باورهای غلط در تغذیه و اثرات مخرب آنها بر سلامت

با توجه به اهمیت تغذیه در سلامت ما، اگاهی از مبانی و اصول صحیح در این زمینه، می تواند نقش موثری در ارتقای سلامت ما به همراه داشته باشد. در ادامه دو باور اشتباه در این زمینه را که در میان برخی افراد رواج دارد، با هم مرور می کنیم:

مصرف مکمل‌ها تنها هدر دادن پول است

این در حالی است که تمرکز بر مصرف یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی و کامل، ضروری‌ترین جزء سلامتی است. مکمل‌ها – زمانی که به درستی و به شکل مناسب استفاده شود – می‌تواند از بسیاری جهات مفید باشد. برای بسیاری، به‌ ویژه آنهایی که دارای بیماری‌هایی مانند دیابت نوع 2 هستند، همچنین کسانی که از داروهای رایج مانند استاتین ‌ها، مهارکننده‌های پمپ پروتون، داروهای ضد بارداری و داروهای ضد دیابت استفاده می‌کنند، مصرف مکمل‌های خاص می‌تواند به طور قابل‌توجهی بر سلامت آنها تأثیر بگذارد.

به عنوان مثال، نشان داده شده است که مکمل منیزیم و ویتامین‌های B با کنترل قند خون و کاهش عوامل خطر بیماری قلبی و عوارض مرتبط با دیابت برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 مفید است. افرادی که رژیم‌های غذایی محدود کننده دارند، افراد دارای جهش‌های ژنتیکی مانند «متیلن تتراهیدروفولات ردوکتاز» (MTHFR)، افراد بالای 50 سال و زنان در دوران های بارداری یا شیر دادن به نوزاد، نمونه‌های دیگری از گروه ‌هایی هستند که ممکن است از مصرف مکمل‌های خاص سود ببرند.

مکمل‌ها در بسیاری از جمعیت ‌ها مفید و اغلب ضروری است. استفاده از داروهای رایج، سن و برخی شرایط پزشکی، تنها برخی از دلایل موثر در نیاز برخی افراد به مکمل‌ها است.

پیروی از یک رژیم غذایی بسیار کم‌کالری بهترین راه برای کاهش وزن است

در حالی که کاهش کالری دریافتی در واقع می‌تواند کاهش وزن را افزایش دهد، کاهش کالری بیش از حد می‌تواند منجر به سازگاری متابولیک و پیامدهای طولانی مدت سلامتی شود. اگرچه پیروی از یک رژیم غذایی بسیار کم‌کالری، می تواند در کوتاه مدت باعث کاهش سریع وزن ‌شود، پیروی طولانی مدت از رژیم‌های بسیار کم‌کالری منجر به کاهش سرعت متابولیسم، افزایش احساس گرسنگی و تغییر در هورمون‌های سیری می‌شود. این امر حفظ وزن طولانی مدت را دشوار می‌کند. به همین دلیل است که مطالعات نشان داده‌ است رژیم‌های کم‌کالری به ندرت موفق می‌شود وزن اضافی را در درازمدت حفظ کند.

الهه عباسی

کارشناس ارشد تغذیه دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز