گزارش ویدئویی از یکی از شگفت انگیز مسیرهای دریایی جهان

کم عرض بودن این آبراهه در کنار دیواره های صخره ای بسیار بلند و مرتفع اطراف آن این آبراهه را یکی از منحصر به فرد ترین مسیرهای کشتی رانی در سراسر دنیا معرفی کرده است .  این آبراهه ساخته دست طبیعت نبوده  و مسیری اصلاحی برای کوتاه کردن مسیر تردد کشتی ها است .

عرض کم آبراهه و طول نسبتا زیاد آن و همچنین دیواره های بلند سنگی طرفین آن که این آبراهه را تبدیل به گذرگاهی بادگیر ساخته ، تردد کشتی ها را در آن با دشواری های فراوانی روبه رو می کند که همین موضوع باعث شده تا بسیاری از کشتی ها تصمیم بگیرند به قیمت دور شدن مسیرشان ، از این آبراهه گذر نکنند .

 اولین تلاش برای ساخت آن به حدود  قرن اول میلادی می رسد که با شکست رو به رو شد . در دوره های بعد نیز تلاش هایی جدی برای احداث آبراهه ای به این صورت انجام گرفت که شاید مهمترین آن ها توسط نرون و ژولیوس سزار  ، امپراطوران مشهور روم انجام شد . این تلاش ها همچنان ادامه داشت تا قرن نوزدهم به صورت جدی ساخت این آبراهه آغاز شد که این تلاش  هم در نهایت با ورشکست شدن شرکت سازنده و توقف پروژه پایان گرفت .  البته باید اشاره کرد که شرایط سیاسی کشور تازه استقلال یافته یونان در آن زمان ، اصلی ترین دلیل توقف این پروژه بود . پس از آن کار احداث این آبراهه عجیب و و غریب به صورت منقطع ادامه داشت تا سرانجام در آخرین مرحله پس از یازده سال کار متمادی در تاریخ 25 جولای 1893 کار ساخت آبراهه به پایان رسید .

طول این آبراهه شش و نیم کیلومتر و عرض آن تنها بیست و یک  متر است و تقریبا بسیاری از کشتی های بزرگ و عظیم الجثه امکان گذشتن از آن را ندارند و کشتی هائی نیز که از این آبراهه عبور می کنند نیز باید با احتیاط کامل و پرهیز از تصادف با دیواره ها از آن بگذرند و به همین دلیل بسیاری از این کشتی ها از قایق های راهنما و تجهیزات ویژه استفاده می کنند .

پس از شروع به کار آبراهه مشکلات نهفته در پروژه پدیدار شد و  عرض کم آبراهه و طول نسبتا زیاد آن و همچنین دیواره های بلند سنگی طرفین آن که این آبراهه را تبدیل به گذرگاهی بادگیر ساخته ، تردد کشتی ها را در آن با دشواری های فراوانی روبه رو می کند که همین موضوع باعث شده تا بسیاری از کشتی ها تصمیم بگیرند به قیمت دور شدن مسیرشان ، از این آبراهه گذر نکنند . موضوع رسوب  و لایروبی آبراهه نیز دردسر دیگری بود که تردد کشتی ها را با دشواری رو به رو می کرد تا این که این مشکلات سبب شد برای مدتی آبراهه بسته شده و پس از تعریض و بازسازی و لایروبی مجددا در سال 1923 تردد کشتی ها در آن از سر گرفته شود .  

عبور و مرور در این آبراهه به صورت یک طرفه صورت می گیرد و کشتی هائی که قصد عبور از آن را دارند باید در طرفین آبراهه مدتی را منتظر بمانند تا مسیر برای حرکت آن ها باز شود . در حال حاضر استفاده از آبراهه Corinth برای بسیاری از کشتی ها با هدف صرفه جوئی در مصرف سوخت و زمان انجام می شود . 

No tags for this post.