رهبری در سازمان های مجازی عصر نوین چگونه است؟

عصر جدید با سازمان های پیچیده، پویا و متحول همراه خواهد بود. در این سازمان ها، مرزهای سنتی موجود از بین خواهد رفت، فرهنگ های مختلف در هم خواهند آمیخت و در زیر پای فرهنگ های غنی تر ناپدید خواهند شد. بسیاری از مشاغل دوباره طراحی خواهند شد و ورود فناوری اطلاعات تغییراتی در ساختار سازمان ها به وجود خواهد آورد.

همچنان که آلوین تافلر در دوره چهارم از موج سوم تمدن بشری اشاره کرده، در دهه گذشته تغییرات بسیار شگرفی در ساختار سازمان ها پدیدار شده است. در این میان ساختارهایی در حال تشکیل است که پیش از این وجود نداشت.

بسیاری از این تحولات و در حقیقت زیربنای اصلی تمامی این تغییرات، گرایش به ایجاد سیستم های یکپارچه رایانه ای است که با معرفی سخت افزارها و نرم افزارها و وسایل ارتباطی پیچیده در سطح دنیا توام است.

رهبری در سازمان های مجازی امروز جای مدیریت را خواهد گرفت و این رهبری نیازمند مهارت های جدیدی است که آن را مقتضیات زمان مشخص خواهد کرد.

با توسعه روزافزون فناوری اطلاعات، شهرهای جهان نیز رنگ و بویی جدید به خود گرفته و بسیاری از شهرها در کشورهای مختلف به شهرهای الکترونیک تبدیل شده اند. تسریع تفکر سیستمی بهره گیری از توانمندی ها در پیشبرد برنامه های مدیریتی در سازمان ها، مدیریت بهینه سازمانی و ارائه خدمات شایسته به شهروندان بررسی موانع توسعه سیستم های موجود و ارایه پیشنهادهای اجرایی و نقش فناوری اطلاعات در بهینه سازی فرایندهای دولت الکترونیک از اهداف دولت الکترونیکی است.

تقریبا می توان گفت مقوله ساختارهای جدید سازمانی بعد از سخنرانی پیتر دراکر در مورد جهان فرامدرن و کارمندان دانش مدار مورد توجه  قرار گرفت که البته بعد از آن کسانی مثل جک ولش و آلوین تافلر به تحقیقاتی در این باره پرداختند.

درواقع، سرشت فرآیندی که منجر به ایجاد شبکه اینترنت شده است، این امکان را فراهم می سازد که هر کس و در هر سطحی از سازمان بتواند با آن ارتباط برقرار و اطلاعات مورد نیاز خود را دریافت کند و برای این کار به هیچ متولی و مسوول واسطه ای نیز نیاز نیست.

با وجود مطالب گفته شده سوالی که دراینجا مطرح می شو.د، این است که رهبری در سازمان های مجازی عصر نوین چگونه خواهد بود؟ آیا برای رهبری در سازمان های مجازی می توان یک رویه غالب و استاندارد تعیین کرد؟

در پاسخ به این سوال ها، باید گفت، رهبری در سازمان های مجازی امروز جای مدیریت را خواهد گرفت و این رهبری نیازمند مهارت های جدیدی است که آن را مقتضیات زمان مشخص خواهد کرد. تسریع تفکر سیستمی، بهره گیری از توانمندی ها در پیشبرد برنامه های مدیریتی در سازمان ها، مدیریت بهینه سازمانی و ارایه خدمات شایسته به شهروندان، بررسی موانع توسعه سیستم های موجود و ارائه پیشنهادهای اجرایی و نقش فناوری اطلاعات در بهینه سازی فرآیندهای دولت الکترونیک از اهداف دولت الکترونیکی است.

*برگرفته از مقاله «سازمان های مجازی» تالیف مسعود ایرانپور و زهرا حاجی قدرت آبادی از دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا