کلاف سردرگمی به نام اینترنت پر سرعت

بر این اساس درصد کاربران اینترنت کشور رقم قابل توجهی است و قشر وسیعی از افراد را دربرمی‌گیرد اما با این حال موضوعی که کاربران از آن به عنوان دغدغه خود برای استفاده از اینترنت یاد می‌کنند، بحث افت کیفیت و سرعت اینترنت است که بیشترین نارضایتی کاربران را به خود اختصاص داده؛ به گونه ای که عده ای از منتقدان معتقدند کاربران از ابتدایی ترین ابزار ارتباطی هزاره سوم بهره مناسبی نمی برند.

البته کندی سرعت اینترنت در ایران موضوع تازه ای نیست چرا که، چندی پیش، موسسه «نت ایندکس» در بررسی های خود اعلام کرده بود که ایران از نظر میزان سرعت بارگذاری در 170 کشور دنیا با سرعت دانلود 0.53 مگابیت بر ثانیه در رتبه صد و هفتادم ایستاده است. همچنین موسسه آکامای نیز در آخرین گزارش خود ایران را به عنوان یکی از کم سرعت ترین کشورهای جهان در زمینه اینترنت معرفی کرده و رتبه ششم پایین ترین سرعت اتصال به اینترنت را به ایران اختصاص داده است.

بااین حساب هم اکنون ایران در ردیف کشورهای ازبکستان، لیبی، بولیوی، نیجریه، اندونزی، نپال، هند و سوریه کم سرعت ترین اتصال به اینترنت را برای کاربران خود فراهم کرده است.

از سوی دیگر،  بررسی های به عمل آمده از میزان دستیابی به فناوری اطلاعات و ارتباطات حاکی از آن است که در سال ۲۰۱۴ میلادی تعداد کاربران اینترنت دنیا به ۳ میلیارد نفر رسیده است که دو سوم این کاربران در کشورهای در حال توسعه هستند. از این رو، لزوم توجه به ارتقاء سطح دسترسی به اینترنت در دنیا و الزام برای استفاده از این ابزار در توسعه یافتگی کشورها بیش از پیش مطرح می شود.

بر اساس این آمار، هم اکنون کره جنوبی با سرعت دسترسی بیش از ۱۰ مگابیت بر ثانیه نخستین کشور در دنیا محسوب می شود که اینترنت پرسرعت به کاربران خود ارایه می دهد و بعد از این کشور فرانسه، ایسلند، دانمارک، هنگ کنگ و آندورا قرار دارند.

در این میان کشورهایی مانند شیلی، ترکیه، برزیل، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و بحرین اینترنت پرسرعت با حداقل ۲ مگابیت بر ثانیه و حداکثر ۱۰ مگابیت بر ثانیه به مشترکان خود ارایه می دهند اما در این میان کشور ما در رده های پایین جدول دسترسی به اینترنت پرسرعت قرار دارد که اینترنت با سرعت حداقل ۲۵۶ کیلوبیت بر ثانیه به مشترکان ارایه می کند. در این جدول کشور ما در جایگاهی هم رده نامیبیا، سنگال، سوازیلند، گویان، بوتان، بولیوی، ازبکستان، زیمبابوه، بنگلادش و غنا است.

طبق آمار منتشر شده از سوی سایت نت ایندکس نیز، سرعت دانلود پهن‌باند به‌طور متوسط در جهان ۲۳ مگابیت بر ثانیه و سرعت آپلود پهن‌باند نیز به‌طور متوسط ١٠,٧ مگابیت بر ثانیه است و براساس این آمار کاربران پهن‌باند به‌ازای دریافت هر مگابیت بر ثانیه، مبلغ ٥.٢٤ دلار پرداخت می‌کنند. همچنین متوسط سرعت دانلود اینترنت موبایل در جهان ١٢.٢ مگابیت بر ثانیه و متوسط سرعت آپلود اینترنت موبایل پنج مگابیت بر ثانیه است.

نت‌ایندکس سرعت متوسط دانلود کاربران خانگی اینترنت در ایران را ٥,٦ مگابیت بر ثانیه اعلام کرده است که این آمار براساس اطلاعات دریافتی از یک ‌میلیون‌ و ٥٢٩هزارو ٤٥٧‌ آی‌پی یکت به دست آمده که از ۲۳ مارس ۲۰۱۵ تا ۲۱ آوریل ۲۰۱۵ با استفاده از سایت «اوکلا اسپید تست» سرعت اینترنت خود را چک کرده‌اند.

طبق همین آمار متوسط سرعت آپلود در ایران ٣.٥ مگابیت بر ثانیه و متوسط قیمت اینترنت در ایران ٥.٩٥ دلار به‌ازای هر مگابیت بر ثانیه است؛ درهمین حال متوسط سرعت دانلود اینترنت موبایل در ایران چهار مگابیت بر ثانیه و همچنین سرعت آپلود اینترنت موبایل در ایران ١.٤ مگابیت بر ثانیه است که این آمار نیز از اطلاعات هشت‌میلیون ‌و٩٣٨هزار و ٦٨‌ آی‌پی واحد از ۲۳ مارس ۲۰۱۵ تا ۲۱ آوریل ۲۰۱۵ دریافت شده است.

ایران در رتبه‌بندی سرعت دانلود پهن‌باند در جهان، در رتبه ۱۴۷ از میان ۲۰۰ کشور قرار دارد؛ طبق آمار به‌دست‌آمده، ایران در این رتبه‌بندی پایین‌تر از عراق، بوتان، مراکش، جزایر ویرجینیا و بالاتر از ساحل‌عاج، نیجریه، کاستاریکا و لیبی قرارگرفته است.

در انتهای جدول رتبه‌بندی آفریقای‌جنوبی به‌عنوان گران‌ترین اینترنت دنیا شناخته می‌شود. اینترنت در آفریقای‌جنوبی به‌ازای هر مگابیت بر ثانیه ١٩.٠٦ دلار است. در این فهرست فیلیپین، اندونزی، مصر، مالزی و امارات به ترتیب بالاتر از آفریقای جنوبی قرار گرفته‌اند. در ۲۷ کشور ابتدایی این فهرست، قیمت اینترنت کمتر از سه دلار، یعنی حداقل نصف قیمت اینترنت در ایران است. 

با این اوصاف، در می یابیم که کاربران کشور ما از اینترنتی گران و بی کیفیت استفاده می کنند و مشکل گرانی و بی‌کیفیتی اینترنت ایران به کلاف سردرگرمی تبدیل شده است. بسیاری از کارشناسان و شرکت‌هایی که در زمینه ارائه خدمات اینترنتی فعالیت دارند، مهمترین دلیل کندی سرعت اینترنت در کشور را کمبود پهنای باند عنوان می‌کنند و بر این نکته تاکید دارند که واردات پهنای باند در انحصار یک شرکت است و گویا قرارداد این انحصار پایانی ندارد از این رو، منتقدان معتقدند تا بخش خصوصی به خرید اینترنت ورود نکند وضع همین است.

No tags for this post.