سرمایه‌گذار علمی و دانش‌آفرین
به همین دلیل مفهوم سرمایه‌گذار علمی از بوردیو و لاتور- وولگار را مایل است به كمك مفهوم كارآفرین و تولیدكننده دانش تكمیل كند تا بتوان هم نقش نهادها را در تبدیل یك نوع اعتبار به اعتباری دیگر در چرخهٔ پذیرفتگی درك كرد و هم به شرایط لازم برای چرخه اعتبار توجه كرد. شی از مفهوم فعالیت كارآفرینی علمی، یا به تعبیر فارسی فعالیت دانش‌آفرینی، استفاده می‌كند تا تأكید كند كه انگیزخٔ فرد دانشگر سود نمادین است، و در واقع این سود نمادین است كه موتور فرایند دینامیكی علم است. سود نمادین منعكس‌كننده ارزیابی دیگران از سهمی است كه دانشگر دانش‌آفرین در رشد علم دارد. نقش نوآوری فرد می‌تواند دانش‌آفرینی در همه مؤلفه‌های كار علمی باشد، از جمله نوآوری در تجهیزات، فرایندها، نظریه‌ها، و روال‌ها. در این بحث شی توجه را از سرمایه‌گذار علمی به دانش‌آفرین، كه فعالیتش با خلاقیت همراه است، و اطلاعات موجود و بالقوه را زودتر از دیگران به یك نوآوری تبدیل می‌كند، جلب می‌كند. در همین چارچوب هم شی به نقش آزمایشگاه، یا به مفهوم عام‌تر نقش مراكز پژوهشی، در دانش‌آفرینی توجه می‌دهد.
از این نویسنده بیشتر بخوانید:
سه مفهوم سرمایه نمادین، چرخه پذیرفتگی، و نیز دانش‌آفرینی سرانجام ما را متوجه یك چارچوب هدف- وسیله- نتیجه می‌کند. این نتیجه است كه سود نمادین دارد، پذیرفتگی ایجاد می‌كند، و با نوآوری علمی یا دانش‌آفرینی همراه است. در همین چارچوب متوجه خلاقیت و دادن نقش دانش آفرینی به دانشگر، به جای اینكه تنها سرمایه‌گذار نمادین باشد، می شویم.
برگرفته از وبلاگ دکتر رضا منصوری-فیزیکدان برجسته و استاد دانشگاه صنعتی شریف
No tags for this post.
