آنچه از تأثیر تغییرات آب و هوا بر جوامع گذشته می آموزیم؟

نتایج یک مطالعه جدید و جامع به رهبری پروفسور گوئن رابینز شوگ (Gwen Robbins Schug) در دانشگاه کارولینای شمالی تأثیر رویدادهای سریع تغییرات آب و هوایی را بر انسان در طول ۵ هزار سال گذشته ردیابی کرده و درس هایی را برای سیاست گذاران امروزی ارائه می دهد.

به گزارش سیناپرس، دکتر رابینز شوگ در این باره می‌ گوید: در سال‌ های اخیر، باستان‌ شناسان زیستی که بقایای انسان را برای درک جمعیت‌های گذشته بررسی می ‌کنند، در حال تمرکز بر تأثیر رویدادهای تغییرات آب و هوایی بر جوامع گذشته هستند. او می افزاید: ما شواهدی پیدا کرده ‌ایم که نشان می‌ دهد با وجود تصورات غلط رایج، مهاجرت محیطی، رقابت، خشونت و فروپاشی اجتماعی در مواجهه با تغییرات سریع آب و هوا اجتناب ‌ناپذیر نیستند.

شوگ و همکارانش داده‌های اسکلت انسان و یافته‌ های ۳۷ مطالعه باستان‌ شناسی زیستی جمعیت ‌هایی را که از ۵ هزار سال پیش تا ۴۰۰ سال پیش زندگی می ‌کردند، ارزیابی کردند. جوامعی که به نمایندگی از آنها در سراسر جهان حضور داشتند، از آمریکای کنونی، آرژانتین، شیلی، چین، اکوادور، انگلستان، هند، ژاپن، نیجر، عمان، پاکستان، پرو، تایلند و ویتنام می ‌آیند.

محققان دریافتند: تغییرات اقلیمی برای جوامع شهری و سلسله مراتب زمانی که فاقد انعطاف پذیری برای پاسخگویی به چالش های محیطی بوده اند، مخرب ترین عامل بوده است.

رابینز شوگ می گوید: افزایش اتکا به کشاورزی می تواند مشکل ساز باشد. جوامع روستایی کوچک و بهم پیوسته با استفاده زیاد از منابع محلی و منابع غذایی متنوع از گله داری، کشاورزی در مقیاس کوچک، شکار، ماهیگیری و جمع آوری انعطاف پذیرتر بودند.

محققان همچنین دریافتند: وقتی انسان ها تحت فشار رویدادهای تغییرات آب و هوایی قرار می ‌گیرند، جوامع شهری با سطوح بالای نابرابری اقتصادی در معرض بالاترین خطر ابتلا به بیماری‌ های عفونی و خشونت قرار دارند. شوگ می ‌گوید، در نتیجه بیماری‌ها و خشونت گسترش می ‌یابند.

با گرم شدن جهان، دانشمندان امیدوارند، یافته های فعلی و آینده آنها بتواند به سیاست گذاران کمک کند تا اولویت هایی را برای کاهش بیماری های همه گیر، فقر، گرسنگی و خشونت تعیین کنند.

به گزارش سیناپرس، شوگ در خاتمه می ‌گوید: استراتژی‌ های موفق از معیشت روستایی حمایت کرده، شیوه‌ های متنوع برای به دست آوردن غذا و سایر منابع را تشویق، توزیع عادلانه را تقویت، ظرفیت انسانی را برای بسیج در مواقع لزوم حفظ کرده و روابط سودمند متقابل بین گروه‌ها و گونه‌ها را تشویق می ‌کنند.

شرح کامل این مطالعه و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.

مترجم: مهدی فلاحی پناه

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا