ارتقای سطح سلامت جامعه با بومی سازی دانش زخم پوش ها

دکتر محسن فاتح، معاون پژوهشی سازمان جهاددانشگاهی علوم پزشکی تهران به رویکرد جدید جهاد دانشگاهی مبنی بر ایجاد زیست بوم نوآوری نخبگان ایران اشاره کرد و به سیناپرس گفت: سالهاست که بحث استفاده از نیروهای نخبه و توانمند در مجموعه علوم پزشکی تهران مطرح شده است بنابراین هم اکنون همکاران و پژوهشگران این مجموعه در حوزه فعالیت خودشان مهارت دارند و به نوعی نخبه محسوب می شوند که اغلب فعالیت آنها در راستای رفع نیاز جامعه است.

وی در پاسخ به این سوال که جهاددانشگاهی علوم پزشکی تهران جهت تحقق این مهم چه برنامه هایی در دستور کار خود قرار داده است، اظهارداشت: ماموریت اصلی سازمان جهاددانشگاهی علوم پزشکی تهران در زمینه فناوری ها و نوآوری هایی است که اکنون در خصوص زخم و ترمیم بافت مورد استفاده قرار می گیرد. عمده فعالیت های پژوهشی این مجموعه نیز به دلیل بحث افزایش میانگین سنی جمعیت و ازدیاد و شیوع بیماری های غیر واگیردار نظیر دیابت و عوارض جبران ناپذیر آن در آینده، پیرامون مساله زخم و ترمیم بافت صورت می گیرد. طبیعتا فعالیت این مجموعه می تواند به ارتقای سطح سلامت افراد جامعه و مفهوم زیست بوم نوآوری کمک کند.

وی افزود: هم اکنون ما برای تحقق این مهم دو رویکرد فناورانه و فناوری های مبتنی بر نوآوری را در دستور کار خود قرار داده ایم ؛ یک بخش از این رویکرد مربوط به فناوری هایی است که از قبل وجود داشته و بخش دیگر نیز مربوط به نوآوری هایی است که شاید در نوع خودش منحصر به فرد محسوب می شود. به عنوان مثال ما اکنون برای تولید زخم پوش ها از فرآورده های بیولوژیک و زیستی استفاده می کنیم که در ساخت آنها از فناوری های قدیمی و فناوری های نوآوری جدید  بکار گرفته شده است. ما با بکارگیری این فناوری ها به دنبال بومی سازی زخم پوش ها و خود اتکایی مالی و ایجاد منابع پایدار هستیم.

فاتح به سیناپرس گفت: واردات زخم پوش ها به ایران سالانه بیش از 20 میلیون دلار است. هرچند ما مدعی نیستیم که بتوانیم تمام این هزینه ها را در کشور ذخیره کنیم اما می توانیم بودجه ای که اکنون صرف این مساله می شود را برای تولید طرح های فناورانه زخم پوش ها نگه داری کنیم. علاوه براین با تحقق این مساله می توانیم زمینه ای برای اشتغال جوانان فارغ التحصیل دانشگاهی به وجود بیاوریم. طبیعتا هزینه ها و پروسه ها و اقدامات درمانی را نیز کاهش خواهیم داد. طبیعتا می توانیم از خروج بخشی از منابع ارزی نیز جلوگیری کنیم که این امر می تواند صرفه اقتصادی به همراه داشته باشد.

وی به چالش های این حوزه پرداخت و در پاسخ به این سوال که باید برای رفع این چالش ها چه تدابیری اندیشیده شود؟ گفت: اکنون یکی از مهمترین چالش های ما مربوط به تهیه مواد اولیه مورد نیاز این زخم پوش هاست. ما برای تولید بعضی از زخم پوش ها نیاز داریم به آن تکنولوژی و دانش فنی پایه دست پیدا کنیم. متاسفانه اکنون به علت اعمال تحریم ها در ارتباط با واردات برخی از اقلام مواد اولیه محدودیت داریم از اینرو تلاش کرده ایم با همکاری مشترک بین بخش های مختلف جهاددانشگاهی این معضل را برطرف کنیم.

وی تاکید کرد: اکنون برخی از واحدهای جهاد دانشگاهی در حوزه علوم پایه نظیر شیمی و نساجی یا پلیمر فعالیت دارند. در تلاش هستیم با همکاری این مجموعه ها به فناوری و دانش فنی این موضوع دست پیدا کنیم تا عملا بتوانیم به نوعی چرخه تولید این زخم پوش ها را در داخل ایجاد کنیم. هرچند امکان دارد برخی از این اقلام را همچنان از خارج از کشور تامین کنیم اما قطعا ارزش افزوده ای که این محصولات در داخل ایجاد می کنند، می تواند آن هزینه های اعمال شده را جبران کند.

گفتگو: فرزانه صدقی

 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا