«آرزو» به گیلان برگشت

آرزو، پلنگ ماده چهارساله‌ای که نزد فعالان محیط‌زیست شهرت بسیار دارد در اثر گرفتار شدن در تله سیمی توان حرکت خود را از دست داد و فلج شد. با انتقال حیوان به تهران و تشکیل کمیسیون پزشکی برای نجات جانش و بازگرداندنش به طبیعت، همه امیدها به ناامیدی بدل شد. چراکه در ابتدا کمیسیون پزشکی دانشگاه تهران و سازمان حفاظت محیط‌زیست مشکل آرزو را غیرقابل‌درمان تشخیص داده و او را به معدوم‌سازی محکوم کرد. اما بعد با پیگیری‌های دفتر مدیریت و شکار و صید سازمان حفاظت محیط زیست و همکاری خانم آرزو صانعی این پلنگ ماده شانس پشت‌سرگذاشتن یک عمل جراحی موفقیت‌آمیز و رایگان را در یک بیمارستان دامپزشکی خصوصی به دست آورد. پس از گذراندن دوران بازپروری تحت نظارت مسئولان محیط‌زیست این حیوان آسیب‌دیده امروز به زیستگاهش بازگشت.

این مسئله از آن جهت بسیار حائز اهمیت است که تجربه‌ای موفق در بازپروری حیوانات آسیب‌دیده به شمار می‌آید و باعث می‌شود که از این به بعد درخصوص موضوع حیات‌وحش و حیوانات آسیب‌دیده با دقت و حساسیت بیشتری تصمیم‌گیری شود. البته که نمی‌توان کارشناسان کمیته پزشکی اولیه را که نسبت به معدوم‌سازی آرزو رأی داده بودند محکوم کرد، چراکه نظر آن‌ها صرفاً مبتنی بر یک تشخیص غلط بوده است و این اتفاق همواره و برای همه می‌تواند رخ دهد. چیزی که مهم است، این است که این تجربه ثابت می‌کند که نباید به‌سادگی و عجولانه در مورد حیات‌وحش آسیب‌پذیری که داریم، تصمیم‌گیری کرد. بررسی نظرات متعدد و استفاده از همه پتانسیل‌ها در این زمینه راهگشا خواهد بود.

نکته مهم دیگر این است که آرزو هم‌اکنون مجهز به گردنبند ردیاب ماهواره‌ای است که می‌تواند اطلاعات زیست دوبارۀ این حیوان در طبیعت را در اختیار ما قرار دهد. جای امیدواری است که این‌بار سازمان حفاظت محیط‌زیست مانند ماجرای پلنگ گلستان (هیرکان)، اطلاعات ماهواره‌ای آرزو را پنهان نکند و با انتشار این داده‌ها، میزان موفقیت این پلنگ در طبیعت را پس از رهاسازی اطلاع‌رسانی کند. ضمن آن‌که این اطلاعات به‌طور کلی به نحوه شناسایی زندگی پلنگ در ایران کمک بزرگی خواهد کرد، حیوانی که به‌طور مستند تاکنون اطلاعات کمی از زندگی‌اش در دست داریم.

لینک مرتبط: http://sinapress.ir/news/54721/پلنگ-رودسر،-جنجال-بی‌حاصل

گزارش: غزال غضنفری

یک دیدگاه

  1. با درود
    از همه دست اندرکاران اداره محیط زیست وبه ویژه سرکارخانم آرزو صانعی وجراح-دامپزشک پنجه طلایی که این کار بزرگ را انجام دادند بی اندازه سپاسگزارم.
    به عنوان کسی که به شکار وماهیگیری بسیار علاقه مندم،اما خطوط قرمزی هست که باید همواره محترم شمرده بشه،با پلنگ ویوز وگوزن زردو…که دیگه نمیشه با کجدارمریض رفتارکرد،باور بفرمایید اگرجریمه سنگین برای متخلفان تعیین بشه بسیاری از سختیهای محیط بانان زحمتکش کاسته میشه،توامریکا یا اروپا اگه جریمه عبور ازچراغ قرمز حدود یک چهارم درآمدماهیانه قشر متوسطشون نباشه،اونها هم چراغ قرمزو مثل خیلی کشورها ردمیکردن،عامل مهمیه وادار به پرداخت خسارت کردن قاتلین محیط زیست بیگناه.
    برای همگی دوستداران طبیعت وحیات وحش آرزوی سربلندی،سرفرازی وتندرستی دارم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا