سیستم های ناوبری ماهواره ای بخشی از مغز را خاموش می کنند

رانندگان تاکسی در لندن برای کسب گواهینامه مخصوص باید در آزمون ویژه ای برای بخاطر سپردن خیابان های ورودی و خروجی به مرکز شهر شرکت کنند.

محققان کالج دانشگاهی لندن در مطالعه اخیر خود، اسکن های مغزی 24 راننده داوطلب را هنگامی که به صورت مجازی درحال مسیریابی در مرکز لندن بودند، مورد بررسی قرار دادند. تمرکز اصلی آنها بر روی بخش هیپوکامپ و قشر جلوی مغز (پری فرونتال)، مناطق مغزی که در فعالیت هایی از جمله حافظه، ناوبری، برنامه ریزی و تصمیم گیری درگیر هستند، بود.

تصاویر اسکن مغزی نشان داد، شرکت کنندگانی که از شبیه ساز رانندگی بدون کمک فناوری ها از جمله سیستم ناوبری ماهواره ای (sat-nav) استفاده کردند، با افزایش فعالیت در هیپوکامپ و قشر جلوی مغز مواجه شدند.

این افزایش در زمان مواجه با خیابان های جدید و ناشناخته بیشتر مشاهده شد. با ورود به تقاطع هایی مانند Seven Dials در لندن که هفت خیابان بهم می رسند، فعالیت در بخش هیپوکامپ افزایش پیدا می کند. اما در شرکت کنندگانی که از سیستم ناوبری ماهواره ای استفاده کردند، هیچگونه فعالیت مغزی اضافی گزارش نشد.

براین اساس، هنگامی که فناوری های مختلف در فرآیند مسیریابی دخالت می کنند، بخش هایی از مغز غیرفعال شده و پاسخی به شناسایی خیابان های اطراف نمی دهند.

نتایج این مطالعه با مدل هایی که در آنها، هیپوکامپ مسیرهای احتمالی آتی را شبیه سازی کرده و قشر جلوی مغز در برنامه ریزی برای رسیدن به مقصد کمک می کند، مطابقت دارد.

نتایج این پژوهش در مجله Nature Communications منتشر شد.

 

مترجم: معصومه سوهانی

منبع: digitaltrends

No tags for this post.