توصیه هایی جدید درباره شپش سر
پزشکان بر این باورند اگرچه شپش سر آزار‌دهنده است و سبب خارش می‌شود، اما در حقیقت یک بیماری مسری نیست و احتمال کمی وجود دارد که حشرات در کل یک کلاس از یک کودک به دیگری منتقل شوند، در واقع شپش از طریق تماس مستقیم گسترش می‌یابد.
از آنجا که شپش‌ها موجب بیماری نمی‌شوند کودکان سالم که آلوده به شپش و یا تخم آن هستند نباید از مدرسه دور بمانند. با این حال بیشتر پزشکان اطفال، با سیاست‌های مدارس مبنی بر درمان کامل کودک پیش از بازگشت به مدرسه موافق هستند.
بازرسی هر روزه کودکان در مدارس احتمال وقوع این مشکل را در طول زمان کاهش نمی‌دهد. در واقع والدین باید به طور منظم کودکان خود را بازرسی کنند و مربیان بهداشت در مدرسه باید کودکانی را که نشانه‌هایی از شپش دارند تحت مراقبت داشته باشند.
برای درمان شپش، یک انتخاب معقول استفاده از داروهای حاوی پرمترین 1% یا پیریترین (نوعی مواد شیمیایی کشنده حشرات) است. والدین باید با دقت دستورالعمل درمانی را دنبال کنند و محصولات پرمترین یا پیریترین را به مدت 9 روز و حداقل روزی دو بار به کار برند. این فرآیند تقریبا خسته کننده است، بنابراین استفاده از شانه‌های دندانه ریز می‌تواند این کار را آسانتر کند. داروهای فوق شاید نتوانند به طور کامل تخمهای شپش را از بین ببرند، اما اگر درمان طبق دستور و با دقت انجام شود، می تواند موثر باشد.
در شرایطی که محل زندگی افراد به شپش آلوده باشد، احتمالا این حشرات نسبت به درمان با این داروها مقاوم‌تر هستند. در چنین شرایطی، اگر کودک بعد از درمان هنوز نشانه‌هایی از وجود شپش دارد، احتمالا تجویز داروی اسپینوساد که نوعی حشره کش است و یا ایورمکتین موضعی می‌تواند کمک کننده باشد.
داروهای خانگی مانند شامپو پترولاتوم، سس مایونز، کره یا مارگارین، روغنهای گیاهی و روغن زیتون و نظایر آنها در آزمایشهای بالینی مورد بررسی قرار نگرفته‌اند و به همین دلیل اثرات آنها شناخته شده نیست. والدین باید از به کار بردن محصولات گیاهی که ادعا می‌کنند نابود کننده شپش هستند اجتناب کنند، زیرا ایمنی و اثربخشی این محصولات توسط سازمان غذا و دارو بررسی نشده است. استفاده از موادی مانند آستون، سفید کننده‌ها و مواد مشابه نیز ممکن است بسیار خطرناک باشد.
هنگامی که شخصی به شپش مبتلا می‌شود، تمام اعضای خانواده او نیز باید بازرسی شوند. شپش معمولا از تماس مستقیم منتقل می‌شود، یعنی کمتر احتمال دارد که افراد از طریق لمس کردن لوازم منزل به شپش آلوده شوند، با این حال عاقلانه است که تمام وسایلی که به مو مربوط می‌شوند و ملحفه‌هایی که شخص آلوده از آنها استفاده کرده است، به دقت تمیز شوند.
هر چند اقدامات احتیاطی نتوانند به طور کامل از وقوع شپش جلوگیری کنند، با این حال باید به کودکان آموزش داده شود تا وسایل شخصی خود مانند شانه، برس، کلاه و مواردی از این قبیل را با دیگران به طور مشترک استفاده نکنند.
No tags for this post.
