منطقه چرنوبیل تا 20 هزار سال قابل سکونت نیست

 30 سال پیش انفجار راکتور شماره چهار نیروگاه هسته ای چرنوبیل شمار زیادی کشته و مصدوم برجای گذاشت، صدها هزار نفر را از خانه و کاشانه خود کوچاند و یک منطقه بزرگ با پیشرفته ترین تاسیسات و یک شهر با امکانات رفاهی عالی ویژه کارکنان این نیروگاه نیز غیرقابل استفاده شد.

خبرگزاری اسپوتنیک در این باره گزارش داده است: اکنون میانگین خطر آلودگی رادیواکتیوی برای سلامتی انسان در منطقه چرنوبیل چهار بار کمتر از زمان وقوع سانحه در سال 1986 است ولی هنوز هم خطرناک می باشد.
«ایگور گراموتکین» مدیر و رییس پروژه کنترل نیروگاه اتمی چرنوبیل در پاسخ به این پرسش که چه زمانی منطقه نیروگاه برای سکونت مناسب می شود؟ گفت: «نه زودتر از 20 هزار سال و اطراف چرنوبیل هم لا اقل سه هزار سال دیگر غیر مسکون باقی خواهد ماند».
بنا به این گزارش، 2500 نفر در این نیروگاه در حال فعالیت هستند که وظیفه دارند ساختمان جدید حفاظتی طاقی شکل را بالای تابوت بتنی که بلوک شماره چهار را پوشانده قرار دهند، زیرا سرپوش قبلی زیر تأثیر عوامل طبیعی رو به ویرانی گذاشته که بسیار خطرناک است و در این محل حدود 200 تن مواد رادیواکتیو وجود دارد.
به گزارش ایرنا، وقوع این حادثه در ساعت 1،24 دقیقه صبح 26 آوریل 1986 رخ داد، دولت شوروی را که پرده آهنین دور مرزهای خود کشیده بود، به شدت غافلگیر کرد و بر اساس اطلاعات در دسترس پس از 36 ساعت تاخیر برای اطلاع رسانی، افکار عمومی جهان از آن آگاه و تخلیه ساکنان شهر کارکنان نیروگاه واقع در 30 کیلومتری آن آغاز شد.
این واقعه با هزینه‌ای بالغ بر 200 میلیارد دلار پرخرج ترین حادثه تاریخ بشمار می‌رود و در زمان حاضر نیز اقدام ها برای تامین ایمنی راکتور منفجر شده نیروگاه هزینه های سنگینی در بردارد و مهمترین آن احداث طاق پوششی فولادی به ارزش 1.5 میلیارد یورو می باشد که مراحل نهایی آن در حال تکمیل است.
بر اساس طرح موجود، طاق پوششی فولادی که بنای برجای مانده از راکتور چهارم را به صورت کامل خواهد پوشاند، از نشت بیشتر مواد رادیواکتیو برای 100 سال آینده جلوگیری خواهد کرد و بودجه آن نیز از کمک بیش از 40 دولت تامین شده است.
به گزارش ایرنا، حتی با وجود استقرار این طاق فولادی پوشش جدید، مناطق پیرامونی منطقه ممنوعه 2600 کیلومتر مربعی از جنگل و زمین‌های باتلاقی در مرز اوکراین و بلاروس غیر قابل سکونت است و برای بازدید کنندگان بدون مجوز بسته می ماند و تقریبا این منطقه را باید از یاد رفته دانست.

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا