فشار زندگی به مردم،کودک کار تولید کرده است

سازمان جهانی کار دلایل وجود کودکان کار را فقر، فقدان حمایت های اجتماعی و ناکارآمدی برخی جوامع در تضمین ارائه خدمات برای تحصیل کودکان تا حداقل سن تعیین شده عنوان می کند.

این در حالی است که آخرین آماری که از کودکان کار در ایران منتشر شده توسط مرکز آمار وزارت کار است که از وجود نیم میلیون کودک کار با توجه به بررسی‌ها در سال هزار وسیصد و نود شش خبر داده است.البته درباره کودکان کار در ایران آمارهای ضد و نقیضی وجود دارد.

فخاری، رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران با اشاره به تعداد کودکان کار و غیرممکن بودن تخمین آمار دقیق از آنان میزان کودکان کار در ایران را در حدود سه میلیون نفر قلمداد می کند.به همین دلیل وبرای تحلیل و بررسی آمار و وضعیت کودکان کار سیناپرس با دکتر مصطفی اقلیما رییس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران گفت وگو کرده است.

دکتر مصطفی اقلیما در این زمینه معتقد است؛کودکان کار که به خودی خود کودکان کار نشده اند. این جامعه بوده که چنین سرنوشتی برای آنها رقم زده است.

 آیا کسی که دزدی می کند یا روسپی گری می کند از بدوتولد چنین به دنیا آمده است. خیر. این جامعه است که با محرومیت ها و فشارهایی که به این افراد وارد می کند این افراد را به دزد و مجرم تبدیل می کند.هنگامی که روی پدر و مادر خانواده فشار وارد می شود این فشارها به صورت طبیعی به فرزندان نیز منتقل می شود و فرزندان نیز براساس همین فشارها از خود واکنش نشان می دهند.

رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران ادامه داد: کودکان کار با کودکان خیابانی تفاوت ماهوی دارند. در تعریف دیگر کشورها معمولاً از کودکان خیابانی به کودکان بی‌سرپرستی تعبیر می‌شود که در خیابان به سر می‌برند و به صورت باندی زندگی می‌کنند و عدم دسترسی به آنها باعث شده تا دولت‌ها در ساماندهی‌شان ناتوان باشند.ما در کشورمان کودکان خیابانی نداریم و همه کودک کار هستند. این کودکان یکی از والدین یا هر دو را از دست داده‌اند و یا به دلیل مشکلات خانوادگی و کمبود درآمد به سمت کار می‌آیند؛ به عبارتی برای کمک به خانواده مشغول به کار شده‌اند و چون معمولاً در خیابان به کسب درآمد مشغولند ما از آنها به کودکان خیابانی تعبیر می‌کنیم.

وی تصریح کرد: کودکان کار محصولی از مجموعه علل هستند. هیچ کودکی بدون داشتن والدین که به دنیا نمی‌آید و قاعدتاً وقتی کودکان وارد خیابان یا مجموعه‌ای از مشاغل می‌شوند، در خانواده آنها یک ایرادی وجود دارد. افزایش بیکاری و طلاق عامل مهمی در کار خیابانی کودکان است.

دکتر اقلیما خاطرنشان کرد:اگر یک خانواده استاندارد بین المللی چهار نفره یعنی پدر و مادر و دو فرزند دختر و پسر را که معیار مطالعات اجتماعی است معیار قرار بدهیم در شرایط کنونی در کشور در حدودشانزده میلیون نفر به صورت مستقیم با مسأله اعتیاد درگیر هستند.از این شانزده میلیون نفر هشت میلیون فرزندان خانواده معتاد هستند که در مدارس حضور دارند.اغلب این فرزندان یا مواد می فروشند،یا تهیه می کنند و آثار اعتیاد در منزل مانند عصبی بودن را با خود همراه دارند.

این استاد دانشگاه تصریح کرد:تا زمانی که بیکاری و فقر در جامعه وجود داشته باشد وضعیت به همین صورت خواهد بود. فردی را در نظر بگیرید که فشار اقتصادی زیادی را تحمل می کند،شغل و جای خواب نیز ندارد. به صورت طبیعی اگر به چنین فردی فشار بیشتری وارد شود در وضعیت انفجاری قرار می گیرد و واکنش نشان می دهد. برای بسیاری از این افراد  مرگ لذت بخش از چنین زندگی است. بسیاری از کسانی که دزدی،روسپیگری و بزهکاری می کنند فدایی جامعه هستند و جامعه آنها را به این روز انداخته است. چه بسا اگر این افراد از امکاناتی مانند بقیه برخوردار بودند انسان های مفیدی برای جامعه می شدند.

گفتنی است؛ بسیاری از کودکان کار در ایران با دردها و رنج هایی مواجه هستند که در  زیرلایه های اجتماعی پنهان مانده است.اغلب کودکان پسری که وارد چرخه کودکان کار در ایران می شوند پس از مدتی در مسیر بزهکاری قرار می گیرند که در اغلب موارد به شکل خشونت و قاچاق مواد مخدر خود را بروز می دهد.

 این وضعیت درباره دختران کار متفاوت است و این دختران با توجه به سن و زیبایی که دارند با چالش هایی مانند کودک آزاری و تن فروشی مواجه می شوند.اتفاقاتی که تا پایان زندگی این افراد با آنها همراه خواهد بود و در بزرگسالی خود را به صورت جرم و جنایت های سنگین تر نشان می دهد.

گفتگو:احسان انصاری

No tags for this post.