جذب نخبگان به گزارش سینا/6
در بدنه دولت اجازه ماندگاری به نخبگان داده نمیشود/ برای در ایران ماندن باید با بوروکراسی اداری جنگید

عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی درگفتوگوی اختصاصی با خبرگزاری سینا، گفت: حضور نخبگان در بدنه دولت به سختی امکان پذیر است و متاسفانه اجازه ماندگاری و پیشرفت به آنها داده نمیشود و عملا جای رشد برای نخبگان باقی نمیماند.

علی طهانی، عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی از نخبگان مهاجرت معکوس با بیان این مطلب که نخبگان برای ماندن در ایران باید صبور باشد و با به نوعی در حوزه جذب و استخدام با بدنه دولت بجنگد؛ گفت: ورود نخبگان به سیستمهای دولتی و یا دانشگاهی بسیار دشوار است و سیستم پیچیده و زمانبری را در بوروکراسی اداری طی میکند و در نتیجه فرد نخبه ترجیح میدهد وقت وعمر خود را در رفت و آمدهای اداری صرف نکند.
وی ادامه داد: البته ناگفته نماند در زمان سورنا ستاری این روند تعدیل شد و برای جایگزین کردن نخبگان در عرصههای مهمِ دانشگاهی، صنعتی و یا اجرایی گاه خود او شخصا ورود پیدا میکرد و اکنون هم معاونت علمی و فناوری ریات جمهوری نظارت دقیق بر یستم جذب نخبگان دارد اما مسئله این است که سیستمهای دولتی نسبت به جامعه نخبگانی دچار یک گارد هستند و اجازه ورود و شکوفایی به افراد نمیدهند.
بیشتر بخوانید:
جذب ۹۰ درصدی معرفی شدگان بنیاد ملی نخبگان در موسسات آموزش عالی کشور
پارک علم و فناوری پردیس بزرگترین پایگاههای جذب نخبگان
فعالیتهای پژوهشی نخبگان به عنوان یک حرفه تعریف نشده است
مراکز آموزشی مشوق مهاجراتِ سن پایین نخبگان هستند
عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی اظهار داشت: تجربه شخصی خودِ من حکایت از نوعی رقابت دارد و در مقابل نوآوری جامعه نخبگانی مقاومت میکنند. به عنوان مثال بنده 4 سال برای جذب در دانشگاه به عنوان عضو هیات علمی جنگیدم. این در حالی است که بسیاری از نخبگان وقتی به نتیجه نمیرسند، ترجیح به مهاجرت میدهند و ایران را ترک میکنند. بنابراین برای در ایران ماندن باید با بدنه دولت و با بوروکراسی اداری جنگید.
علی طهانی در پاسخ به این سئوال که مهاجرت معکوس نخبگان چه تاثیری بر روند موضوعات فناورانه کشور میگذارد؛ به خبرگزاری سینا، گفت: به اعتقاد من برگشت نخبگان به کشور صرفا تاثیرات علمی ندارد، زیرا نخبگان تحصیل کرده در دانشگاههای ایران از دانش رو فناورانه برخوردار هستند. اما یک وجه تمایز در مهاجرت معکوس میزان ارتباط افراد با کرسیهای علمی در عرصه بینالملل است. زیرا نخبگان تحصیل کرده در دانشگاههای برجسته خارج از کشور با تعداد زیادی از استادان در زمینههای علمی در مراوده هستند و مهاجرات معکوس میتواند آورده علمی و یا به عبارت بهتر دیپلماسی علمی را موجب شود و به اعتقاد بنده این نوع از ارتباطات بینالمللی آورده بسیاری برای کشور دارد و قیمت ندارد.
این نخبه تحصیل کرده در خارج از کشور که ماندن در ایران را ترجیح داده است، خاطر نشان کرد:استفاده از تجربه زیسته نخبگان در مباحث علمی و فناورانه کمک بزرگی برای نسلهای جوان و دانشجویان است بنابراین تشویق به ماندن نخبگان در ایران با در نظر گرفتن شرایط مناسب به آینده کشورمان کمک میکند. به نظرمن کمترین انتظار نخبگان حفظ جایگاه اجتماعی و تسهیل در روند استخدامی آنها در دانشگاهها، شرکتهای دانش بنیان سطح الف و دستگاههای دولتی است.