این فاکتور خون می تواند پیری را معکوس کند

به گزارش سیناپرس همدان، پلاکت ها پشت فواید شناختی خون جوان، ورزش و هورمون طول عمر کلوتو هستند. در یک همگرایی قابل توجه، دانشمندان کشف کرده اند که همان فاکتور خونی مسئول افزایش شناختی است که از انتقال خون جوان، هورمون طول عمر کلوتو و ورزش حاصل می شود.

در سه مقاله منتشر شده در Nature، Nature Aging و Nature Communications، دو تیم UCSF و یک تیم از دانشگاه کوئینزلند (استرالیا)، فاکتور پلاکت 4 (PF4) را به عنوان پیام رسان مشترک هر یک از این مداخلات شناسایی کردند.

همانطور که از نامش پیداست، PF4 توسط پلاکت ها ساخته می شود، نوعی سلول خونی که در صورت وجود زخم به سیستم ایمنی بدن هشدار می دهد و به تشکیل لخته کمک می کند. به نظر می رسد که PF4 همچنین یک تقویت کننده شناختی است. تحت تأثیر آن، موش های پیر توان میانسالی را بازیابی می کنند و موش های جوان باهوش تر می شوند.

دکتر ساول ویلدا، دانشیار موسسه تحقیقات پیری باکار UCSF و نویسنده ارشد مقاله نیچر، می‌گوید: خون جوان، کلوتو و ورزش می‌تواند به نوعی به مغز شما بگوید: «هی، عملکرد خود را بهبود ببخش». با PF4، ما شروع به درک واژگان پشت این جوان سازی کرده ایم.

ویلدا این مطالعه را بر روی خون جوان انجام داد که در Nature منتشر شد. دنا دوبال، استاد UCSF و دیوید A. Coulter محقق بیماری پیری و نورودژنراتیو، مطالعه در مورد کلوتو را که در Nature Aging منتشر شد، رهبری کردند. تارا واکر، استاد علوم اعصاب در دانشگاه کوئینزلند، این مطالعه در مورد ورزش را که در Nature Communications منتشر شد، رهبری کرد. آنها متعهد شدند که یافته های خود را همزمان منتشر کنند تا از سه زاویه مختلف، PF4 را مطرح کنند.

دوبال گفت: وقتی متوجه شدیم که به‌طور مستقل و به‌طور تصادفی همان چیزی را پیدا کرده‌ایم، بسیار متعجب شدیم. این واقعیت که سه مداخله جداگانه بر روی فاکتورهای پلاکتی همگرا شده اند، اعتبار و تکرارپذیری این مطالعات را واقعاً برجسته می کند. زمان پیگیری فاکتورهای پلاکتی در سلامت مغز و تقویت شناختی فرا رسیده است.

ویلدا متخصص پارابیوز است، آزمایشی که در آن دو حیوان با گردش خونشان به هم مرتبط می شوند. هنگامی که یک حیوان جوان و پر انرژی تر به یک حیوان پیر متصل می شود، حیوان پیر جوان تر می شود، ماهیچه هایش انعطاف پذیرتر و مغزش توانایی یادگیری بیشتری پیدا می کند.

در سال 2014، ویلدا دریافت که پلاسمای متشکل از خون منهای گلبول‌های قرمز خون، پارابیون را تقلید می‌کند: پلاسمای خون جوان که به حیوانات پیر تزریق می‌شود، ترمیم‌کننده است. وقتی تیم او پلاسمای جوان را با پلاسمای قدیمی مقایسه کردند، دریافتند که حاوی PF4 بسیار بیشتری است.

فقط تزریق PF4 به حیوانات پیر تقریباً به اندازه پلاسمای جوان ترمیم کننده بود. این سیستم ایمنی پیر در بدن و مغز را آرام می کند. حیوانات مسن تحت درمان با PF4 در انواع وظایف حافظه و یادگیری عملکرد بهتری داشتند.

ویلدا می‌گوید: PF4 در واقع باعث می‌شود که سیستم ایمنی جوان‌تر به نظر برسد، تمام این عوامل ایمنی فعال پیش‌گیرنده پیری را کاهش می‌دهد و منجر به مغزی با التهاب کمتر، انعطاف‌پذیری بیشتر و در نهایت شناخت بیشتر می‌شود. ما موش‌های 22 ماهه را می‌گیریم، معادل یک انسان در 70 سالگی، و PF4 آنها را به عملکرد نزدیک به اواخر 30 سالگی و اوایل دهه 40 برمی‌گرداند.

یک دهه پیش، دوبال، یکی از اعضای مؤسسه علوم اعصاب ویل UCSF، نشان داد که کلوتو شناخت را در حیوانات پیر و جوان تقویت می‌کند و همچنین مغز را در برابر انحطاط ناشی از افزایش سن مقاوم‌تر می‌کند. اما او می دانست که اثرات آن باید غیرمستقیم باشد زیرا مولکول های کلوتو که به بدن تزریق می شوند هرگز به مغز نمی رسند. تیم دوبال دریافتند که یک عامل واسطه، PF4 است که توسط پلاکت ها پس از تزریق کلوتو آزاد می شود.

PF4 تأثیر چشمگیری بر هیپوکامپ، ناحیه ای از مغز که مسئول ساختن خاطرات است، داشت، جایی که تشکیل اتصالات عصبی جدید را در سطح مولکولی افزایش داد.

به گفته دوبال، این آزمایش همچنین به حیوانات پیر و جوان در آزمایش‌های رفتاری تقویت مغزی می‌دهد، که نشان می‌دهد حتی در مغزهای جوان هم جا برای بهبود عملکرد شناختی وجود دارد.

سایر یافته های اخیر از دوبال چشم انداز استفاده از کلوتو را در درمان تقویت کرده است. فواید کلوتو به فعال شدن پلاکت ها بستگی دارد که منجر به آزاد شدن PF4 و مولکول های دیگر می شود که هر کدام می توانند مزایای خاص خود را در طول پیری داشته باشند.

دوبال گفت: در حالت ایده آل، برای یکی از بزرگترین مشکلات زیست پزشکی خود، اختلال عملکرد شناختی، چندین راه کار عملی خواهیم داشت، با کمترین عوارض جانبی و بیشترین فایده.

ورزش می تواند ذهن را برای چندین دهه تیز نگه دارد. واکر و آزمایشگاه او دریافتند که پلاکت‌ها PF4 را پس از ورزش در جریان خون آزاد می‌کنند. هنگامی که او PF4 را به تنهایی آزمایش کرد، همانطور که دوبال و ویلدا نیز آزمایش کردند، شناخت را در حیوانات مسن بهبود بخشید.

واکر می‌گوید: برای بسیاری از افراد با شرایط خاص، مشکلات حرکتی یا در سنین بالا، ورزش امکان‌پذیر نیست، بنابراین مداخله دارویی یک حوزه مهم تحقیقاتی است. ما اکنون می‌توانیم پلاکت‌ها را برای ترویج نوروژنز، تقویت شناخت و مقابله با زوال شناختی مرتبط با افزایش سن هدف قرار دهیم.

منابع: Nature, Nature Aging, Nature Communications

مترجم: کیانوش کرمی