منابع آبی ایران ته کشیده است؛
نجات دشت های پر عطش ایران با مدیریت صحیح منابع آبی
یکی از بزرگترین مشکلات ایران طی سال های اخیر بحران آب است؛ مشکلی که تمام جوانب زندگی و صنعت را تحت شعاع خود قرار داده است.
به گزارش سیناپرس، کشور ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی اش، یکی از کشورهای خشک و نیمه خشک دنیا محسوب می شود. در این بین فلات مرکزی ایران بیش از سایر نقاط ایران تحت تاثیر خشکسالی قرار دارند.
كارشناسان معتقدند:قدمت بحران كم آبی در ايران به دهه های اخير برمی گردد و علت اصلی آن مربوط به تغییر اقلیم، کاهش بارندگی ها، خشکسالی، رشد جمعیت، مصرف بی رویه آب و سوء مدیریت منابع آبی و بکار نبردن راهکارهای مدیریتی مناسب است.
هرچند برخی از این دلایل مانند خشکسالی و کاهش بارندگی ها بحران کم آبی در ایران را جدی تر کرده اند اما در مقابل برخی از دلایل مانند بکار نبردن راهکارهای مدیریتی صحیح و مناسب این بحران را بغرنج تر کرده اند در حالی که می توانیم با مدیریتی کارآمد و با استفاده از تکنولوژی و فناوری های نوین با این بحران مقابله کنیم.
عبدالجلال ایری، سخنگوی کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی در این خصوص گفته است:« هم اکنون ایران برای تامین آب سه منبع ” آب های زیرزمینی”، آب های سطحی( مانند رودخانه ها، بارش باران و آب سدها)”و ” آب دریاها” در اختیار دارد. متاسفانه منبع آب های زیرزمینی مان به شدت محدود است و در حوزه برداشت از منابع آب های زیر زمینی نیز خط قرمز را رد کرده ایم. در حوزه منابع آب های سطحی هم مدیریت درستی نداشته ایم. در زمینه بهره برداری از آب دریاها نیز تاکنون اقدام درستی انجام نداده ایم. ما باید برداشت از آب دریا را افزایش دهیم زیرا بهره برداری از آب دریا تنها راه نجات ما است».
علی اکبر محرابیان، وزیر نیرو نیز چندی پیش پیرامون بحران بی آبی کشور عنوان کرده است:« وزارت نیرو مسوولیت مهمی در قبال تامین آب مصارف بهداشتی، خانگی و صنعتی دارد. اکنون برای تامین مصارف صنعتی استفاده از پساب های بهداشتی تصفیه شده و بازچرخانی آب را در دستور کار خودمان قرار داده ایم. در بخش شرب نیز طرح های اضطراری(توسعه چاه ها و چشمه ها) و دارای پیوست قانونی(انتقال آب دریا) را در حال پیگیری هستیم».
در مقابل برخی از کارشناسان محیط زیست مخالف انتقال آب دریا به مراکز گرمسیر ایران هستند؛ به اعتقاد آنها انتقال آب دریا برای مسیرهای کوتاه باید آخرین( نه نخستین) گزینه باشد.
حسین آخانی، استاد دانشگاه و کارشناس محیط زیست، انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان را یکی از اشتباه های بزرگ کشور عنوان کرده و در این خصوص گفته است:« انتقال آب اصلا به صرفه نیست. ما باید برای رفع این بحران سیاست های دیگری مانند انتقال صنایع آب بر از مناطق مرکزی به ساحلی را اعمال کنیم».
محمد درویش، کنشگر محیط زیست نیز با انتقاد به این مساله اظهارداشته است:« شیرین سازی آب دریا و نمک زدایی یکی از گرانترین شیوه هاست. از سوی دیگر در فرایند شیرین سازی آب دریا، گازهای گلخانه ای زیادی تولید می شود زیرا نیاز به انرژی دارند از اینرو در کشور ما که منبع اصلی انرژی نیروگاه های حرارتی هستند و گاز دی اکسید کربن تولید می کنند، فرایند شیرین سازی به شدت انرژی بر و می تواند خطر تغییر اقلیم یا جهان گرمایی را افزایش دهد.»
حال باید دید با تمامی نقطه نظرات مخالف و موافق دولتمردان چه تصمیم کارشناسانه درستی خواهند گرفت.
گزارش: بیتا اکبری
No tags for this post.
