کشف سرزمین ستارگان عظیم در حاشیه راه شیری
تاکنون حدود 24 ستاره عظیم الجثه که جرم آنها 100 برابر خورشید یا بیشتر است، شناسایی شده اند.
چهار ستاره از آنها قبلا شناخته شده بودند از جمله ستاره R136a1 که 250 برابر خورشید است.
اما بررسی تازه به کشف شمار بیشتری از این ابرستارگان در توده به نسبت کوچکی از 'ابر ماژلانی بزرگ' در حاشیه راه شیری منجر شد.
پروفسور پال کروتر از دانشگاه شفیلد انگلیس در این مورد توضیح داد: تنها در تکه کوچکی از قمر کهکشان راه شیری شاید شاهد 24 ستاره با جرم هایی بیش از 100 برابر خورشید باشیم که 9 ستاره در هسته کوچکی به قطر فقط چند سال نوری قرار دارند.
کشف جدید، ادامه مطالعه ای است که در سال 2010 انجام شده و طی آن برای اولین بار ستاره R136a1 شناسایی شده بود؛ بزرگترین و نورانی ترین ستاره ای که تاکنون کشف شده است.
این مطالعه با داده هایی که توسط تلسکوپی زمینی در شیلی جمع آوری شده بود، انجام شد.
مطالعات بعدی با کمک تلسکوپ تیزبین هابل که در طیف فرابنفش نیز خوب می بیند، صورت گرفته اند.
در سال 2010 اخترشناسان چهار ستاره عظیم را در قلب ابر ماژلانی بزرگ رصد کرده بودند و در ادامه با کمک هابل پنج ستاره دیگر نیز کشف شد؛ این ستارگان بسیار عظیم و فوق العاده درخشان هستند.
به گفته پروفسور کروتر این 9 ستاره در مجموع 30 میلیون برابر خورشید می درخشند.
سوالی که مطرح می شود این است که چرا این گوشه کوچک از فضا، واقع در سحابی رتیل در ابر ماژلانی بزرگ، حاوی این همه ستاره عظیم است.
پروفسور کروتر معتقد است که علت این پدیده، فشردگی توده گاز و غبار موجود در ابر ماژلانی است که با گردش آن دور راه شیری فشرده شده و مسلم است که هیچ کدام از این غول ها بیش از چند میلیون سال دیگر دوام نخواهند آورد.
ستارگان عظیم با درخشش زیاد زود می سوزند بنابراین عمرشان بسیار کمتر از ستارگانی مانند خورشید یا ستارگان کوچکتر است.
بسیاری از این ستارگان سیستم دوتایی تشکیل خواهند داد و به اصطلاح جفت می شوند و وقتی می میرند تبدیل به سیاهچاله هایی می شوند که در آینده دور باعث ادغام آنها خواهد شد و وقتی چنین کنند امواج گرانشی تولید خواهند کرد.
به گزارش ایرنا از شبکه خبری بی بی سی، نتایج این مطالعه در نشریه انجمن نجوم رویال چاپ شده است.
