حفره اوزون به سطح سال 1988 رسیده است

در دهه 80 میلادی بود که صحبت از حفره‌ای بزرگ در لایه اوزون به یکی از بحث‌های اصلی دنیا بدل شده بود. این حفره که در قطب به وجود آمده بود، همچنان کاملا ترمیم نشده است ولی نسبت به دوران پیشین خود بسیار کوچک‌تر شده است. آخرین باری که حفره لایه اوزون تا این اندازه کوچک‌شده بود، سال 2988 میلادی بود.

لایه اوزون به‌عنوان اصلی‌ترین موجودیت حفاظتی برای زمین به‌حساب می‌آید و ما را در برابر اشعه ماوراء بنفش در امان نگاه می‌دارد ولی انسان با آسیب رساندن به این لایه در حقیقت برای خود دردسرهای بسیار زیادی ایجاد کرده است. ناسا تاثیر لایه اوزون برای زمین را مشابه تاثیر کرم ضد آفتاب برای پوست انسان می‌داند و به‌صورت بدیهی حیات بر روی کره زمین بدون این لایه از بین خواهد رفت.

دانشمندان ناسا و مرکز ملی مدیریت اقیانوسی جوی آمریکا از سال 1985 و پس از کشف شدن این حفره در لایه اوزون به‌صورت منظم آن را تحت نظارت داشته‌اند. این کار به کمک بالون‌های هواشناسی، ماهواره‌ها و هرگونه ابزار مدرن دیگری انجام‌شده است.

حال با توجه به کوچک‌تر شدن این حفره دانشمندان به آینده امیدوار شده‌اند. البته به نظر می‌رسد این امر نتیجه سال‌ها تلاش بین‌المللی برای بهبود شرایط لایه اوزون بوده است ولی ناسا معتقد است که کوچک‌تر شدن این حفره تنها یک پدیده طبیعی است که براثر شرایط جوی قطب به وجود آمده است. پل ای نیومن که یکی از دانشمندان فعال در ناسا است دراین‌باره می‌گوید: «با دیدن شرایط جوی فعلی در جو قطب نمی‌توان این موضوع را غافلگیرکننده دانست. این موضوع به خاطر تغییرپذیری طبیعی است و نشانه‌ای از بهبود و ترمیم سریع این حفره نیست.»

حفره لایه اوزون تقریبا 20 میلیون کیلومتر را پوشانده است که این مقدار نزدیک به دو و نیم برابر ابعاد قاره استرالیا است. بااین‌حال دانشمندان باور دارند که این لایه به‌تدریج ترمیم خواهد شد. متخصصان ناسا امیدوار هستند که این حفره در حوالی سال 2070 میلادی به‌اندازه ابتدای دهه 80 میلادی کوچک شود.

منبع: Cent

ترجمه: آناهیتا عیوض خانی

No tags for this post.