کرونا به ١٢٠ میلیون شغل در صنعت گردشگری ضربه زد

به گزارش سیناپرس، دکتر حمید ضرغام بروجنی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در نشست «مدیریت توسعه و پایداری در عصر تحولات بنیادین» که به همت کمیته گردشگری هجدهمین کنفرانس بین المللی مدیریت روز چهارشنبه دهم آذر ماه سال جاری در دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد ، درباره نقش دولت در توسعه گردشگری گفت: امروز دوران ارتباط میان تئوری و عمل است و انتظار نمی رود که دانشگاهیان مانند عاملان اجرایی در صنعت گردشگری به ارائه راه کارها بپردازند. همواره هدف نهایی همه فعالیت های انسانی رسیدن به رفاه بوده است؛ از پنجاه سال پیش بود که شاخص‌های اجتماعی در تعریف رفاه نشر پیدا کرد و این سبب شد که تعریف این واژه از تمرکز محدود بر معیارهای عینی نظیر شرایط اقتصادی، مسکن، آموزش و بهداشت فراتر رود و شاخص‌های پیچیده‌تری شامل اجزای ذهنی و شناختی را هم در بر بگیرد.

وی افزود: بسیاری از ویژگی های مادی و اجتماعی شرایط زندگی مانند منابع فیزیکی، اشتغال، درآمد، مسکن و بهداشت به راحتی قابل اندازه گیری هستند اما مولفه های ذهنی رفاه با افکار و احساسات فرد درباره زندگی و پاسخ های روانشناختی مانند رضایت از زندگی اندازه گیری می شود.

گفتنی است،زندگی خوب با شرایط جسمی، اجتماعی، برآوردن نیازها و امکان ابراز شایستگی فردی ارتباط دارد. گردشگری هم فعالیتی در راستای جستجوی رفاه است؛ بسیاری از پژوهش ها در ادبیات گردشگری نشان می‌ دهد که میان وضعیت مادی زندگی یعنی متغیرهای اقتصادی و رفاه ذهنی یعنی متغیرهای فرهنگی ارتباط وجود دارد هرچند این ارتباط محدود است اما ارضای نیازهای اساسی برای تجربه رفاه مهم است. در واقع کیفیت زندگی علاوه بر شاخص های عینی تحت تاثیر شاخص های ذهنی هم هست.

ضرغامی بروجنی گفت: زندگی ما از طریق تعاملات انسانی مانند کار، عشق، تفریح و غیره معنا پیدا می‌ کند. این وجوه زندگی تحت تأثیر همه‌ گیری کرونا تا حدی مختل شد. رشد فراگیر اساساً یک مفهوم اقتصادی است که به نوعی ایجاد فرصت های برابر برای همه اقشار جامعه را فراهم و منافع حاصل از این فعالیت ها را عادلانه تقسیم می‌ کند؛ بنابراین رشد فراگیر با برنامه های توسعه حامی فقرا، ارتباط تنگاتنگی دارد.

به گفته وی، رشد فراگیر در نهایت باید به کاهش فقر و تبعیض بیانجامد بنابراین همه اقشار جامعه را در بر می‌ گیرد. در حقیقت وضعیت نامساعد محرومترین افراد را کاهش می دهد و در عین حال منافع ثروتمندان را هم در نظر دارد.

وی ادامه داد: پروتوکل های بهداشتی در دوران همه گیری کرونا موجب شد که سفر ها و فعالیت های تفریحی انسان ها تا حد زیادی متوقف شود. گردشگری صنعت بسیار آسیب پذیری است و همواره رویدادهای مختلف طبیعی و سیاسی بر آن اثر گذلشته است اما در طول سال ها این صنعت تا حدی نسبت به این تهدید ها مقاوم شد، اما با شیوع کرونا تحول عمیقی در ساختار گردشگری به وجود آمد در واقع این بیماری در مقیاس جهانی تاثیرات چند بعدی را به وجود آورد و سیستم های موجود را به چالش کشید.

وی با اشاره به آسیب شغلی حاصل از شیوع همه گیری کرونا در صنعت گردشگری گفت: یکی از بارزترین اثرات همه گیری کرونا کاهش ۱۲۰ میلیون شغل گردشگری بود این کاهش شغل معادل هفت برابر تاثیر واقعه یازده سپتامبر است و این کاهش اشتغال در طول تاریخ تاکنون بی نظیر بوده است. هنوز نمی‌دانیم که کووید ۱۹ چه تغییراتی در گردشگری و زیربنای آن ایجاد کرده است؟ صاحبان مشاغل در صنعت گردشگری باید بتوانند این تهدید را به یک نوآوری تبدیل کنند آنها باید به سمت بهینه سازی و به کارگیری تجربه های خود بروند. تا این صنعت ضعیف را دوباره مقاوم سازند و از آن یک فرصت تحول‌آفرین ایجاد کنند. از آنجایی که بحران ها می توانند نقطه آغاز تحول باشند می توانیم انتظار داشته باشیم که تحول در گردشگری امری لازم است اما متاسفانه هنوز در کشورمان شاهد آن نبودیم.

وی افزود: با گسترش مضرات تغییرات اقلیمی در زندگی جوامع، بعید نیست که در آینده شاهد همه گیری های نوین دیگری باشیم و باید خود را با این همه گیری ها سازگار کنیم. به هر حال صنعت گردشگری با سکون کرونا در آینده رونق پیدا می ‌کند؛ هرچه که آرامش بیشتری در این همه گیری مشاهده کنیم تمایلات سفر و گردشگری هم گسترش پیدا می ‌کند و رونق این صنعت در بخش داخلی کشور چشمگیر می شود.

ضرغام بروجنی نقش دولت را در ایجاد هماهنگی میان سازمان‌ هایی دانست که به نوعی ذینفع هستند وی در تشریح این فرایند گفت: باید شرایطی ایجاد شود که تنش سفر برای افراد به حداقل برسد چراکه در شرایط معکوس افراد گردشگری داخلی را فراموش می‌ کنند و ترجیح می‌ دهند هزینه تفریح خود را در کشورهای همسایه صرف کنند. و ما اینگونه شرایط را برای کشورهای همسایه فراهم می‌ کنیم. گفتنی است، توسعه گردشگری از تصمیمات سیاسی جدا نیست و وابسته به دیدگاه های ایدئولوژیکی دولت ها است اگرچه در حساب‌های ملی برای گردشگری جایی باز نکرده ایم، اما اگر حمایت های لازم دولتی برقرار و سرمایه گذاری شود ما می توانیم عمیق تر و دقیق تر اثرات این بخش را در اقتصاد ملی شاهد باشیم.

این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی خاطرنشان کرد: در گردشگری پسا کرونا فرصت های زیادی برای رشد گر شکری داخلی کشور وجود دارد و شرایط برای سودآور تر شدن این صنعت فراهم است. از توصیه های مهم برای توسعه گردشگری داخلی در پسا کرونا ترغیب کار گروه‌ های گردشگری برای توجیه منافع حاصل از فعالیت های گردشگری است تا امکانات اشتغالزایی و تعامل فعالیت های مختلف را در این صنعت فراهم کنند. اگر این کارگروه‌ها به چنین نگرشی برسند، فعالیت های مفیدی را رقم می‌ زنند در این شرایط می‌توا مند زمینه را برای جذب سرمایه های بین المللی هم فراهم کنند.

وی افزود: از دیگر توصیه ها ایجاد گردشگری هوشمند، رشد رقابتی و مشاغل در سایه آموزش و مهارت آموزی است؛ همچنین انعطاف پذیری و تسهیل سفر و حفاظت از میراث فرهنگی مکان ها که تأکید سازمان ملل بر این مولفه های بوده از دیگر توصیه های مورد نظر است.

به گزارش سیناپرس،ضرغام گفت: کرونا به ما آموخت که نمی توانیم همچنان متوسل به الگوهای پیشین رشد در گردشگری باشیم. امروز ما نیازمند داده های قابل اعتماد هستیم بنابراین همه گیری کرونا بی سابقه ترین چالش توسعه ای جهان است و نشان داد که باز هم می ‌توان با جنین بحرانی به توسعه یافتگی رسید.

گزارش: مهتاب دمیرچی

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا