برگزاری نشست بررسی مشارکت ایران در برنامه جهانی کاهش انتشار گازهای گلخانه ای
معصومه ابتکار رییس سازمان حفاظت محیط زیست در این نشست با اعلام اینکه تاکنون 156 کشور جهان سند INDCs خود را به مجامع بین المللی ارایه داده اند، گفت: با توجه به آسیب های گسترده افزایش دما در حوزه های مختلف همچون اقتصاد، اجتماع، بهداشت و سلامت، نشست اجلاس بین المللی تغییرات آب و هوایی (کاپ 21) از اهمیت بسیار فوق العاده ای برخوردار است.
وی با تاکید بر لزوم مشارکت جهانی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و مقابله با پدیده تغییرات اقلیمی، تصریح کرد: برنامه نهایی INDCs (سند برنامه معین مشارکت ملی در زمینه انتشار گازهای گلخانه ای) ایران نیز به زودی برای تصویب در هیات دولت و ارایه به مجامع بین المللی ارایه خواهد شد.
ابتکار با اشاره به سهم 1.8 درصدی ایران در انتشار گازهای گلخانه ای، همچنین هدف گذاری ملی و داخلی برای کاهش انتشار این گازها، اظهار کرد: مشارکت ایران در برنامه جهانی هم راستا با هدف گذاری های داخلی در این زمینه است و منافع بسیاری برای کشور به همراه دارد.
وی ادامه داد: اکنون در سطح جهانی با درج برچسب میزان انتشار CO2 در تولید محصول یا فرآیند یک اقدام مانند بلیط هواپیما، توجه به سمت استفاده از کالاهایی با تولید کمتر این گاز و تنظیم بازار تجارت جهانی بر این اساس جلب شده است و از این رو ایران نیز به عنوان یکی از اعضای تجارت جهانی باید این مقوله را مورد توجه جدی قرار دهد.
ابتکار گفت: امروز بر همگان آشکار شده است که محیط زیست در پیوستگی و پیچیدگی با تمام حوزه ها از جمله اقتصاد، بهداشت و سلامت و اجتماع قرار دارد و غفلت از آن می تواند خسارات بسیاری را برای کشورها به همراه داشته باشد.
** ضرورت تغییر الگوی مصرف انرژی در ایران
حمید چیت چیان وزیر نیرو نیز با تاکید بر اهمیت برخورداری از فناوری های نوین گفت: برنامه ایران برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای باید با درنظرگرفتن محرومیت های ایران از فناوری های نوین جهانی به دلایل مختلف از جمله تحریم های ناعادلانه، باشد.
وزیر نیرو اعمال قانون و مقررات و فرهنگ سازی برای اصلاح و کاهش مصرف انرژی در کشور را از دیگر ضروریات به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در ایران دانست.
محمدرضا نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت گفت: مشارکت ایران در برنامه جهانی کاهش انتشار گازهای گلخانه ای (ایران در رده 10 کشور نخست تولیدکننده این گاز در جهان است)، علاوه بر کمک به حل چالشی بین المللی، برای کشور نیز منافع بسیاری دارد.
وی اضافه کرد: البته اراده ملی و مشارکت جمعی برای موفقیت در این برنامه پیشنهادی ضروری است.
بیژن زنگنه وزیر نفت نیز تاکید کرد: برنامه ارایه شده از سوی ایران به جامعه جهانی باید مشروط به رفع تحریم ناعادلانه علیه کشور، انتقال کامل فناوری های نوین و همکاری جهانی با ایران باشد.
وی ضمن اشاره به مشکلات اقتصادی کشور، گفت: برنامه های بین المللی برای دستیابی کامل به نتیجه، باید با توجه به ظرفیت های داخلی ایران باشد.
زنگنه افزود: بهینه سازی مصرف انرژی به دلیل میزان بالای شدت مصرف انرژی در ایران و ضرورت تغییر الگوی مصرف انرژی یکی از مهمترین اقدامات به منظور کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه ای در کشور است که برای دستیابی به این هدف ضرورت دارد تغییراتی در رفتارهای اجتماعی و فردی و برنامه ریزی ها و تصمیم گیری های کلان کشور به ویژه در حوزه اقتصاد انرژی رخ دهد.
در ادامه این نشست الهام امین زاده معاون حقوقی رییس جمهور تاکید کرد: برنامه ایران در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای باید با لحاظ کردن کامل شرایط کشور باشد تا برنامه فراتر از توانایی کشور نباشد.
** ارایه داوطلبانه سند INDCs، فرصتی برای ایران
سعید متصدی معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست نیز در این نشست با اشاره به رتبه نه چندان مناسب ایران در انتشار گازهای گلخانه ای گفت: مطابق با تصمیماتی که در نشست سالانه سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوایی در کشور پرو گرفته شد، همه کشورها موظف به ارایه سند INDCs هستند.
وی افزود: اجلاس بین المللی تغییرات آب و هوایی که قرار است آذرماه سال جاری در فرانسه برگزار شود، آغاز مشارکت همه کشورهای جهان از جمله کشورهای در حال توسعه در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای است.
متصدی، پیمان کیوتو و عدم تعهد اجباری کشورهای در حال توسعه برای مقابله با افزایش انتشار گازهای گلخانه ای را فرصتی برای این کشورها برشمرد که برخی از کشورها از جمله ایران این فرصت را از دست دادند.
معاون سازمان حفاظت محیط زیست افزود: طبق پیمان کیوتو، کشورهای توسعه یافته می توانند از طریق انجام پروژه های بهبود راندمان انرژی و انرژی های تجدیدپذیر در قالب مکانیزم توسعه پاک (CDM) در کشورهای در حال توسعه با هزینه کمتری، میزان انتشار دی اکسید کربن را کاهش داده و کشور میزبان را نیز به توسعه پایدار نزدیک تر کنند و این فرصتی بسیار خوب برای کشورهای در حال توسعه همچون ایران بود که از آن بهره کافی نبردیم.
وی گفت: ارایه داوطلبانه سند INDCs کسب فرصتی برای همگام سازی برنامه ها و سیاست های داخلی با تعهدات بین المللی برحسب ظرفیت های موجود کشور است.
در ادامه این نشست، محسن ناصری مدیر پروژه تغییرات آب و هوایی سازمان حفاظت محیط زیست، توسعه سیکل ترکیبی نیروگاه ها، کاهش انتشار گازهای فلر، افزایش کارایی انرژی در بخش های مصرف کننده، توسعه راهبردی استفاده از سوخت کم کربن، استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر را برخی از برنامه های اعلام شده توسط دستگاه های مرتبط برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای برشمرد و گفت: هرگونه تعهد بین المللی در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بر اساس ظرفیت ها و توان داخلی و کمک های بین المللی خواهد بود.
وی با اشاره به برخی شروط ایران برای قبول مشارکت بین المللی در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، اظهار کرد: رفع کامل تحریم های ناعادلانه، خرید گواهی کربن، انتقال فناوری، توانمندسازی و حمایت مالی بین المللی برخی از شروط ایران برای جامعه جهانی در این زمینه است.
مدیر پروژه تغییرات آب و هوایی سازمان حفاظت محیط زیست افزود: مشارکت ایران در برنامه جهانی کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، عواید اقتصادی، اجتماعی، بهداشتی و زیست محیطی نیز برای کشور به همراه دارد.
در ادامه نشست شرکت کنندگان به ارایه نظرات خود در مورد سند INDCs و سناریوهای انتخابی ایران در این زمینه پرداختند.
پدیده تغییر اقلیم و مسوولیت جهانی تمام کشورها در قبال تغییرات آب و هوایی و گرمایش زمین منجر به الزام کشورها به ارایه این سند به منظور مهار سرعت فزاینده تغییر اقلیم و گرمایش جهانی شده است.
آثار بسیار گسترده تغییرات اقلیم بر حیات زمین به عنوان تنها کره مسکون و افزایش 0.85 درجه سلسیوس زمین به طور میانگین، منجر به شکل گیری تهدیدی بزرگ مبنی بر افزایش چهار درجه ای دما در صورت ادامه روند افزایش انتشار گازهای گلخانه ای و تغییرات اقلیم شده است.
آثار سوئی همچون آب شدن یخ های قطبی، افزایش سطح آب دریاها، خشکسالی، کاهش بارندگی، افزایش دما، افزایش طوفان های گرد و غبار به دلیل کاهش رطوبت خاک (ایران به شدت از آن متاثر است) تنها گوشه ای از اثرات تخریبی تغییرات آب و هوایی و گرمایش زمین است.
لزوم شکل گیری اراده جهانی برای مقابله با پدیده تغییرات اقلیم پس از پروتکل کیوتو (1992 میلادی) و اعلام مسوولیت ها و نقش های دولت ها و کشورهای مختلف در مقابله با این پدیده، منجر به تدوین برنامه داوطلبانه سند برنامه معین مشارکت ملی در زمینه انتشار گازهای گلخانه ای توسط کشورها در میزان تعهد بین المللی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و میزان خسارات ناشی از تغییرات اقلیم شده است.
به گزارش ایرنا از سازمان حفاظت محیط زیست،از این رو ایران نیز به عنوان عضوی از جامعه جهانی طی ماه ها کار کارشناسی و ایجاد هماهنگی های بین دستگاهی تلاش برای تدوین سناریوی مناسب با ظرفیت ها و توان کشور در زمینه اعلام میزان کاهش انتشار همچنین ارایه گزارش از میزان خسارات وارده به کشور از بخش تغییرات اقلیم را در دستورکار خود قرار داده است.
