زندگی در شهر مینیاتوری

 از یک فروشگاهِ موادغذایی گرفته تا اتاق‌ خوابی نامرتب و بهم‌ریخته. همه‌ی این صحنه‌ها از گوشه‌ای از ذهن و خاطره‌ی هنرمندی ناشی می‌شود که تصاویرِ جامعه‌‌ای که در آن زیسته را به نمایش می‌گذارد.

چِنگ در جوانی،‌ به تحصیلِ تصویرسازی در ژاپن پرداخت، جایی که در آن، دایوراما و مینیاتور همواره از محبوبیتِ خاصی برخوردار بوده است. او از حدود ۵ سال پیش، ساختِ مینیاتور را آغاز کرد و نخستین مینیاتورِ خود را با الهام از یک رستورانِ ژاپنی که اغلب جای محبوبِ او برای غذا خوردن بود، خلق کرد. طولی نکشید که مهارت‌های او در این زمینه به حد استادی رسید. با این حال، اکنون تنها در حال کار کردن بر روی دایوراما‌ست. دایوراماهای او به سرتاسر جهان سفر می‌کنند و فروخته می‌شوند.

هر دایوراما از چوب، فلز و سایر مواد بازیافتی ساخته شده است و کار و مهارتِ دست، به هریک جان تازه‌ای می‌بخشد.

در این مورد از زبان چنگ می‌خوانیم: "من ساختنِ هرچیزی را دوست دارم، جدید یا قدیمی و کهنه، کثیف یا تمیز. هرآن‌چه که ذهن و تخیل من را برانگیزد. امیدوارم که هریک از ساخته‌های من، داستانی را برای بازگو کردن به مخاطب داشته باشد، نه این‌که تنها زیبا باشد و یا واقعی به نظر برسد".

 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا