حضور دو کپسول دراگون هم زمان در ایستگاه بین المللی فضایی

به گزارش پایگاه اینترنتی اسپیس، شرکت فضایی اسپیس ایکس، فضاپیمای به روز شده دراگون خود را ساعت ١١ و ١٧ دقیقه صبح یکشنبه به وقت منطقه زمانی شرقی سوار بر موشک فالکون به فضا پرتاب کرد.

قرار بود پرتاب راکت این شرکت فضایی خصوصی صبح شنبه انجام شود، اما به دلیل وضعیت نامناسب آب و هوایی در منطقه تعیین شده برای بازیابی تقویت کننده مرحله اول، به تأخیر افتاد.

این فضاپیما ساعت ۱:۴۰ دقیقه بعدازظهر دوشنبه به وقت منطقه زمانی شرقی، بطور خودکار در کنار ماژول «هارمونی» ایستگاه بین المللی فضایی پهلو گرفت.

البته فرایند پهلوگیری ۱۰ دقیقه تاخیر داشت که دلیل این آن بروز اختلالاتی بود که با مرکز کنترل پروژه در زمین ایجاد شده بود. در زمان پهلوگیری، ایستگاه بین المللی فضایی در حدود ۲۶۸ مایلی (۴۳۱ کیلومتری) بر فراز جنوب اقیانوس هند در نزدیکی استرالیا در حال چرخش بود.

این نخستین کپسول اسپیس ایکس است که بدون کمک فضانوردان در آزمایشگاه فضایی پهلو می گیرد. به طور معمول فضانوردان با استفاده از بازوی رباتیک «کانادارم۲»  کپسول های باری را کنترل و آن را به ایستگاه متصل می کنند.

این اولین کپسول به روز شده «دراگون» اسپیس ایکس است که هم اکنون به  کپسول «کرو دراگون» که در ایستگاه بین المللی فضایی حضور دارد، ملحق شده است. این اولین باری است که دو کپسول دراگون در ایستگاه بین المللی فضایی قرار دارند.

«سارا واکر»، مدیر ماموری دراگون شرکت فضایی اسپیس ایکس در یک کنفرانس خبری گفت: این یک وسیله نقلیه واقعاً بزرگ است و محموله زیادی را حمل می‌کند. این کپسول ۲۰ درصد حجم بیشتری نسبت به نسخه قبلی دارد.

این فضاپیما حامل یک محموله بار حاوی بافت شبیه سازی شده قلب برای آزمایش‌های پزشکی، خوراک برای ایام تعطیل و اولین هوابند خصوصی است. هوابند یا قفل هوا (Airlock) یک دستگاه تنظیم فشار هوا است که امکان عبور شخص یا هر وسیله‌ای را از یک مکان به مکان دیگر که از لحاظ فشارهوا هم سطح نیستند، فراهم می کند.

در واقع در محیط‌هایی که یک سمت فشار هوا کم و سمت دیگر هوای پرفشاری در جریان است، برای ایجاد ارتباط بین این دو محیط از هوابند استفاده می‌شود و این هوابند در بین این دو قرار می‌گیرد. مکانیزم هوابند به این شکل است که ابتدا شخص یا شی مورد نظر به داخل محفظه می‌رود که یک در آن بسته است. سپس هر دو در بسته شده و هوابند فشار هوای ٢ محیط را مساوی و متعادل می‌کند تا شخص بدون هیچ مشکلی بتواند وارد محیط دوم که دارای اختلاف فشار هوا است، شود.

آزمایش قلب شامل ۱۹۲ تکه بافت مهندسی شده از سلول های خونی ٦ نفر – سه مرد و سه زن – است که در یک آزمایشگاه کوچک سالم نگهداری می شوند. هدف از این آزمایش قلب، تعیین چگونگی تغییر بافت قلب در شرایط میکرو گرانش است.

محققان دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا معتقدند این بافت علائمی از آتروفی یا ضعیف شدن را نشان خواهد داد.

طرح دیگر  در این مأموریت که SpaceX CRS-۲۱، نام دارد، شامل تحقیق در مورد میکروب هایی است که می تواند برای تجزیه مواد سنگی سیارک ها مورد استفاده قرار گیرد.

ابزاری که برای تجزیه و تحلیل سریع و دقیق خون در جاذبه کوچک آزمایش می شود و مطالعه یک بافت دیگر انسانی در مورد اثرات پرواز فضایی بر آرتروز پس از تروما و از دست دادن تراکم استخوانی از دیگر طرح هایی است که در این سفر فضایی به ایستگاه بین المللی فضایی برده می شوند.

سازمان فضایی آمریکا (ناسا) همچنین با این پرواز فضایی برای تعطیلات پیش روی کریسمس، تمام خوراکی های لازم را برای جشن ارسال می کند. این آزمایش ها بخشی از هدف ناسا برای سرعت بخشیدن به علم در ایستگاه فضایی است.

به گزارش ایرنا، هم اکنون هفت فضانورد در ایستگاه بین المللی فضایی حضور دارند که بیشترین تعداد فضانوردان در چند سال گذشته محسوب می شود.چهار فضانورد ۱۶ نوامبر با اولین پرواز عملیاتی اسپیس ایکس توسط کپسول «کرو دراگون» وارد این ایستگاه فضایی در حال چرخش شدند.

No tags for this post.