تکنیک ردیابی سلول‌های سرطانی مقاوم در سرطان سینه
به گزارش سیناپرس همدان، دانشمندان کمبریج در مطالعه ای روی موش ها موفق به شناسایی و از بین بردن سلول های سرطان سینه شده اند که از درمان های استاندارد طفره می روند. این رویکرد گامی به سوی توسعه درمان های جدید برای جلوگیری از عود در بیماران است.
تومورها ساختار زنده پیچیده ای هستند که از انواع مختلفی از سلول ها از جمله سلول های سرطانی و سلول های طبیعی تشکیل شده اند. اما حتی در یک تومور نیز طیف متنوعی از سلول‌های سرطانی وجود دارد – و این یکی از دلایل شکست درمان‌های استاندارد است.
هنگامی که یک تومور با داروهای ضد سرطان درمان می شود، سلول های سرطانی حساس به دارو می میرند، تومور کوچک می شود و درمان موفقیت آمیز به نظر می رسد. اما در واقعیت، تعداد کمی از سلول‌های سرطانی در تومور ممکن است بتوانند از درمان جان سالم به در ببرند و دوباره رشد کنند، که اغلب با مداومت بیشتری باعث عود می‌شود.
در مطالعه ای که در eLife منتشر شده است، دانشمندان آزمایشگاه IMAXT پروفسور گرگ هانون در موسسه تحقیقات سرطان بریتانیا در کمبریج در دانشگاه کمبریج، تکنیک جدیدی را برای شناسایی انواع مختلف سلول های تومور توسعه داده اند. روش آنها که در تومورهای بدن موش ایجاد شده است، به آنها اجازه می دهد تا سلول ها را در طول درمان ردیابی کنند و ببینند کدام نوع سلول می میرند و کدام یک زنده می مانند.
Kirsty Sawicka از موسسه تحقیقات سرطان بریتانیا کمبریج گفت: تومورها بسیار پیچیده هستند، از انواع مختلفی از سلول های تومور تشکیل شده اند که در طول تکامل و تکثیر جهش های ژنتیکی به دست آورده اند – و برخی از این سلول ها قادر به فرار از سرطان استاندارد هستند. تا به حال، تعیین این که این سلول ها کدامند و چه چیزی آنها را خاص می کند، ممکن نبوده است، اما تکنیک ما به این معنی است که اکنون می توانیم این کار را انجام دهیم.
این تیم از ویروس ها برای برچسب گذاری انواع مختلف سلول های سرطان سینه با یک بارکدژنتیکی منحصر به فرد استفاده کردند. آنها سپس تومورهایی از این سلول ها در موش ها ایجاد کردند و آنها را با همان داروهایی که برای درمان بیماران مبتلا به سرطان سینه استفاده می شد، درمان کردند.
آنها با اسکن بارکدها با استفاده از فناوری‌های توالی‌یابی تک سلولی که اخیراً توسعه یافته‌اند، که به دنبال ژن‌هایی هستند که در سلول روشن یا خاموش می‌شوند، می‌توانند انواع مختلف سلول‌های سرطانی، تعداد سلول‌ها و ویژگی‌های آنها را شناسایی کنند ونیز این که کدام نوع از سلول های سرطانی به طور موثر توسط درمان های استاندارد از بین نمی روند.
این تیم متوجه شد که سلول‌هایی که از شیمی درمانی فرار می‌کنند، آنهایی هستند که وابستگی بیشتری به آسپاراژین دارند، اسید آمینه‌ای که سلول‌ها برای محافظت از خود در برابر آسیب استفاده می‌کنند. با تجویز L-asparaginase دارویی که در حال حاضر برای درمان بیماران مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد که آسپاراژین را تجزیه می کند استفاده می شود – آنها قادر بودند به طور خاص این سلول های تومور را هدف قرار داده و از بین ببرند.
دکتر ایان کانل از موسسه تحقیقات سرطان بریتانیا کمبریج گفت: ارائه نوعی “درمان ترکیبی” اگرچه شواهدی را می بینیم که نشان می دهد این سلول های تومور گریزان پس از شیمی درمانی در بیماران افزایش یافته است، اما تاکنون فقط نشان داده ایم که می توانیم آنها را در موش ها هدف قرار دهیم، بنابراین هنوز راه زیادی تا رسیدن به درمان برای بیماران باقی مانده است. قبل از اینکه بتوانیم این کار را انجام دهیم، باید بهترین راه برای تجویز داروها را پیدا کنیم، مثلاً آیا داروها را با هم می‌دهیم یا درمان استاندارد و سپس آسپاراژیناز را ارائه می‌کنیم. دیوید اسکات، مدیر چالش‌های بزرگ سرطان، تحقیقات سرطان انگلستان، گفت: نوآوری‌های باورنکردنی مانند این دقیقاً دلیل ایجاد چالش بزرگ سرطان است. ایده‌های جاه‌طلبانه دانشمندان در کلاس جهانی، مانند ردیابی اینکه چگونه سلول‌های فردی به درمان‌های سرطان پاسخ می‌دهند، چیزی است که به شما کمک می‌کند. بینش‌های بسیار مورد نیاز را برای ما به ارمغان می‌آورد تا درمان‌های مؤثرتر سرطان فردا را به ما ارائه دهد و تفاوت‌های واقعی را برای بیماران ایجاد کند. که آسپاراژیناز را به درمان استاندارد اضافه می کند، می تواند راهی برای کوچک کردن بیشتر تومورها در بیماران سرطان سینه و کاهش خطر عود آنها باشد.
منبع :medicalxpress
مترجم: کیانوش کرمی
