بازی با تاج‌وتخت دنیای کامپیوتر

دنیای کامپیوتری به‌مراتب تیره‌تر از دنیای فیزیکی ما است. در دنیای فیزیکی اگر کسی اقدام به سرقت یا انجام یک کار غیرقانونی بکند، امکان شناسایی او بسیار زیاد است زیرا اول‌ازهمه به‌صورت فیزیکی در محل حضور دارد و دوم این‌که می‌توان او را مشاهده و ردیابی کرد. بااین‌وجود تمامی این موارد در دنیای دیجیتالی به‌صورت ناگهانی غیب می‌شوند و به همین دلیل نیز هکرها بدون این‌که بفهمید چه زمانی موردحمله قرارگرفته‌اید، به شما حمله کرده و بدون اینکه بفهمید کی فرار کرده‌اند، از مقابل دیدگان شما خارج می‌شوند.

برای درک بهتر مفهوم هکر بهتر است ابتدا رده‌های مختلف هکر را برای شما تعریف کنیم. همه هکرها افراد مخرب و آسیب‌رسان نیستند و چه‌بسا در صورت نبودن برخی از هکرها، امروزه امنیت سایبری شما به‌مراتب کمتر از حد تصور بود. هکرها به سه دسته کلاه‌سفید، کلاه مشکی و کلاه خاکستری تقسیم‌بندی می‌شوند. هکرهای کلاه مشکی هکرهایی هستند که از دانش کامپیوتری خود برای نفوذ به سیستم‌های دیگران و سو استفاده و سرقت بهره می‌گیرند. هکرهای کلاه‌سفید به هکرهایی گفته می‌شود که با شناسایی راه‌های نفوذ به سیستم‌ها، آن‌ها را به شرکت‌های صاحب سیستم گزارش می‌دهند و حتی در مسدود کردن این نقاط ضعف نیز مشارکت می‌کنند و از این حفره‌ها استفاده منفی نمی‌کنند. دسته سوم یعنی هکرهای کلاه خاکستری نیز در حد مابین این د رده هستند و نمی‌توان به‌صورت دقیق از نیت آن‌ها مطلع بود.

بااین‌حال هرساله شاهد اخبار متعددی درباره حملات امنیت، هک‌های بزرگ و بحران‌های عظیم ایجاد شده به‌واسطه آن‌ها هستیم. در این میان سوالی که پیش می‌آید این است که کدامین قانون شامل هکرها می‌شود؟ به‌صورت بدیهی دنیای امروزی مرزهای بین تجارت و مالکیت دیجیتالی و فیزیکی را به کمرنگ‌ترین حد ممکن رسانده است و به همین دلیل نیز بیشتر قوانین دنیای مدنی و فیزیکی ما برای مجرمان دیجیتالی نیز قابل‌اعمال است. بااین‌حال پیچیدگی ماجرا وقتی بیشتر می‌شود که بدانیم بیشتر هک‌ها از کشورهای دیگر انجام می‌شوند. به‌این‌ترتیب نه‌تنها قانون‌های مربوطه و نحوه اعمال آن‌ها با وضعیتی عجیب همراه می‌شود بلکه سو استفاده‌های سیاسی از این موضوع نیز آغاز می‌گردند.

برای مثال درزمینهٔ هک شبکه HBO، دونالد ترامپ به‌محض آگاهی از دست داشتن یک هکر ایرانی به سراغ استفاده یا به عبارت صحیح‌تر، سو استفاده از این موضوع رفته و سعی دارد تا با کمک این امر به کنگره آمریکا برای اعمال محدودیت‌های بیشتر بر روی ایران فشار بیاورد. حتی اندکی فکر کردن به این موضوع نیز بسیار خنده‌دار به نظر می‌رسد؛ هکر یادشده تنها یک نفر است و یک نفر نماد یک ملت نیست. از سوی دیگر نیز هکرهای آمریکایی سابقه بسیار سنگینی درزمینهٔ فعالیت‌های مجرمانه در محیط‌های سایبری دارند. برای مثال اگر ترامپ کشف می‌کرد که هک این شبکه توسط یک هکر آمریکایی انجام‌شده است، آیا حاضر بود مردم ایالتی که آن فرد ازآنجا می‌آمد را با محرومیت روبرو کند؟ این تضاد رفتاری نشان می‌دهد که هک و دنیای دیجیتالی به دستاویزی سیاسی بدل شده است که بسیاری از افراد مانند ترامپ به سراغ سوءاستفاده از آن می‌روند.

بااین‌حال باید در پایان این متن به نکاتی اشاره کنیم که می‌توانند امنیت شما را در محیط‌های دیجیتالی بهتر کنند. اول‌ازهمه این‌که همیشه از مرورگرهای استاندارد استفاده کنید. مورد دوم به نرم‌افزارهای امنیتی بازمی‌گردد و باید همیشه یک نرم‌افزار امنیتی به‌روز در اختیار داشته باشید. در گام بعدی به‌هیچ‌عنوان به وب‌سایت‌های ناشناس وارد نشوید زیرا این وب‌سایت‌ها ممکن است مانند بمب ساعتی دیجیتالی باشند و شما با ورود به آن‌ها خود را به خطر می‌اندازید؛ بر روی لینک‌های ناشناس کلیک نکنید و نامه‌های الکترونیکی از کسانی که نمی‌شناسید را حتی باز نکرده و مستقیما پاک کنید. در پایان نیز رمزهای عبور یکسان برای هیچ دو حساب کاربری مورد استفاده قرار ندهید. همچنین رمزهای خود را دائما در بازه‌های زمانی مشخص تغییر بدهید تا امکان هک شدن شما به حداقل برسد.

آناهیتا عیوض خانی

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا