آیا دایناسورها از طریق چشم می دیدند؟

یک مطالعه جدید توسط جانورشناسان شناختی از دانشگاه لوند در سوئد این ایده را به چالش می کشد که پستانداران اولین موجوداتی بودند که توانایی های شناختی پیشرفته را توسعه دادند.

به گزارش سیناپرس، مشاهدات محققان از تمساح ها و پرندگان نشان می دهد: چشم انداز بصری که انسان در حدود دو سالگی یاد می گیرد، ممکن است ۶۰ میلیون سال قبل از دایناسورها منشا گرفته باشد.

به گفته محققان، فقط تعداد کمی از گونه‌ های دیگر از جمله میمون‌ها، گرگ‌ها و سگ‌ها و برخی از گونه‌های پرندگان، دیدگاه‌های بصری را نشان داده ‌اند و اطلاعات زیادی در مورد چگونگی تکامل آن در دست نیست.

از آنجایی که پستانداران و پرندگان در تکامل ۳۲۵ میلیون سال از یکدیگر جدا شده ‌اند، اما توانایی‌های شناختی مشابهی به ‌طور مستقل تکامل یافته‌ و دیدگاه بصری در گونه‌های کمی مشاهده شده است که محققان پیش‌ بینی کردند که ممکن است چندین بار تکامل یافته باشد.

در این مطالعه، این تیم تحقیقاتی پالئوگنات ها یعنی پرندگانی که مغزشان بیشتر شبیه دایناسورهای اجدادی شان است را با کروکودیل ها مقایسه کردند. پرندگان و کروکودیل ها تنها نمایندگان زنده آرکوسورها هستند، دسته ای که شامل پتروسورها و دایناسورهای غیر پرنده می شود.

استفان ربر (Stephan Reber) دانشمند شناختی در دانشگاه لوند و پژوهشگر این مطالعات توضیح می ‌دهد: تمساح‌ها مدل‌های ایده ‌آلی برای مطالعه منشأ تکاملی ظرفیت‌های شناختی در پرندگان هستند. آنچه که آنها به اشتراک می ‌گذارند احتمالاً در جد مشترک دایناسورها و تمساح‌ها وجود داشته است.

او می افزاید: اگر تمساح ها فاقد توانایی پرندگان باشند، احتمالاً پس از تقسیم در دودمان دایناسورها تکامل یافته اند که این رویکرد به ما امکان می دهد تا شناخت گونه های منقرض شده را مطالعه کنیم.

در این مطالعه، سه آزمایش تعقیب نگاه توانایی حیوانات را برای دنبال کردن نگاه‌ها به بالا، به پهلو و از نظر هندسی پشت یک مانع آزمایش کردند. گاهی آزمایش‌ها شامل یکی از همنوعانشان به‌عنوان نمایشگر می ‌شد که باید نگاهش را دنبال کنند، گاهی نه، و بدون محرکی به شکل یک توپ لاستیکی آبی یا یک نقطه لیزری آزمایش می‌ شدند.

تمساح ها پرسپکتیو بصری نشان نمی دادند، اگرچه نگاه تظاهرگر خود را به مکان هایی که می توانستند ببینند دنبال می کردند. با این حال، همه گونه‌های پرنده آزمایش‌ شده به ‌وضوح پرسپکتیو بصری را نشان دادند که با توانایی آنها در عبور از یک مانع برای مشاهده محرک از طریق چشمان پرنده، نشان داده شد.

کلودیا زیترگ (Claudia Zeiträg) نویسنده اول این مطالعه و جانورشناس شناختی دانشگاه لوند، می گوید: پرندگان معمولاً در مورد مهارت های شناختی آنها نادیده گرفته می شوند. یافته ‌های ما نشان می ‌دهد که آنها نه تنها چندین مهارت شناختی مشابه با میمون‌ها دارند، بلکه پیشینیان آنها به احتمال زیاد این مهارت‌ها را مدت‌ها قبل از تکامل در پستانداران داشته ‌اند.

با توجه به شباهت‌های مغزی این پرندگان و اجداد غیر پرنده آنها، دانشمندان می ‌گویند که این موضوع بدان معناست که مهارت پرسپکتیو بصری می ‌توانست حتی زودتر در دودمان دایناسورها توسعه یافته باشد.

به گزارش سیناپرس، محققان همچنین مشاهده کردند که گونه‌های پرنده رفتاری به نام بازبینی انجام می‌ دهند که طی آن به چشم‌های تظاهرکننده نگاه می ‌کنند تا نگاه خود را دوباره بررسی کنند. تنها حیواناتی که در تحقیقات قبلی این رفتار را از خود نشان دادند، انسان و میمون هستند.

شرح کامل این تحقیق در مجله Science Advances منتشر شده است.

مترجم: سامیه خسروی زاده

No tags for this post.