گزارش تصویری و تحلیل فنی امامزاده عبدالله انزاها

بقعه تاریخی امامزاده عبدالله انزاها در طول حیات خود به دلیل شرایط اقلیمی منطقه و زمستان های سرد و پر بارش و همچنین آسیب ها و دخالت های انسانی که برخی از آن ها به شکل مرمت های غیر کارشناسانه انجام شده است، آسیب های فراوانی دیده است.  این بنا از خارج چهار ضلعی و از داخل هشت ضلعی  است.

با توجه به موقعیت جغرافیائی بنا، در ساخت بقعه امامزاده عبدالله انزاها از مصالح بومی منطقه استفاده شده و به طور کلی این بنا از لاشه سنگ و ملاط ساروج ساخته شده است.

 گنبد بنا  دوپوش بوده و از داخل مقعر و از خارج مخروطی است که قسمت خارجی  آن آجر کاری شده است. دیوار های داخلی بنا در حدود یک متری از کف  با کاشی هایی به رنگ های ؛  فیروزه ای ، سیاه ، سفید ، لاجوردی و خـردلی با نقوش هندسی  و لانه زنبوری شکل ، کاشی کاری شده است. البته بقیه قسمت های دیوار با گچ سفید شده که این موضوع در سال های اخیر رخ داده و احتمال دارد تزئینات احتمالی قدیمی و اصلی بنا توسط این لایه های گچ پوشانده شده باشند.

سنگ قبر امامزاده درست در وسط اتاق مقبره و زیر فضای گنبد قرار گرفته است. این اتاق دارای چهار نورگیر یکی در ضلع غربی و دو نورگیر نیز در ضلع شرقی ویکی هم در ضلع شمالی  است. با توجه به موقعیت جغرافیائی بنا، در ساخت بقعه امامزاده عبدالله انزاها از مصالح بومی منطقه استفاده شده و به طور کلی این بنا از لاشه سنگ و ملاط ساروج ساخته شده است.

نمای خارجی بنا آجر کاری شده است  و دور تا دور آن را دیوار کشیده اند که صحن امامزاده را  تشکیل می دهد .این امامزاده در سال 1381 با مشارکت  میراث فرهنگی تهران و سازمان مسکن و شهر سازی مرمت و باز سازی شده است.

بقعه تاریخی امامزاده عبدالله انزاها  به شماره 6349 در فهرست آثار تاریخی ملی ایران به ثبت رسیده است.

گزارش تصویری و تحلیل فنی: احسان محمحسینی – فاطمه کردی  

No tags for this post.