مطالعه تطبیقی نحوه راه رفتن انسان و شامپانزه

محققان دانشگاه استونی بروک (Stony Brook University) ایالات متحده امریکا در جدیدترین تحقیقات خود در رابطه با نحوه راه رفتن انسان و شامپانزه دریافتند که انسان مدرن و شامپانزه از بخش فوقانی بدن خود در هنگام راه رفتن به صورت مشابه استفاده می کنند .

پژوهشگران تصور می کنند که نیم تنه شامپانزه ها ، بخش های قفسه سینه ، شکم و لگن خاصره در حال راه رفتن بر روی دو پا ، به صورت سفت و سخت باقی می ماند . در حالی که بدن  انسان ها دارای خاصیت پیچ و تاب انعطاف پذیری هستند که می توانند در هنگام راه رفتن در جهت مخالف پایین تنه خود بچرخند .

این تیم پژوهشی با استفاده از دوربین های مجهز با سرعت بسیار بالا ، حرکات شامپانزه ها و انسان ها را در هنگام راه رفتن ثبت کرده و سپس به تجزیه و تحلیل آن ها و بررسی حالات مختلف حرکتی در حالت سه بعدی پرداختند و در ادامه  حرکات آن ها را توسط برنامه های کامپیوتری با یکدیگر مورد مقایسه قرار دادند .

ناتان تامپسون (Nathan Thompson) از محققان این تیم تحقیقاتی در مصاحبه ای مطبوعاتی در رابطه با نتایج این بررسی ها می گوید : « در هنگام پیاده روی ، در واقع چرخشی که در حرکات شامپانزده ها دیده می شود ، در انسان هم مشاهده می شود . این مساله به این معناست ، فرضیاتی که به طور گسترده در مورد نحوه حرکت و چرخش نیم تنه بر پایه اسکلت شامپانزه به تنهایی ، در جامعه علمی پذیرفته شده ، نادرست است . نتایج به دست آمده از مطالعات و بررسی های ما نشان می دهد که آن چه ما نسبت به محدودیت راه رفتن اجدادمان ، محدودیت راه رفتن به صورت راست قامت که انسان آسترالوپیتیکوس موسوم به  لوسی (Lucy) و دیگر اجداد اولیه انسان را تحت تاثیر قرار می داده ، تصور می کردیم ، احتمالا محدودیت نبوده است . » 

بنابراین به نظر می رسد که لوسی و یا آسترالوپیتکوس آفارنسیس ها (Australopithecus afarensis) از یک نیم تنه که عملکرد آن بسیار به نیم تنه انسان مدرن شباهت داشته ، برخوردار بوده اند .  

منبع
 

No tags for this post.