چرا آسمان آبی است؟
رنگ زیبا و آبی آسمان در طول تاریخ همواره مورد توجه انسان قرار داشته و در گذشته غالباً تصور میشد که دلیل آبی به نظر رسیدن آسمان، بازتاب رنگ آبی ناشی از آب دریاها است که به آسمان باز میگردد اما در واقع این رنگ آبی نتیجه پراکنده شدن نور خورشید هنگام برخورد با مولکولهای هوا در جو است.
نور خورشید به معنای واقعی کلمه از تمام رنگهای رنگینکمان تشکیلشده است و فیزیک، پیچیدگی و چگونگی تعامل نور با مولکولها را توضیح میدهد که رنگها به وسیله طول موجهای مختلفشان از هم تشخیص داده میشوند.
اتمسفر زمین از گازها و ذرات ریز تشکیلشده که با ذرات سبک دیگر برخورد کرده و در جهتها و شدتهای مختلف پراکنده میشود. نور نیز متشکل از طیف هفت رنگ مختلف بوده که ذرات موجود در آنها به صورت ناهموار پراکنده شدهاند. نور آبی در طول موجهای کوتاهتر حرکت میکند و در هنگام گذر نور خورشید از هوا، به دلیل فرکانس بالاتر بیشتر از رنگهای دیگر مانند قرمز پراکنده میشود بنابراین آسمان آبی دیده میشود.
در شبكیه چشم انسان سه نوع مختلف از دریافتكنندههای رنگی وجود دارد، كه نسبت به طول موجهای قرمز، سبز و آبی به شدت واكنش نشان میدهد و در اصل این گیرنده ها باعث بینایی رنگی چشم ما میشود.
رنگ آبی با طول موج کوتاهتر بیشتر از رنگ قرمز پراکنده و منتشر میشود بنابراین چشم ما نور آبی را بیشتر و بهتر تشخیص میدهد. در نتیجه، این نور به رنگ آبی است که در نهایت به طور گسترده در سراسر آسمان پخش میشود و بر ظاهر آن حاکم است و همه افراد در هر کجای زمین قرار داشته باشند آن را آبی میبینند.
در توضیح دقیقتر، رنگ آبی آسمان ناشی از برهم کنش نور خورشید با مولکولهای گازی شکل جو زمین، ایجاد میشود که به این فرایند، پراکندگی نور میگویند. در واقع پراکندگی نور توسط اتمسفر میتواند رایجترین تئوری مورد قبول برای به نظر رسیدن رنگ آبی آسمان باشد.
اتمسفر زمین از گازها و ذرات ریز تشکیلشده که با ذرات سبک دیگر برخورد میکند و در جهتها و شدتهای مختلف پراکنده میشود. نور نیز متشکل از طیف هفت رنگ مختلف است که شامل قرمز، نارنجی، زرد، سبز، آبی، نیلی و بنفش بوده که ذرات موجود در آنها به صورت ناهموار پراکنده شدهاند. نور آبی در طول موجهای کوتاهتر حرکت میکند و در هنگام گذر نور خورشید از هوا، به دلیل فرکانس بالاتر بیشتر از رنگهای دیگر مانند قرمز پراکنده میشود بنابراین ما آسمان را آبی میبینیم.
مترجم: احسان محمدحسینی
No tags for this post.