شامل سیستم عامل و ویروس کامپیوتری را درون یک فایل فشرده کردند و این فایل را به صورت باینری درآوردند. این محققان سپس این فایل را درون 4 باز آلی جا دادند. این دانشمندان توانستند 215 پتابایت داده را روی یک گرم DNA ذخیره کنند که به گفته یانیو الریچ (Yaniv Erlich) محقق این پروژه، پرظرفیت ترین ابزار ذخیره سازی است که تا کنون ساخته شده است.
یک کامپیوتر مبتنی بر DNA سرعت و قدرتی هزار برابر بیشتر از یک کامپیوتر سیلیکونی هم تراز خود دارد و چند صد برابر انرژی کمتری مصرف می کند. این کامپیوترها برای محاسبه به جای استفاده از مسیرهای الکترونیکی و جریان الکتریکی در سیلیکونی که نیازمند برنامه ریزی قبلی است، می توانند خودشان مسیرهایی را که برایشان برنامه ریزی نشده، بیابند و آن را به توانایی خود بیفزایند. هنوز هیچ برنامه تجاری برای ساخت چنین کامپیوترهایی اعلام نشده است، اما بدون شک توانمندی کامپیوترهای زیستی برای حل مساله و پردازش داده های عظیمی مانند داده های هواشناسی، چیزی نیست که دنیای آینده به سادگی از آن عبور کند.
