ذخیره و بازیابی تصویر بر روی دی‌ان‌ای
محققان موفق به توسعه روشی برای ذخیره تصویر بر روی دی‌ان‌ای شده‌اند که می‌تواند حجم ذخیره‌سازی مورد نیاز برای ذخیره تصاویر، فایل‌ها و اطلاعات دیگر را بطور چشمگیری کاهش دهد.
آن‌ها مدعی هستند که این فناوری می‌تواند مرکز داده‌ای به بزرگی مرکز Walmart Supercenter را گرفته و آن را به اندازه یک حبه قند کوچک کند. تحقیقات پشت این فناوری جالب در نشست بین‌المللی پشتیبانی معماری برای زبان‌های برنامه‌ریزی و سیستم‌های عامل ACM ارائه شده است.
محققان در این تحقیق توانستند داده‌های دیجیتالی چهار فایل تصویری را بر روی یک رشته دی‌ان‌ای مصنوعی ذخیره کنند. آن‌ها با استفاده از روش دقیقی برای خوانش صفر و یک‌های داده‌های دیجیتالی، این داده‌ها را درون یک توالی نوکلئوتیدی کدگذاری کرده و سپس آن‌ها را به اجزای سازنده دی‌ان‌ای شامل آدنین، گوانین، سیتوزین و تیمین تبدیل کردند. محققان سپس توانستند این داده‌ها را بدون از دست دادن اطلاعات مجددا بازیابی کنند.
آن‌ها با تبدیل صفر و یک‌ها به اجزای دی‌ان‌ای توانستند مقادیر عظیمی از داده را درون این مولکول‌ها جای بدهند که برای مدت طولانی در آن‌ها ذخیره خواهند شد.
دانشمندان برای بازیابی داده از توالی‌های دارای نشانه کوتاه مانند کدپستی استفاده کردند تا رشته‌های داده مورد نیاز را شناسایی کنند. آن‌ها با استفاده از شیوه‌های واکنش زنجیره پلیمراز و توالی دی‌ان‌ای توانستند دی‌ان‌ای کدگذاری شده را بیرون کشیده، آن را مهندسی معکوس و فایل‌های داده را بازیابی کنند.
به گزارش ایسنا، محققان امیدوارند بتوانند این روش را بیشتر ارتقا داده و در نهایت به دنبال راههایی برای توسعه مقیاس آن برای ذخیره مقادیر اطلاعات به اندازه یک مرکز داده در فضاهای کوچک بگردند. بزرگترین مانع برای این توسعه، خود فرآیند ساخت دی‌ان‌ای است اما در صورت وجود اقبال کافی برای این فناوری ذخیره مبتنی بر دی‌ان‌ای، این موانع با گذشت زمان رفع خواهند شد.
No tags for this post.
