ایرانی ها چقدر به فرزندآوری تمایل دارند؟

با توجه به ضرورت موضوع فرزندآوری و خلاء مطالعات ملی در این خصوص، گروهی از محققین کشورمان از پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز و دفتر سلامت جمعیت، خانواده و مدارس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی میزان تمايل به فرزند آوري و عوامل مرتبط با آن را در میان مردم ایران مورد بررسی قرار داده اند.

در این مطالعه جمعيتي که به صورت مقطعي در شهرها و روستاهای مختلف کشور انجام شده، در مجموع تعداد 20935 نفر از زنان متاهل در سنین باروری (49-15) و همچنین مردان متاهل با همسرانی در سنین باروری از 32 استان سراسر ایران مشارکت داشته اند. میانگین سن افراد مشارکت کننده در این پژوهش، 28.4 بوده است.

رشد مناسب و متعادل جمعیت کشورها در کنار توزیع صحیح و عادلانه امکانات، می‌تواند ضامن بقا و رشد خرد و کلان آن‌ها باشد. با توجه به اهمیت این موضوع در کشور ما، محققین وضعیت فرزندآوری و عوامل مختلف مرتبط با آن را در ایران مورد بررسی قرار داده‌اند.

نتایج این مطالعه نشان می دهد که تنها حدود 32 درصد از پاسخگویان، تمایل به فرزندآوری را نشان داده اند.

بر اساس این نتایج، پدیده «عدم تمایل به فرزندآوری» با متغیرهایی مانند سن بیشتر ارتباط معناداری دارد. به عبارتی، هر چه سن افراد بیشتر باشد، تمایل آن ها به داشتن فرزند کمتر می شود.

همچنین، نتایج پژوهش حکایت از آن دارد که  بخت عدم تمایل به فرزندآوری در افرادی که دارای سطح درآمدی بد یا خیلی بد هستند، حدودا سه برابر افرادی است که درآمد خوب یا خیلی خوب دارند. به علاوه، تعداد کسانی که داشتن فقط 2 فرزند را کافی می دانستند، حدودا پنج برابر افرادی بود که بیشتر از 3 فرزند را کافی می دانستند. 

از دیگر یافته های این تحقیق که در نشریه «پایش» وابسته به پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی انتشار یافته است، می توان به این موارد اشاره نمود که بخت عدم تمایل به فرزندآوری در زنان حدودا 1.5 برابر مردان و در شهرنشینان حدودا 1.4 روستاییان بوده است.

به گفته محققین مجری این پژوهش جالب، یافته های این مطالعه می تواند تصویری از وضعیت فعلی تمایل به فرزندآوری را در شهروندان ایرانی نشان داده و راهنمای عمل مسئولان در برنامه ریزی های ذی‌ربط قرار گیرد.

 

گزارش: محمدرضا دلفیه

منبع: طاووسی، م. و همکاران. 1396. عنوان مقاله: تمایل به فرزند آوري و عوامل مرتبط با آن در ایران: یک مطالعه ملی. پایش، 16(4): 410-401.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا