حذف آفت کش های کلردار از محیط های آبی با استفاده از نانوذرات طلا
علی مهدی نیا روز دوشنبه به ایرنا اظهار کرد: یکی از مشکلات زیست محیطی دریای خزر ورود پساب های کشاورزی به این حوضه آبی است که تلاش می شود با اجرای طرح 'حذف آلاینده های آلی کلردار از نمونه های آب دریا توسط نانوذرات طلا/گرافن'
راهکاری برای برطرف کردن این آلودگی ها ارائه شود.
مجری این طرح افزود: استفاده از سموم کشاورزی و ورود آنها از طریق رودخانه ها، آب های جاری و سیلاب ها به دریای خزر در طولانی مدت مشکلاتی را برای محیط زیست و موجودات این دریا ایجاد می کند که موجب برهم زدن اکوسیستم طبیعی آن می شود.
وی ادامه داد: از سوی دیگر این آفت کش های آلی کلردار وارد بدن ماهیان شده و با صید و خورده شدن آن توسط انسان ها وارد بدن انسان می شود که به مرور موجب بروز انواع بیماری ها از جمله سرطان می شود زیرا تحقیقات ثابت کرده که آفت کش های آلی کلردار سرطان زا هستند.
مهدی نیا گفت: به عنوان مثال آفت کش د.د.ت یک آفت کش آلی کلردار است که استفاده از آن از حدود 50 سال گذشته ممنوع شده است؛ اما از آنجایی که یک آفت کش پایدار است که 100 تا 200 سال در محیط های آبی باقی می ماند، هنوز شاهد وجود بقایای این آفت کش در دریای خزر هستیم.
وی اظهار کرد: همچنین از آنجایی که آفت کش های کلردار نسبت به آفت کش های فسفردار ارزان تر هستند، ممکن است کشاورزان یا کشورهای همجوار دریای خزر به صورت غیرقانونی از آفت کش های کلردار استفاده کنند و بقایای آن همچنان وارد دریای خزر شود.
مهدی نیا گفت: بر این اساس و با توجه به اهمیت جمع آوری آفت کش های آلی کلردار از محیط های آبی از جمله خزر طرح 'حذف آلاینده های آلی کلردار از نمونه های آب دریا توسط نانوذرات طلا/گرافن' در پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی تعریف شد و پس از یک سال تحقیق به نتیجه رسید.
وی افزود: در این طرح تحقیقاتی مشخص شد که ذرات طلا و گرافن با هم میزان جذب آفت کش های آلی کلردار را بالا می برند بنابراین با استفاده از این دو ماده در محیط آزمایشگاهی موفق به جذب 95 تا 100 درصدی این آفت کش ها شدیم.
عضو هیات علمی پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی اظهار کرد: اجرای این طرح در محیط های دریایی نیازمند تامین اعتبارات لازم است.
مهدی نیا گفت: این طرح در قالب مقاله در دومین کنفرانس علوم، مهندسی و فناوری های محیط زیست که پنجم و ششم خردادماه سال جاری در دانشگاه تهران برگزار شد، ارائه و رتبه مقاله برتر را کسب کرد، همچنین شهلا مظفری عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور تهران و شیرین روحانی دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور تهران نیز در این طرح همکاری داشته اند.
