افکار افراد رمزگشایی می شود
به گزارش سیناپرس، تکنیک های گذشته ذهن خوانی بر کاشت الکترود در عمق مغز افراد متکی بود. روش جدید اینگونه توضیح می دهد که در عوض بر یک تکنیک غیرتهاجمی اسکن مغز به نام تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI) متکی است.
تکنیک تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی جریان خون اکسیژن دار را در مغز ردیابی کرده و چون سلول های فعال مغز به انرژی و اکسیژن بیشتری نیاز دارند، این اطلاعات اندازه گیری غیرمستقیم فعالیت مغز را فراهم می کند.
طبیعتاً، این روش اسکن نمی تواند فعالیت مغز را در زمان واقعی ثبت کند، زیرا سیگنال های الکتریکی منتشر شده توسط سلول های مغزی بسیار سریع تر از حرکت خون در مغز حرکت می کنند. اما به طور قابل توجهی، محققان مطالعه دریافتند که هنوز می توانند از این معیار پراکسی ناقص برای رمزگشایی معنای افکار افراد استفاده کنند، اگرچه نمی توانند ترجمه های کلمه به کلمه را تولید کنند.
الکساندر هوث (Alexander Huth) پژوهشگر ارشد این مطالعات و عصب شناس دانشگاه تگزاس گفت: اگر ۲۰ سال پیش از هر عصب شناس شناختی در جهان می پرسیدید که آیا این کار شدنی است، آن ها به شما می خندیدند. برای مطالعه جدید، این تیم تحقیقاتی مغز یک زن و دو مرد ۲۰ تا ۳۰ ساله را اسکن کردند. هر یک از شرکت کنندگان در مجموع ۱۶ ساعت از پادکست‌ها و برنامه‌های رادیویی مختلف را در چندین جلسه در اسکنر گوش کردند.
این تیم سپس این اسکن ها را به یک الگوریتم رایانه ای که آن را رمزگشا می نامیدند، داد که الگوهای موجود در صدا را با الگوهای فعالیت مغزی ضبط شده مقایسه می کند.
هوث در این باره گفت:این الگوریتم می تواند سپس یک ضبط تصویربرداری مغناطیسی بگیرد و داستانی را بر اساس محتوای آن تولید کند و آن داستان با طرح اصلی پادکست یا نمایش رادیویی بسیار خوب مطابقت داشته باشد.
به گزارش سیناپرس، رمزگشا می تواند استنباط کند که هر شرکت کننده بر اساس فعالیت مغز خود چه داستانی را شنیده است. گفتنی است، الگوریتم برخی اشتباهات را نیز مرتکب شد مانند تغییر ضمایر شخصیت ها و استفاده از ضمیر اول و سوم شخص.
هوث توضیح داد: این الگوریتم با دقت می داند چه اتفاقی در حال رخ دادن است، اما نه اینکه چه کسی کارها را انجام می دهد. در آزمایش‌های اضافی، این الگوریتم می تواند به طور نسبتاً دقیقی طرح یک فیلم صامت را که شرکت کنندگان در اسکنر تماشا می کردند، توضیح دهد. حتی می توانست داستانی را بازگو کند که شرکت کنندگان در سرشان تصور می کردند.
به گزارش سیناپرس، در درازمدت، تیم تحقیقاتی قصد دارد این فناوری را توسعه دهد تا بتوان از آن در رابط های مغز و کامپیوتر برای افرادی که نمی توانند صحبت کنند یا تایپ کنند، استفاده کرد.
شرح کامل این تحقیقات شگفت انگیز در آخرین شماره مجله تخصصی bioRxiv منتشر شده است.
مترجم: فاطمه امینی
