امواج اقیانوسی در نقش ساعت های بیولوژیکی
تصور ما از دنیاهایی که امکان دارد چیزی به نام حیات فرازمینی را در خود داشته باشند دنیاهایی است که روز و شب ثابتی دارند. اما در دنیاهای دیگر چه؟ منظور سیاراتی است که شرایط آب و هوایی بسیار سخت است تا جایی که به سختی می توان تصور کرد چیزی به نام حیات در آنها وجود داشته باشد. اما موضوع این است که چون مفهوم شناخته شده ساعت بیولوژیکی در آنها بی معنی است، این نمی تواند مانع از آن شود که به حیات فرازمینی در آنها فکر نکنیم.
محققان دانشگاه هاروارد پس از انجام برخی شبیه سازی ها به این نتیجه رسیده اند که اگر چنین دنیاهایی دارای اقیانوس باشند، امواج آنها نوعی ساعت بیولوژیکی را در خود دارد که دقیقا شبیه طلوع و غروب خورشید است.
آنها می گویند که اکثر افراد تصور می کنند اگر در سیاره ای چرخه روز و شب وجود نداشته باشد، پیدایش حیات در آن فرآیند دشواری است زیرا در چنین دنیایی ساعت به معنای آنچه که تصور می کنیم وجود ندارد. اینجا و بر روی زمین سیستمهای زمان سنج نقش مهمی را را در توسعه ساختارها و مفاهیم زیست شناسی ایفا می کنند از جمله تولید مثل.
اما یافته های محققان دانشگاه هاروارد گویای آن است که در دنیاهای دیگر که خبری از ساعتهای بیولوژیکی نیست می توان اینگونه تصور کرد که حیات وجود داشته و روند تکاملی خود را دنبال می کند.
در این میان محققان به دنیاهای ناشناخته ای در کهکشان اشاره می کنند که گرچه چیزی به نام طلوع و غروب خورشید در آنها بی معناست اما امواج اقیانوسهایشان را می توان به عنوان نوعی سیستم زمان سنج در نظر گرفت که می تواند برای بیگانگان فضایی در نقش ساعت بیولوژیکی باشد.
مترجم : مهدی پیرگزی
منبع : newscientist
