تولید دوربین جدید با الهام از بینایی کوسه

گونه‌های جانوری زیادی وجود دارند که در تاریکی و بویژه در زیر آب می‌درخشند. این گونه‌ها از تنوع ژنتیکی برخوردار بوده و شامل کریل، ماهی مرکب، حلزون دریایی و کوسه هستند که دانشمندان را به این گمان انداخت که فلورسانس زیستی چند بار به طور مستقل تکامل یافته است اما نقش این ماده یا دلیل عملکرد آن به نفع یک موجود هنوز به شکل معما باقی مانده است.

اکنون تیمی از محققان برای درک بهتر از چگونگی تاثیرگذاری فلورسانس زیستی بر دید دو نوع کوسه کوچک ساکن اعماق اقیانوس از یکدیگر، یک دوربین طراحی کرده‌اند که به آن‌ها اجازه می‌دهد جهان را از چشم کوسه‌ها ببینند.

موجودات دارای فلورسانس زیستی مانند کوسه‌ها، این نور را خودشان تولید نمی‌کنند بلکه در عوض مولکول‌های خاصی در پوست آن‌ها نور اطراف را جذب کرده و آن را با طول موج تغییر یافته منعکس می‌کنند اما این منظره در زیر آب به ویژه در اعماق اقیانوس کاملا متفاوت است زیرا اقیانوس یک فیلتر بزرگ آبی‌رنگ است.

محققان ابتدا شبکیه کوسه‌ها را بررسی کرده و دریافتند که این موجودات دارای سلول‌های میله بلندی هستند که آن‌ها را قادر به مشاهده در نور کم می‌کند و همچنین یک سلول مخروط که به آن‌ها اجازه می‌دهد رنگدانه‌های سبز-آبی را مشاهده کنند. محققان سپس دوربین "چشم کوسه" را تولید کردند که از فیلترهایی برای تقلید از نور قابل مشاهده کوسه‌های استفاده می‌کند.

آن‌ها سپس به خلیج اسکریپس در نزدیکی ساحل ساندیگو رفتند تا درخشش کوسه‌ ماهی را در سکونتگاه طبیعی‌شان مشاهده کنند. دانشمندان در زیر نور طبیعی به سختی می‌توانستند کوسه‌ها را در برابر دیواره دره مشاهده کنند اما با دوربین جدید، آن‌ها دریافتند پوست کوسه‌ها با یک الگوی سبز درخشان پوشیده شده بود که بسته به گونه‌های مختلف این حیوان و جنسیت آن‌ها متفاوت بود.

این درخشش در عمق 38 متری آغاز شد. محققان بر این گمان بودند که کیفیت فلورسانس زیستی کوسه‌ها، شناسایی یکدیگر را در زیر آب در نور کم ساده‌تر می‌کند تا بتوانند جفت‌یابی کرده و همزمان از شکارچیانی که مانند آن‌ها از قدرت مشاهده در اعماق زیاد برخوردار نیستند، اجتناب کنند.

این نخستین باری نیست که محققان از روش‌های تجسم برای تقلید از دیدگاه موجودات دیگر نسبت به جهان استفاده کرده‌اند اما این رویکرد جدید ممکن است اطلاعات مهمی را در مورد نقش فلورسانس زیستی ارائه کنند.

به گزارش ایسنا، این تحقیق در مجله Scientific Reports منتشر شده است.

No tags for this post.