پادشاه جهان داستانهای علمی-تخیلی
«استنلی کوبریک»، کارگردان و تهیهکننده آمریکایی، فیلم «اودیسه فضایی: 2001» خود را که موفق به دریافت جوایز اسکار زیادی شد، براساس همین کتاب آرتور سی کلارک ساخته است. این فیلم که با ترجمه فارسی «راز کیهان» نیز شناخته شده است، روایت یک سفر فضایی در چهار پرده است، اما این سفر بیشتر جنبه استعارهای دارد.
آرتور سی کلارک، نویسنده داستانهای علمی-تخیلی، آخرین عضو بازمانده از گروهی بود که «بزرگان سهگانه علمی-تخیلی» نامیده میشد و دو عضو دیگر آن، «رابرت هاینلین» و «آیزاک آسیموف» بودند. کلارک با رویاپردازیهای بلندپروازانهاش یکی از مشاهیر عصر ما است که در طول مدت زندگی خود تحقق بسیاری از رویاهای خود را شاهد بود.
دوستانش درباره او میگویند: «کلارک همیشه در کتابفروشی محل پرسه میزد و به کتابهای علمی-تخیلی مانند «جنگ دنیاها» اثر اچ جی ولز علاقه داشت. او آنقدر کتاب را میخواند تا پاره شود.»
کتابهای «نُه میلیارد نامِ خدا» (سال ۱۹۵۳)، «پایان کودکی» (سال ۱۹۵۳) و «اودیسه» (سال ۱۹۶۸) جزو آن دسته از آثار آرتور سی کلارک بودند که همیشه در راس نامزدهای بهترین داستان کوتاه در قرن بیستم به حساب میآیند.
کلارک در قالب روایتهایی کودکانه، مخاطب داستانهای خود را به سفر در دنیای ماورا زمین میبرد و دامنه تخیلات او را گسترش میدهد. او دنیای بزرگترها را از نگاه کودکان روایت میکند و به این ترتیب قدرت تخیل داستان را افزایش میدهد.
از کلارک چندین کتاب غیرتخیلی نیز باقی مانده است که مضمون فضایی دارند و مهمترین آنها «کاوش در فضا»، «پیمان فضا» و «دنیای بیسیم» هستند.
اتحادیه بینالمللی ستارهشناسی در راستای قدردانی از آرتور سی کلارک به عنوان یک دانشمند فضایی، مدار ثابت زمین را به یاد او «مدار کلارک» نامگذاری کرده است.
اما شهرت کلارک بسیار بیشتر از آنکه به دانش فضایی او وابسته باشد، به نقش او در تاثیرگذاری بر ژانر علمی-تخیلی جهان داستاننویسی مربوط است. این تاثیر تا آنجایی قدرت دارد که از او به تعبیر «پادشاه ژانر علمی-تخیلی» یاد میشود. پادشاهی که با آثار درخشان خود الهامبخش بسیاری از نویسندگان پس از خود شد.
درحقیقت و به جرات میتوان گفت که آرتور سی کلارک هنرمندی بود که هنر بزرگش ساختن پلی میان جهان علم و دنیای ادبیات است.
هنرمندی که در زندگی خود موفق به دریافت 7 مدرک دکترای افتخاری در رشتههای مختلف تجربی نیز شده است.
آرتور سی کلارک، نویسنده بزرگ داستانهای علمی-تخیلی، در اواخر عمر به دلیل بیماری به استفاده از صندلی چرخدار محکوم بود، اما حتی در آن شرایط هم دست از نوشتن و تخیل ناب برنداشت.
این پادشاه جهان داستانی، سرانجام در روز 19 مارس سال 2008 میلادی چشم از جهان فروبست و هواداران خود را برای همیشه در اندوه رفتنش باقی گذاشت.
گزارش: غزال غضنفری
No tags for this post.