شاید فناوری به داد بحرانی جهانی برسد

مجمع عمومی سازمان ملل متحد می گوید: نیمی از مردم جهان سوم حتی برای نوشیدن به آب پاکیزه دسترسی ندارند و با وجود این که سه چهارم بیماری های انسانی به دلیل فقدان آب سالم است.

در این میان و با وجود بحران‌هایی جدی، تنها روزنه امید موجود، استفاده از فناوری‌های مدرن و همچنین اتخاذ سیاست‌های کلان و منطبق با محیط‌زیست از سوی دولت‌ها است.

استخراج آب از ابرها

به‌تازگی و با توجه به روند خشک‌سالی در سراسر جهان و کمبود ذخایر آب، گروهی از دانشمندان روسی در حال عملی کردن پروژه‌ای هستند که در آن آب به‌صورت مستقیم از ابرها استخراج‌شده و از طریق لوله‌های مخصوصی به زمین هدایت می‌شود.

در این روش علاوه بر استخراج آب می‌توان با استفاده از ژنراتورهای مخصوصی نیروی برق نیز به دست آورد. در این سیستم جدید که HES یا  hydroelectric station نامیده می‌شود، بالن‌های طراحی‌شده مخصوصی به آسمان فرستاده‌شده و آب را از طریق لوله‌های مخصوصی به زمین هدایت می‌کند.

نحوه تهیه آب در این بالون‌ها به این صورت است که رطوبت داخل ابرها توسط دستگاه‌های خاصی به سطح فیبرداری که به همین منظور طراحی‌شده است، هدایت‌شده و سپس وارد مجاری لوله‌های آب می‌شود. در این فناوری از بالن‌های کوچکی استفاده می‌شود که امکان پرواز در لایه‌های پایین ابرها در ارتفاع 4 هزار پایی را داشته و در این مرحله تنها ابرهای لایه تروپسفر قابل‌دسترسی هستند.

البته پژوهشگران در تلاش برای گسترش این پروژه با استفاده از بالن‌های بزرگ‌تری هستند که توانایی صعود به ارتفاع 7 هزار پایی و دسترسی به منابع ابر موجود در لایه‌های بالاتر جوی را داشته باشد. از ویژگی‌های مثبت این پروژه علمی، عدم ایجاد هرگونه آلودگی زیست‌محیطی در کلیه مراحل آن است.

بازیافت آب مصرفی در خانه‌ها

یک طراح صنعتی ایرانی‌الاصل ساکن سوئد به طراحی و ساخت یک سیستم مداربسته، پرداخته است که توسط آن آب مورداستفاده قرارگرفته، بازیافت شده و طی مراحلی، برای مصرف دوباره آماده می‌شود. فضانوردان در سفرهای فضایی خود، مدت طولانی را بدون در اختیار داشتن آب تازه می‌گذرانند. آن‌ها از آبی استفاده می‌کنند که به‌طور مداوم بازیافت می‌شود.

مهرداد محجوبی (Mehrdad Mahdjoubi)، طراح صنعتی ایرانی‌الاصل ساکن سوئد در نظر دارد تا این شیوه بازیافت آب را روی زمین نیز اجرا کند. او برای عملی کردن این ایده، از یک سیستم مداربسته استفاده می‌کند. درواقع این همان شیوه‌ای است که فضانوردان در فضا برای دوش گرفتن از آن استفاده می‌کنند. در این سیستم آب گرمی که از دوش خارج می‌شود، استانداردهای لازم برای استفاده و حتی نوشیدن را دارد.

آب استفاده‌شده دوباره به دوش پمپاژ می‌شود. این فرایند، آن‌چنان سریع انجام می‌شود که آب مصرف‌شده که به دوش پمپاژُ می‌شود همچنان گرم است و تنها لازم است که کمی داغ‌تر شود. به‌این‌ترتیب علاوه بر حفظ بهداشت، امکان صرفه‌جویی آب تا نود درصد فراهم می‌شود و در کنار آن‌ها انرژی مصرفی برای گرم کردن آب نیز تا هشتاد درصد کاهش پیدا می‌کند.

ازآن‌جهت که بیشترین میزان آب مصرفی در خانه‌ها، صرف شستشوی بدن می‌شود و در یک حمام گرفتن پنج‌دقیقه‌ای، حداقل هفتاد لیر آب هدر می‌رود، استفاده از این سیستم بازیافت آب بسیار مقرون‌به‌صرفه خواهد بود. محجوبی امیدوار است که این فن‌آوری جدید در آینده به‌طور گسترده مورداستفاده قرار گیرد.

تبدیل رطوبت هوا به آب

پژوهشگران برزیلی دستگاهی ابداع کرده‌اند که قادر به جذب رطوبت هوا و تبدیل آن به آب آشامیدنی است. به نظر می‌رسد که این دستگاه می‌تواند روشی مناسب در راستای کمک به مشکل جهانی کمبود آب باشد.

این دستگاه قادر به تولید 5 هزار لیتر آب آشامیدنی در طول روز است. این دستگاه جدید که می‌تواند گره‌گشای مشکل بی‌آبی به‌ویژه در مناطق مجاور دریاها و فضاهای دارای رطوبت بالا باشد، توانایی تولید آب از طریق غلیظ کردن هوای محیط و گرفتن رطوبت آن را دارد. این دستگاه پس از گرفتن رطوبت هوا و تبدیل آن به مایع، با ایجاد تغییراتی، آب دریافت شده را به آب قابل آشامیدن تبدیل می‌کند.

مترجم:فاطمه کردی

No tags for this post.