شناسایی پیراشکی مرموز در سطح مریخ

به تازگی مریخ نورد  استقامت، تصویر جدیدی از سطح مریخ گرفته که در آن یک سنگ مرموز به شکل دونات در سطح سیاره سرخ دیده می شود.

به گزارش سیناپرس، سازمان فضایی ناسا اعلام کرد: مریخ نورد استقامت که در ژوئیه سال ۲۰۲۰ پرتاب شد، در حال کاوش در دهانه Jezero به عرض ۴۵ کیلومتر بوده و سطح سیاره سرخ را برای یافتن نشانه هایی از حیات میکروبی باستانی جستجو می کند. این مریخ نورد نمونه هایی از سنگ های شکسته و خاک مریخی (به نام رگولیت) را برای بازگشت احتمالی به زمین جمع آوری می کند.

به گفته کارشناسان ناسا، دونات مریخی یکی از جدیدترین اجرامی است که این کاوشگر حدود ۱۰۰ متر دورتر در دلتای دهانه Jezero شناسایی کرده است. این تصویر توسط دوربینMicro-Imager Remote SuperCam گرفته شده است که یکی از دوربین های این مریخ نورد محسوب می شود که به دانشمندان کمک می کند تا آنچه را در سطح سیاره سرخ وجود دارد ببینند.

جیم رایس، دستیار دانشمند پژوهشی در دانشکده زمین و اکتشافات فضایی در آریزونا در رابطه با تصویر فوق گفت:تیم مریخ نورد استقامت تصمیم گرفتند این کاوشگر را  برای بررسی یا نمونه برداری از صخره دونات شکل به خطر نینداخته و به آن نزدیک نشوند. بنابراین آرایش و منشأ دقیق این دونات مریخی مشخص نیست. در حال حاضر چند فرضیه در مورد اینکه این سنگ از کجا آمده است وجود دارد.

رایس در این رابطه گفت: ما نمی ‌توانیم با اطمینان مطلق و صددرصد بگویم که این یک شهاب ‌سنگ نیست، اما فکر می‌کنم نظریه شهاب سنگ بسیار بعید است. دلیل فرضیه من این است که در این منطقه ما سنگ های زیادی را می بینیم که دارای چنین فضای داخلی توخالی هستند.

باید توجه داشت که سنگ‌های معمولی در این منطقه ماسه ‌سنگ‌های رسوبی هستند که احتمالاً چند میلیارد سال قدمت دارند. آن ها توسط سیل توسط این کانال رودخانه بزرگ، Neretva Vallis آورده شده اند. این کانالی است که تمام آب و سنگ ها و رسوبات را به آنجا آورده است.

به گزارش سیناپرس، به همین دلیل  ما حدس می زنیم کانال رودخانه احتمالا این سنگ دونات شکل را از منطقه دیگری منتقل کرده است. این سنگ بیشتر از ۲۵ سانتی متر عرض دارد، اما دقیقاً مشخص نیست که چقدر است.

احتمالا قبل از اینکه آب و هوا این سنگ را فرسایش داده و حفره ‌ای بر جای بگذارد، سنگ دیگری در مرکز صخره‌ای به شکل دونات جاسازی شده بود. از سوی دیگر باد نیز می تواند به تدریج هر گودال یا حفره کوچکی را که قبلاً ایجاد شده بود، بزرگ کند.  این سنگ احتمالا دارای ساختاری است که در مرکز ضعیف تر بوده و به همین دلیل به شکل دونات درآمده است.

مترجم: نیروانا محمدحسینی

منبع: ntd

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا