درمان سرطان با احیاء مجدد لنفوسیت‌های T
به گزارش سیناپرس اردبیل، بینش جدید محققان دانشگاه پیتسبورگ نشان می‌دهد که حتی خسته‌ترین سلول‌های T را می‌توان احیا کرد. در مطالعه‌ای که در Science Immunology منتشر شد، این تیم ویژگی‌های مولکولی سلول‌های T را در حین پیشرفت از خستگی اولیه تا پایانی در مدل موش ملانوما مشخص کردند.
آن ها به طور غیرمنتظره ای دریافتند که حتی ضعیف ترین سلول های T نیز تا حدی ظرفیتی برای عملکرد مجدد حفظ می کنند و رویکردهایی را برای غلبه بر خستگی شناسایی کردند که راه های بالقوه جدیدی را برای ایمونوتراپی سرطان باز می کند.
آماندا پوهولک، یکی از نویسندگان ارشد، دکترا، استادیار اطفال و ایمونولوژی در دانشکده پزشکی پیت و مدیر بخش پزشکی پیت، می‌گوید: «مردم در مورد سلول‌های T خسته‌شده به‌عنوان یک عاملی فکر می‌کنند، که از این وضعیت بازگشتی وجود ندارد». اما با توجه به شرایط مناسب نسخه سلول های T استراحت به ما نشان می دهند که آنها می توانند به حالت قبلی برگردند.
این یافته می تواند پتانسیل باورنکردنی برای ایمونوتراپی داشته باشد. با گذشت زمان، سلول‌های T مبارزه‌کننده با تومور ممکن است وارد فاز اولیه فرسودگی شوند، یک سلول پیش‌ساز، که در نهایت به سلول‌هایی با عملکرد ضعیف و در نهایت فرسوده تمایز می‌یابد. در حالی که ایمونوتراپی‌های کنونی سرطان می‌توانند در معکوس کردن خستگی در این سلول‌های پیش‌ساز موفق باشند و به سلول‌های T انرژی تازه‌ای برای حمله به سلول‌های سرطانی بدهند، آن‌هایی که به‌طور نهایی خسته هستند تمایل دارند به چنین درمانی پاسخ ندهند.
گرگ دلگوف، دانشیار ایمونولوژی در پیت و مدیر مرکز ریزمحیط تومور، یکی از نویسندگان ارشد این پژوهش، گفت: «برای اینکه وعده ایمونوتراپی را به بیماران سرطانی بیشتری بدهیم، باید بیشتر درباره علت شکست سلول‌های T کشف کنیم». با این هدف، Poholek، Delgoffe و تیم آنها به طور عمیق سلول های T زودرس و پایان یافته را در موش های مبتلا به یک نوع تهاجمی ملانوم تجزیه و تحلیل کردند. پوهولک می‌گوید: «ما انتظار داشتیم سلول‌های T خسته با اپی ژنوم‌های آسیب‌دیده غیرقابل ترمیم را پیدا کنیم که از بین رفته‌اند. بنابراین، ما واقعاً متعجب شدیم که متوجه شدیم این سلول‌ها پتانسیل بازیابی دارند».
یکی دیگر از یافته‌های کلیدی این بود که اکسیژن کم یا هیپوکسی، که در ریزمحیط تومور رایج است، به اختلال در بیان ژن در سلول‌های T پایان یافته کمک می‌کند. هنگامی که محققان سلول های T را مجددا برنامه ریزی کردند تا در برابر هیپوکسی مقاوم باشند، آنها به حالت عملکردی تر تمایز یافتند. دلگوف توضیح داد: «سلول‌های T خسته‌شده آنچه را که برای عملکرد لازم است دارند، اما محیط تومور برای از کار افتادن آنها تنظیم شده است. با بازگرداندن اکسیژن یا بهبود تحریک همزمان، می‌توانیم پتانسیل کامل این سلول‌ها را درک کنیم و به طور بالقوه از مزایای یک سیستم ایمنی سالم و کارآمد بهره مند شویم».
به گفته محققان، رویکردهای جدید احتمالی برای هدف قرار دادن سلول‌های T پایان‌ناپذیر برای ایمونوتراپی می‌تواند شامل داروهایی باشد که هیپوکسی یا مسیرهای تحریک همزمان یا مهندسی سلول‌های CAR-T مقاوم در برابر خستگی را هدف قرار می‌دهند.
منبع:medical xpress
مترجم: پریناز نصرتی
