فضاپیمای وویجر 2 به فضای میان ستاره ای وارد شد

به گزارش سیناپرس به نقل از ایرنا، به گفته محققان ناسا این فضاپیما از هلیوسفر عبور کرده است. هلیوسفر پهنه ای است حباب مانند که تمام سیارات منظومه شمسی و میدان مغناطیسی خورشید را دربر گرفته است و تا کیلومترها پس از مدار پلوتو وسعت دارد.

فضاپیمای Voyager 2 در روز 10 اگوست سال 1977 میلادی و دقیقا 16 روز قبل از فضاپیمای Voyager 1 به فضا پرتاب شد و قدیمی ترین ماموریت در حال اجرای ناسا محسوب می شود. این در حالی است که طرح اولیه این ماموریت برای زمانی بسیار کوتاه تر تدوین شده بود.
در واقع انتظار می رفت این فضاپیما تنها 5 سال عمر کند و قرار بود دو غول گازی منظومه شمسی یعنی مشتری و زحل را از نزدیک رصد کند. پس از انجام این ماموریت محققان توانستند این فضاپیما را از راه دور به روزرسانی کرده و ماموریت دیگری برای رصد کردن اورانوس و نپتون را آغاز کنند.
شرایط فضای میان ستاره ای با محیطی که Voyager2 تا کنون در آن قرار داشته، کاملا متفاوت است. در این محیط جدید گرمای نسبی بادهای خورشیدی جای خود را به سرما و مواد چگال میان ستاره ای می دهد.
البته با وجود این که Voyager2 از هلیوسفر خارج شده هنوز از منظومه شمسی خارج نشده است. در واقع حاشیه منظومه شمسی در موقعیتی فراتر از ابر اورت قرار دارد.
ابر اورت حباب بسیار عظیمی متشکل از ذرات یخی است که گفته می شود در فاصله 1000 واحد نجومی از خورشید قرار دارد. در صورتی که Voyager2 با سرعت فعلی خود حرکت کند، حدود 300 سال دیگر به حاشیه داخلی ابر اورت می رسد و برای عبور از این ابر عظیم صرفنظر از احتمال برخورد با اجرام فضایی باید 30 هزار سال دیگر به حرکت خود با سرعت فعلی ادامه دهد.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا