شیرین سازی و انتقال آب دریا با رعایت ملاحظات زیست محیطی

مهندس تورج فتحی در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس، با اشاره به بحث شیرین سازی آب دریا در مناطق جنوبی کشور، گفت: در حال حاضر مناطق جنوبی کشور ما با تنش آبی شدید مواجهند و سفره های آب های زیرزمینی در این مناطق تخلیه و یا در مواردی شور شده است. بحث شیرین سازی آب خلیج فارس برای مصرف در مناطق جنوبی کشور، یک نوع انتقال بین حوضه ای آب محسوب می شود و حتما دارای توجیه است که انجام می شود. اما به هرحال رعایت ضوابط زیست محیطی در این امر یک موضوع الزامی است.

معاون دفتر آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست افزود: بحث اصلی در زمینه شیرین سازی آب، نمک هایی است که در اثر این کار تولید می شود. دستگاه های شیرین سازی آب که از فناوری Ro برای این منظور استفاده می کنند، بخشی از املاح موجود آب را جدا می کنند که این املاح می بایست به نحو مناسبی مدیریت شود تا از ایجاد مشکلات زیست محیطی جلوگیری شود. اگر این نمک به صورت مستقیم و نقطه ای به آب دریا بازگردانده شود، تبعات نامطلوب زیست محیطی در پی خواهد داشت و چنانچه در خشکی هم دفن شود، باز مشکلات زیست محیطی ایجاد خواهد کرد. اما به هرحال تامین آب شهروندان با توجه به کمبود شدید منابع آب در این مناطق، یک الزام برای کشور است.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا وارد کردن املاح حاصل از شیرین سازی آب به دریا، در درازمدت زیست بوم منطقه را تحت تاثیر قرار نمی دهد؟ گفت: نقاطی که برای ورود نمک به آب دریا انتخاب می شوند، بایستی از قبل بررسی و جانمایی شده باشند و محل های مناسبی برای این کار مشخص شود تا حداقل آسیب را به آبزیان دریا وارد کند. اینکه نقاط انتخاب شده برای ورود نمک به آب دریا تا چه اندازه مناسب است، من اطلاع دقیقی ندارم.

فتحی در ادامه اظهار کرد: آبی که با صرف هزینه های زیاد نمک زدایی شده و برای مصرف وارد منطقه ای می شود، حتما باید مدیریت مناسب تری نسبت به بقیه مناطق داشته باشد. متاسفانه به دلیل اینکه در 20 -30 سال اخیر با سومدیریت در مورد منابع آب به ویژه در مناطقی که با تنش آبی دست به گریبان هستند، مواجه بودیم، حتما می بایست شیرین سازی و انتقال آب با رعایت ملاحظات زیست محیطی همراه باشد و این آب هم به شکل اصولی تری مورد استفاده قرار بگیرد. مثلا اگر قرار است بخشی از این آب به مصرف کشاورزی برسد، باید الگوی کشتی که در این مناطق در نظر گرفته می شود، از قبل تعریف شده باشد. باید معاوم باشد محصولی که قرار است کشت می شود چه میزان مصرف آب دارد و با چه فناوری آبیاری این کشت انجام می شود. در این صورت حداکثر صرفه جویی در مصرف آب انجام می شود.

معاون دفتر آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست تاکید کرد: با توجه به محدودیت شدید آب در این مناطق، نیاز به اطلاع رسانی و فرهنگسازی در بخش های شرب و صنعت هم وجود دارد تا حداکثر صرفه جویی صورت بگیرد.

وی در پایان تصریح کرد: نباید فراموش کنیم که ما یک کشور خشک و کم آب داریم که با پدیده خشکسالی هم روبروست. بنابراین در دوره هایی که با خشکسالی مواجه می شویم باید مصرف آب را مدیریت کنیم. احتمال اینکه در دهه های آینده با توجه به رشد جمعیت، از بحث شیرین سازی آب دریا برای تامین آب بیشتر استفاده کنیم، بسیار زیاد است. به دلیل اینکه در 20 -30 سال اخیر چنان بلایی بر سر منابع آبمان آوردیم که برای جبران آن دو سه دهه زمان نیاز است.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا