گزارش تصویری از بلندترین آبشار دنیا

آبشار فرشتگان با بلندای ۹۷۹ متر بلندترین آبشار دنیاست که در میان جنگل های دور افتاده در لبه کوهی به نام آیونتیپو (Auyantepui) در اعماق جنگلی در منطقه حفاظت شده  پارک ملی کانایما در ایالت بولیوار در کشور ونزوئلا قرار گرفته است . این آبشار از نوع آبشارهای پیوسته با شیب تند بوده و اندازه شیب آن نزدیک به ۸۰۷ متر است . آب این آبشار بلند و زیبا به رودخانه کرپ (Kerep River) می ریزد که در ادامه جریان این رودخانه به رودخانه ای بزرگ تر به نام چاروم (Churun River) که خود شاخه ای از رودخانه ای بزرگ تر است، می پیوندد .

قابل توجه است که این آبشار تا دهه ۱۹۳۰ میلادی ناشناخته باقی مانده بود چرا که موقعیت آن در میان  جنگل های انبوه کشور  ونزوئلا قرار دارد . در سال ۱۹۳۳ یک کاوشگر امریکایی در حالی که با هواپیمای خود بر فراز این جنگل ها جستجو می کرد، آبشار بلندی دید و پس از شناسایی آن در نزدیکی آبشار فرود آمد و به بررسی منطقه و آبشار پرداخت. پس از این واقعه برای احترام به کاشف آبشار ، نام این آبشار را از نام خانوادگی این کاوشگر امریکایی، جیمز انجل به معنی فرشته  گرفتند .

اگر چه نام این آبشار، آبشار فرشتگان است و در سراسر دنیا به این نام شناخته می شود اما در سال ۲۰۰۹ هوگو چاوز رئیس جمهور این کشور اعلام کرد که نام این آبشار باید به نام محلی  آبشار به زبان بومی تغییر کند چرا که نام بیشتر مناطق طبیعی در سراسر دنیا یک نام بومی و محلی است. چاوز بر این باور بود که پیش از این که جیمز انجل ، کاوشگر امریکایی پا بر خاک آن منطقه نهد و این آبشار را پیدا کند، آبشار وجود داشته و به کشور ونزوئلا نیز تعلق داشته و دارد .البته با توجه به این که این نام در بیشتر کتاب های جغرافیائی در سراسر دنیا و حتی ونزوئلا با نام آبشار فرشتگان شناخته می شود ، دولت ونزوئلا پس از مدتی از مواضع خود کوتاه آمده و اعلام کرد که دیگر نمی خواهد نام آبشار را تغییر دهد بلکه خواهان آن است که این آبشار با نام محلی و بومی آن، کرپاکوپای وینا (Kerepakupai Vená) نیز شناخته و مطرح شود . کرپاکوپای وینا به زبان محلی "ريزش آب در عميق ترين مكان" معنا می دهد .

آنچه از بررسی های تاریخی به دست آمده ، این است که پیش از جیمز انجل نیز این آبشار کشف شده بود اما خبر آن در سطح دنیا گسترش پیدا نکرده بود . در سده های شانزدهم و هفدهم میلادی یک کاوشگر اسپانیایی از این آبشار بازدید کرد . در سال ۱۹۱۲ میلادی یک کاوشگر ونزوئلایی به نام ارنستو سانچز لا کروز (Ernesto Sánchez La Cruz) این آبشار را کشف کرد اما متاسفانه او کشف خود را در سطح جهانی اطلاع نداد تا اینکه جیمز انجل در نهم نوامبر سال ۱۹۳۳ در حالی که در آن منطقه جنگلی در جستجوی محل مناسبی برای فرود بود ، به طور ناگهانی این آبشار را پیدا کرد . او پس از گذشت نزدیک به چهار سال دوباره برای شناسایی کامل آبشار با یک تیم سه نفره که همسرش ماری نیز جزو آنها بود ، بازگشت . در این زمان هواپیمای آنها دچار حادثه شد و مجبور شدند تا فرودی اضطراری داشته باشند و در فلات نزدیک آبشار فرود آمدند که متاسفانه باتلاقی بود و چرخ های هواپیما در آن گیر کرد و نتوانستند دوباره پرواز کنند . آنها یازده روز سرگردان بودند و توانستند پس از تلاشی مستمر به پایگاه خود بازگردند . این موجب شد تا نام آبشار را به افتخار او انجل نامگذاری کنند . قابل توجه است که پس از مرگ جیمز انجل ، هواپیمای او را در موزه ای در ونزوئلا نگهداری کرده و به نمایش در آورده اند .

به طور کلی این آبشار از فلاتی بلند که در منطقه کوهستانی گویان قرار گرفته ، پایین می ریزد . این منطقه از فلات ها ، تپه های گرد ، کوهستان های مسطح و دره های تنگ تشکیل شده است که از جنوب شرقی ونزوئلا تا برزیل شمالی را فرا گرفته است . پوشش گیاهی این منطقه را جنگل های انبوه گرمسیری تشکیل می دهد . شکاف های کوچک و مجراهای آب گسترده که در ماسه سنگ های فلات پدید آمده اند، مقدار زیادی از باران را در خود ذخیره می کنند . این آب ها از کناره های فلات سرازیر می شوند و آبشار بلند فرشتگان را به وجود می آورند. همانگونه که گفته شد ؛ آبشار به رودخانه کرپ  می ریزد و در ادامه جریان این رودخانه به رودخانه چاروم  که خود شاخه ای از رودخانه ای بزرگ تر به نام اورنیوکو است ، می پیوندد و در نهایت مسیر همه این رودها به اقیانوس اطلس منتهی می شود .

یکی از چشم انداز های زیبای این آبشار، لحظات  پس از بارش باران است که کم کم آبشار از لای ابرها و قطرات ریز باران پخش شده در هوا، نمایان می شود . در فصل باران آب آبشار بسیار زیاد است و جریان آن شدید می شود . بیشتر زمان ها در این دوران به جهت ابری و بارانی بودن هوا ، آبشار از دید پنهان می شود .

امروزه آبشار فرشتگان به عنوان یکی از پر جاذبه ترین نقاط دیدنی ونزوئلا در سطح دنیا معرفی شده است . با اینکه این آبشار در جنگل های انبوه قرار گرفته اما گردشگران بسیاری خواهان سفر به آنجا و بازدید از آبشار و رودخانه های اطراف آن و جنگل و زیبایی آن ها هستند . به طور معمول از ماه ژوئن تا ماه دسامبر (از خرداد ماه تا آذرماه) به جهت بارندگی زیاد سطح آب آبشار و رودخانه ها زیاد است و در فصل خشک از ماه دسامبر تا ماه مارس (از آذر ماه تا فروردین) سطح آب پایین می آید .

No tags for this post.