کاهش 50 درصدی زمان ترمیم بافتهای استخوانی با ساخت سامانه نانوکامپوزیتی
سید محسن رضوی نیا دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی پزشکی دانشگاه صنعتی امیرکبیر از سال 1390 کار روی ساخت سامانه نانوکامپوزیتی LDH/Gelatin (هیدروکسید دو گانه لایه ای / ژلاتین) را آغاز کرد تا از طریق آن به فرآیند رهاسازی کنترل شده داروی آلدرونیک اسید برای تسریع در درمان بافت استخوانهای آسیب دیده و پوکی استخوان دسترسی پیدا کند.
وی با بیان اینکه سامانه دارو رسان به بافت های آسیب دیده استخوانی در این طرح فعلا به صورت ایمپلنت (کاشتنی) ساخته شده است از تلاش برای استفاده از آن به صورت خوراکی در آینده خبر داد.به گفته رضوی نیا ماده LDH در دنیا ساخته می شود اما خصوصیات ماده ای که وی تولید کرده، منحصر به فرد است و با روش سنتزی جدید و برای اولین بار در دنیا صورت گرفته است.
وی درباره ساختار این سامانه دارو رسان به خبرنگار علمی ایرنا گفت: ماده پایه حامل این سامانه که هیدروکسید دوگانه لایه ای است کاربردهای متعددی دارد و به این ترتیب که آنیونی که بین لایه های آن قرار گرفته است را با استفاده از تکنیکهای خاص، آنیون را از میان لایه های ساختاری ماده خارج و دارو را جایگزین آن کرده ایم و برای اینکه ویژگی ها و اندازه دلخواه ما را داشته باشد با روش های سنتز مختص خودمان، آنها را بهینه کرده ایم تا بتوانیم دارو را جایگزین کنیم.
مجری این طرح تحقیقاتی ادامه داد: لایه های ماده حامل در این سامانه دارو رسان، در شرایط اسیدی از هم باز می شود و آنیون بین آنها آزاد خواهد شد و ما از همین خاصیت که در pH و دمای خاص انجام می شود استفاده کردیم تا دارو در محلی که مدنظر ماست آزاد شود بنابراین زمان رهایش و تخریب این سامانه کاملا تحت کنترل ما خواهد بود.
رضوی نیا خاطرنشان کرد: خاصیت دیگر این ماده موجب می شود که به محض قرار گرفتن در محیط بازی، آنیون موجود در اطراف را جذب کرده و به ساختار اولیه برمی گردد و به این ترتیب، دیگر بافتهای سالم بدن را تحت تاثیر قرار نمی دهد.
وی هدف نهایی از طرح تحقیقاتی خود را کاهش مضرات و اثرات جانبی داروهای ضد سرطانی عنوان کرد و گفت: در حال حاضر داروهای ضد سرطان و به ویژه شیوه های شیمی درمانی به گونه ای است که تمام سیستم بدن را تحت تاثیر قرار می دهد و علاوه بر نقاط سرطانی، بافت های سالم بدن را نیز متاثر می سازد که عوارض جانبی زیادی برای بیماران به دنبال دارد.
رضوی نیا کاهش عوارض مصرف دارو را از مزایای سامانه دارو رسان ذکر کرد و اظهار داشت: ماده LDH تولید شده توسط وی کاملا زیست سازگار است و با استخوان سازگاری دارد و موجب افزایش و تسریع در رشد و بازسازی بافتهای استخوانی می شود.
این محقق جوان درباره نقش این دارو رسان نانو کامپوزیتی در کاهش عوارض مصرف داروهای ضد سرطان گفت: هنگام مصرف داروهای ضد سرطان، در روزهای اولیه مقدار زیادی از دارو در بدن بیمار آزاد می شود که مطلوب ما نیست و باید به تدریج به دوز خاصی برسد و در محدوده معینی عمل کند و با کاشتن این سامانه دارو رسان در موضع سرطانی، هم می توان مصرف دارو را کاهش داد و هم رهایش آن را کنترل کرد که در چه مدت زمانی، چه مقدار دارو آزاد شود.
وی با بیان اینکه سامانه دارو رسان نانوکامپوزیتی، مراحل تست آزمایشگاهی و تست حیوانی بر روی موش و خرگوش را با موفقیت پشت سر گذرانده است، گفت: تست انسانی در مرحله بعدی قرار دارد تا برای مبتلایان به پوکی یا شکستگی استخوان و همچنین سرطان استخوان مورد استفاده قرار گیرد.
رضوی نیا تصریح کرد: با توجه به ویژگی زیست تخریب پذیری و امکان کنترل کامل این ماده، بعد از انجام ماموریت می توان بدون آسیب به بافت بدن، آن را تخریب کرد و هیچ زیانی به بیمار نخواهد رساند.
